تیکی تاکای گواردیولا؛ زیبا یا خسته کننده؟!
با این حال، در شش هفته گذشته روند انتقادات از پپ گواردیولا بیشتر شده، اغلب منتقدین از شیوه بازی تیم بایرن گلایه می کنند.تیکی - تاکا یک برند اسپانیایی است که از بارسلونا منتقل شده، پپ گواردیولا این سک بازی را به خالص ترین طرز ممکن و به زیبایی به نمایش می گذارد؛ منظره ای زیبا از فوتبال مدرن.
نابراین تیکی تاکا زیبا است یا خسته کننده؟ ما از دو نگاه ( موافقین و مخالفین ) به آن نگاه می کنیم.
1- این تقصیر پپ نیست که رقبا اتوبوس پارک می کنند.
هیچ راه درست یا غلطی در فوتبال وجود ندارد، اما سبک و فلسفه پپ گواردیولا یکی از خالص ترین و درخشان ترین شیوه های بازی در چند سال اخیر فوتبال اروپا بوده است.
کلاس پپ از شاگردانی نظیر، مسی، اینیستا، ژاوی و غیره تشکیل شده بود، آن ها انقلابی در فوتیال به وجود آوردند؛ مربی سابق تیم کاتالان در حال حاضر با یک سبک مشابه در آلیانز آرنا حضور دارد.
تیم او با این شیوه گل های فراوانی را در لیگ آلمان به ثمر رساند و خیلی زود از دیگر تیم ها فاصله گرفت، اما در این چند هفته اخیر یک شیب نزولی در روند آن ها دیده می شود و منقدین که منتظر چنین فرصتی بودند زبان به انتقاد گشوده و سبک و شیوه تیم بایرن مونیخ را زیر سوال برده اند.
آن ها نباید این کار را بکنند؛ تاکتیک عجیب غریب پپ همیشه در حال کمال است و همواره مورد کاربرد قرار گرفته، باید او را تحسین کنیم، او تاکتیک های خود را تست می کند و به بازیکنان ذخیره فرصت خود نمایی می دهد.
بزرگ ترین مشکل پپ که معترضین به آن می پردازن این بوده که با این شیوه در برابر تیم های با دفاع منظم و فشرده به بن بست می خورد.
این چیز جدیدی نیست، به عبارت دیگر آن ها اتوبوس پارک می کنند.
تیم بارسلونا دو بار لیگ قهرمانان را به دلیل مواجه شدن با چنین تاکتیکی از دست داد، یک بار برابر اینتر مورینیو و یک بار نیز برابر چلسی با دی متئو. دفاع منظم و مطلق؛ هر چه بارسایی ها به یک سوم انتهایی بازی نزدیک می شدند فوتبال را نا امید کننده تر به نمایش می گذاشتند.
پپ هنوز هم به دنبال راه حلی است که این دفاع را بشکافد، اما هرگز از فلسفه تیکی تاکای خود فاصله نگرفته و سعی کرده آن را به شیوه ای بهتر و منظم تر به نمایش بگذارد؛ او به هیچ دلیلی نمی خواهد این سبک را کنار بگذارد و این تعریف نهایی است.
2- تیکی تاکا خسته کننده و تکراری است.
اجازه دهید یک چیز را روشن و واضح بگویم: پپ گواردیولا برای بازی کردن خوب است.
ما در دورانی زندگی می کنیم که قهرمانان ورزشکار مسئولیت بزرگی بر دوش دارند، مهندسان و هنرمندان به تریج ناپدید می شوند و جایشان را به ربات ها و دونده ها می دهند.
یک ضرب المثل اسپانیایی می گوید در دو طرف و همیشه فوتبال بازی کن حتی اگر فلسفه و فکرت را زیر فشار قرار دهند.
آره، این حس حمله کردن با گواردیولا و نام تیکی تاکا پیوند خورده است؛ بارسلونا دو بار قهرمان لیگ قهرمانان شد و بهترین فوتبالی را که می شود دید را به نمایش گذاشت.
او این سلطه را در سال 2009 چگونه به دست آورد؟ با خط حمله ای که از مسی، اتوئو و تی تی تشکیل شده بود؛ به واقع آن ها ویرانگر بودند.
اما پپ امروز در بایرن مونیخ است، آیا می تواند آن پویایی و زیبایی را دوباره تکرار کند؟
این آغاز خلقت و وسواس گواردیولا بود، هر تیمی را از پای در می آورد، کمپ نو به یک دژ وحشت آور و دردناک مبدل شده بود.
اما یک روز آرسن ونگر گفت: " آن ها فقط با توپ راه می روند، با هیچ شوت از راه دور، نه سانتری و نه هجومی، هیچ تنوعی وجود ندارد."
در بایرن، ما شاهد یک الگوی مشابه هستیم، خیلی ها این تیم بایرن را با بارسلون سال 2009 مقایسه می کنند.
فرانس بکن باوئر در ماه گذشته شکایت کرد و گفت: " غیر قابل تماشاست این که شبیه بارسا باشی، آن ها بر روی خط دروازه هم پاس رو به عقب می دهند."
شاید یکی از بدترین لحظات بایرن بازی رفت نیمه نهایی در منچستر بود، آن ها 70% از یاران خود را به همراه داشتند، اما فقط پاس های تکرای و بدون خطر. خیلی کم در محوطه جریمه ورزشگاه اولدترافورد حضور پیدا کردند.
بایرن هم چنان مدعی اول لیگ قهرمانان است، اما اگر پپ در این میدان شکست بخورد، منتقدین می گویند : پپ 0 - تیکی تاکا 2.
و این آخرین وقت است...
رینوس میشل گفت: "هیچ چیز در مستطیل سبز زشت نیست، حتی اگر خوابتان می آمد فوتبال را تا آخر نگاه کنید، ذرت بخورید و لذت ببرید."