یادداشت روز به قلم کارلس رکساچ : تیتو پسر فوتبالی من بود ؛ همچون گواردیولا و دیگر شاگردانم در لاماسیا

یک روز پس از مرگ تیتو ویلانوا اکثر منتقدین و نویسندگان رسانه های معتبر اسپانیا نوشته های خود را به مرگ وی اختصاص داده اند.

یادداشت امروز " کارلس رکساچ " اسطوره و سرمربی سابق بارسا در روزنامه موندو دپورتوو به تیتو تقدیم شده است. این یادداشت را اینجا بخوانید :

« تیتو را از زمانی که بعنوان یک کودک به لاماسیا آمد می شناختم . شاهد رشد و به بلوغ رسیدن او به عنوان یک فوتبالیست ، یک انسان و در نهایت یک مربی بودم.

او با فوتبال زندگی می کرد و هر چیزی وابسته به فوتبال باعث سرگرمی وی بود. از زمانی که او یک بازیکن بود می توانستم روزی را تصور کنم که مربی بزرگی خواهد شد.او استعداد این کار را داشت.

رابطه من و تیتو از رابطه یک کودک و مربی به رابطه استاد و دانش آموز رسید و در نهایت ارتباط ما به ارتباط بین دو مربی ختم شد.

برای من خبر مرگ او بسیار تلخ بود و ضربه سختی به من وارد شد.نمی توانم تصور کنم که خانواده او چه زجری می کشند . روز هشتم همین ماه ( آوریل ) باهم شام خوردیم و هنوز نمی توانم تصور کنم که او از بین ما رفته است »

« تیتو انسانی صریح و شجاع بود که هرگز اسیر دست ثانیه ها نبود و همین مساله همیشه مرا متعجب می کرد. برای روشن شدن این مساله باید مثالی بزنم.

روزی را به یاد می آورم که من ، گواردیولا و یوردی رورا قرار بود به اتفاق تیتو برای خوردن شام به رستورانی در بارسلونا برویم.

هیچ کدام از ما خبر نداشتیم که تیتو بیمار است و آن روز برای معاینات پزشکی به بیمارستان رفته است. او با یک ساعت تاخیر به رستوران آمد و تا انتهای شام رفتار نرمالی داشت و با همه می گفت و می خندید.

چند روز بعد متوجه شدیم که علت تاخیر او چه بوده و وحشتناک این بود که در تمام مدت شام می دانست که به سرطان مبتلا شده است و در این مورد با هیچکدام ما صحبت نکرد که مبادا مراسم شام به هم بخورد »

« وقتی به او سرمربیگری بارسا پیشنهاد شد ، در واقع بار بزرگی را بر روی دوش او گذاشته بودند. همان روز به من زنگ زد و به من گفت به نظر شما من چه باید بکنم ؟

و من در جواب به او گفتم که تو یک مریضی داری که می دانی با تو همراه خواهد بود و از طرفی می دانی که از عهده این کار به خوبی بر می آیی . اگر به خودت اطمینان داری از چه می ترسی ؟

در واقع من می دانستم که تمام بازیکنان به تیتو و تصمیمات او احترام خواهند گذاشت و دیده بودم که رابطه او با بزرگان بارسا رابطه استاد و شاگردی است. به همین خاطر برای اینکه او را متقاعد کنم که سرمربی بارسلونا شود دچار تردید نبودم »

« اتفاقاتی که در زمان مربیگری تیتو افتاد را می توان با زمانی که من جانشین کرایف شدم مقایسه کرد.

خیلی از اطرافیان و رسانه ها زمانی که او جانشین پپ شد فضا را بر علیه او مسموم کردند اما در نهایت نتیجه ای که به دست آمد در تاریخ باشگاه به یک رکورد تبدیل شد.

همیشه افسوس این را خوردم که او نتوانست آن طور که می خواهد از دستاورد خود در بارسا لذت ببرد. او بیمارتر از آن بود که بتواند در جشن قهرمانی بارسا بالا و پایین بپرد »

« هنوز نتوانسته ام با حقیقت مرگ او کنار بیایم او پسر فوتبالی من بود ؛ همچون گواردیولا و دیگر شاگردانم در لاماسیا . در آرامش بخواب تیتوی عزیز »

کارلس رکساچ : موندو دپورتیوو