یادداشت: فرانک ریبری شایسته توپ طلاست

او بهترین بازیکن بوندس‌لیگا، بهترین بازیکن لیگ قهرمانان، بهترین بازیکن فرانسوی و بهترین بازیکن اروپا در سال 2013 بود. اما فرانک ریبری بخت اول فتح توپ طلا نیست!


کریستیانو رونالدو مقابل سوئد در پلی‌آف جام جهانی نمایش خوبی داشت و به این ترتیب بازیکن فرانسوی به عنوان یکی از نامزدهای لیست‌پرکن به مراسم فیفا خواهد رفت.
اما ریبری بهترین بازیکن بهترین تیم سال بود و به این دلیل از او باید قدردانی شود. خودش در نوامبر گفت که این را می‌داند: «همسرم در زیر شومینه اتاق پذیرایی جایی برای توپ طلا در نظر گرفته است. من سعی می‌کنم به آن فکر نکنم اما او بسیار به آن فکر می‌کند. در بایرن همه بر این باورند که من پیروز می‌شوم. این به دلیل کارهایی است که در میدان انجام داده‌ام؛ کارهایی که برای بازگشت به بهترین فرمم داشته‌ام تا بازیکنی حرفه‌ای باشم، و برای جام‌هایی است که گرفته‌ام.»

«من در سال‌های قبل خیلی خوببودم اما حالا بهترین هستم». زمانی بود که توپ طلا به بهترین بازیکن بهترین تیم سال می‌رسید. اکنون به نظر می‌رسد توپ طلا شده مسابقه محبوبیت بین رونالدو و لیونل مسی. اما توپ طلا را فعلا که به تعداد گل می‌دهند. جام‌ها، که معیار مشخصی برای موفقیت هستند، باید نقش بسیار بیشتری در تعیینسرنوشت توپ طلا بازی کنند. بهترین بازیکنان برای بهترین تیم‌ها بازی می‌کنند و بهترین تیم‌ها هم قهرمان می‌شوند. هیچ تیمی در سال 2013 بهتر از بایرن مونیخ نبود و هیچ بازیکنی بهتر از ریبری نماینده بایرن نیست.

ریبری در آگوست گفت: «سالی فوق‌العاده برای باشگاه، مردم و خود من بود. ما همه رکوردها را شکستیم. من در میدان بسیار تلاش کردم. من بسیار خوشحال می‌شوم اگر توپ طلا را ببرم. این برای من، همسرم، فرزندانم و پدرم بسیار عالی خواهد شد.» البته باید بازیکنان بیشتری از بایرن در لیست نامزدهای توپ طلا حضور می‌داشتند؛ فیلیپ لام، توماس مولر و ماریو مانجوکیچ به‌ویژه عالی بودند. بازیکنان بایرن البته به اندازه رونالدو و مسی تماشایی و خیره‌کننده بازی نمی‌کنند اما فوتبال آنها برنده است. آنها کارهایی حیاتی در میدان انجام دادند و در نهایت تیمشان را به سه‌گانه‌ای تاریخی رساندند؛ موفقیتی که رونالدو و مسی به آن نرسیدند.

رئال مادرید و بارسلونا بی‌تردید محبوب‌ترین و قدرتمندترین باشگاه‌های دنیا هستند. هیچ باشگاهی از نظر ثروت و محبوبیت نمی‌تواند با آنها رقابت کند. اما بایرن بهترین تیم دنیاست و انتخاب بهترین بازیکن آنها کار دشواری است. برخلاف مادرید و بارسا، بایرن هیچ ستاره‌ای ندارد که جلوتر از تیم حرکت کند. تیم آنها واحدییکپارچه است. شاید این که آنها زیبایی کمتری دارند روی توان فوق‌العاده آنها زیر نظر یوپ هاینکس و پپ گواردیولا سایه انداخته است. ریبری مانند هم‌تیمی‌هایش در گذار از دوران هاینکس به دوران گواردیولا تقریبا هیچ مشکلینداشته است.

گواردیولا هم گفته است: «هرگز بازیکنی با شخصیت ریبری را در این سطح ندیده‌ام. نحوه مبارزه و دویدناو برای تیم فوق‌العاده است. برای من افتخار است که مربی فرانک باشم.»

برنده توپ طلا باید هم بازیکنی عالی باشد و هم این که دستاورد بزرگی داشته باشد. فابیو کاناوارو در سال 2006 برنده شد ولی بردن او بیشتر به دلیل قهرمانی ایتالیا در جام جهانی بود تا عملکرد خودش. رونالدو در سال 2002 به دلیل قهرمانی برزیل توپ طلا را برد، وگرنه خودش که در اینتر و رئال مادرید چندان نتوانسته بود بازیکند.

رقابت رونالدو و مسی در چند سال گذشته بالا گرفته و این روی شالوده توپ طلا اثر گذاشته است. دیگر مهم نیست چه تیمی چه افتخاری کسب کرده. بلکه همه از این می‌گویند که کدام‌یک ازاین دو از دیگری برتر بوده است. هرگز نشده بود دو بازیکن تا این حد برای عنوان بهترین بازیکن دنیا با هم رقابت کنند. اما همین باعث شده بازیکنان دیگر به حاشیه رانده شوند. آرسن ونگر درست می‌گفت؛ جوایز فردی نباید در ورزش‌های تیمی داده شود. این بازیکنان بایرن ما را به دورانی برمی‌گردانند که ارزش یک تیم بالاتر از ارزش افتخارات فردی بازیکنانش بود.

هاینکس در نامه‌ای سرگشاده به ریبری نوشته بود: «تو فوق‌العاده‌ای؛ تجربیاتی که در سال‌های گذشته کسب کرده‌ای بازی تو را حتی غنی‌تر از سابق ساخته. تو دید بیشتری داری و به خونسردی بیشتری رسیده‌ای. تو موفقیت تیم را خواسته‌ای و تکنیک بالایت را درراه تیم سرمایه‌گذاری کرده‌ای. تو هر کاری کرده‌ای که تیم بتواند خوب کار کند و به همین دلیل است که محبوبی و همه تو را می‌شناسند. تو از طریق موفقتتیمی به دستاوردهای فردی رسیده‌ای و پاداش ازخودگذشتگی‌هایت را گرفته‌ای.»

بایرن پس از مدتی رکود به اوج برگشته و ریبری هم خود را به عنوان یکی از کامل‌ترین بازیکنان دنیا نشان داده. او از نظر ثبات و استمرار در پنج لیگ بزرگ اروپا بی‌رقیب است. او پس از دو فصل اولش در بایرن که پر از مصدومیت بود، اکنون بازیکنی تهاجمی، مسئولیت‌پذیر، و باثبات شده که بسیار کم پیش می‌آید در گل‌های بایرن نقش نداشته باشد.

او بازیکنی جذاب است که با رفتارهایش به تیم انگیزه می‌دهد و رهبر تیم است. هم‌تیمی‌هایش می‌خواهند بهاو پاس بدهند. طرفداران او را دوست دارند و او را در دل خود جا داده‌اند وبرای الهام گرفتن به او می‌نگرند. آنها می‌خواهند او کنار میدان حرکت کند وتوپ را پاس بدهد. زمانی که او توپ را می‌گیرد این انتظار وجود دارد که اتفاق مهمی قرار است روی دهد.

بازی فرانک ریبری به نرمی ابریشم است و به سختی پولاد. ریبری خلاصه آن‌ چیزی است که در سال 2013 در فوتبال روی داد. اگر او توپ طلا را نبرد فوتبال دیگر بازی جمعی نخواهد بود.توپ طلا به ریبری یعنی توپ طلا برای بایرن. ریبری آن را با بقیه بازیکنان تقسیم خواهد کرد.