یادداشت‌های روزانه حمیدرضا صدر: چالش‌های لوییز انریکه در نوکمپ(1)

 جراردو مارتینو وارد شد، با پپ مقایسه شد و سقوط کرد. حالا انریکه آمده. آمده تا با پپ مقایسه شود. تا آزمون دشوار را پشت سر بگذارد.

آنها که رفتند و آنها که آمدند

جراردو رفته و لوئیس آمده. مارتنیو رفته و انریکه آمده. پسر قدیمی نوکمپ بازگشته. بازگشته تا روی نیمکتی بنشیند که پس از رفتن گواردیولا نشستن رویش بدل با آزمون جهنمی شده. ویلانوا هرگز فرصت مناسبی برای نشستن روی آن نیمکت را پیدا نکرد. جراردو مارتینو وارد شد، با پپ مقایسه شد و سقوط کرد. حالا انریکه آمده. آمده تا با پپ مقایسه شود. تا آزمون دشوار را پشت سر بگذارد. تا فصل خودش رادر جایی که خود را متعلق بدان می‌داند باز کند. آن هم پس از قهرمانی آتلتیکو مادرید با دیگو سیمونه و حضور کارلو آنچلوتی در رئال تقویت شده با جیمز رودریگز و تونی کروس.

ویکتور والدس رفته و مارک آندره تراشتگن وارد شده. سسک فابرگاس هم راهی چلسی شده و لوئیس سوارز پس از نمایش جنجالی‌اش در جام‌جهانی خرید بزرگ کاتالان‌ها شده تا همه چشم‌ها را به خط حمله بارسا برگرداند. جرمی متیو، مدافع فرانسوی از والنسیا به صف مدافعان پیوسته تا حفره خالی را پر کند. ایوان راکیتیچ کروات از سویا با مبلغ نوزده میلیون یورو به نوکمپ آمده و خیلی‌ها انتظار دارند او به عنوان یک هافبک تهاجمی با طراوات، روح دیگری به خط میانی افت کرده بارسا بدمد.

بازگشت انریکه

او باید چیزی را که در دوران تاتا محو شده بود،به نوکمپ بازگرداند؛ روحیه و اعتقاد به کسب قهرمانی را. بارسا فصل پیش برغم همه کاستی‌ها می‌توانست لالیگا را فتح کند. آنها رئال بزرگ را پشت سرگذاشتند ولی با سه امتیاز اختلاف پشت سر آتلتیکو مادرید در رتبه دوم قرار گرفتند. آتلتیکو جنگجو بود و آنها نبودند. دیه‌گو سیمونه اعتقاد به برنده شدن داشت و جراردو مارتینو بیش از حد آرام و قانع به نظر می‌رسید. شکست با یک گل در نوکمپ در برابر گرانادا نابخشودنی بود و آتلتیکو را به سوی قهرمانی روانه کرد. بارسا چند روز پی از آن در لیگ قهرمانان با یک گل از آتلتیکو شکست خورده و حذف شده بود و چند روز بعد در فینال جام حذفی برابر رئال مادرید سقوط می‌کرد تا جام‌ها از دست بروند. یک به یک.

انریکه 44 ساله هم با تجربه است و هم روحیه جنگجویانه‌ای داشته. زد و خورد او با زیدان از یادها نرفته. توانایی ذهنی‌اش آن قدر بالا بوده تا رئال مادرید را پس از پنج فصل 96-1991 به سوی بارسلونا ترک کند. تا پیراهن سپید را درآورده و پیراهن آبی اناری‌ها را بر تن کند. تا هم با رئال قهرمان لیگ شود و هم با بارسا. هم با رئال قهرمان جام حذفی شود و هم با بارسا. او 62 بار برای اسپانیا به میدان رفته و در سه جام جهانی 1994 و 1998 و 2002 بازی کرده. مدال طلای المپیک 1992 را بر گردنش انداخته. مربی تیم ب بارسلونا بوده. مربی رم در سری‌آ و سلتا ویگو در لالیگا. او آماده است تا بارسا را به مسیر قهرمانی بازگرداند. ولی چالش‌ها پرشمار هستند.

سنگر دفاعی

باور کردنی نیست، ولی بارسا پنج سال انتظار کشید تا سرانجام یک مدافع میانی را - پس از چیگرینسکی در 2009 - به خدمت بگیرد. قلب دفاع بارسا در دو فصل آخر مسابقه قهرمانی را در نبردهای میلی متری به مادریدی‌ها واگذار کرد. بارسا فصل پیش با اختلاف سه امتیاز با آتلتیکو در رتبه دوم قرار گرفت. سه امتیازی برتافته از 33 گل خورده برابر 26 گل خورده آتلتیکو. بارسا فصل 13-2012 با دریافت 40 گل قهرمان شد در حالی آتلتیکو در رتبه سوم فقط 31 گل دریافت کرده بود. سقوط کاتالان‌ها در دو فصل در لیگ قهرمانان برتافته از عملکرد خط دفاعی بود. زخم خاطره تلخ دریافت هفت گل از بایرن مونیخ هنوز مرهمی نیافته. پویول به پایان راه رسیده بود. پیکه همیشه آماده نبود و ماسکرانو نمی‌توانست همیشه نقش یک مدافه میانی سنتی را بازی کند. جرمی متیو فرانسوی سی ساله است و بارسا برایش بیست میلیون یورو به والنسیا پرداخته. متیو که به عنوان مدافع چپ از تولوز راهی والنسیا شد و تدریجا در قلب دفاع جای گرفت و 176 بار به میدان رفت و 7 گل زد. متیو اهل نبردهای فیزیکی است و با قد 92/1 متری‌اش در بازی هوایی فوق‌العاده ظاهر شده. او در نخستین مصاحبه‌اش پس از پوشیدن پیراهن بارسا قول عملکرد صد در صدی‌اش را داده.

خط میانی

چالش اولیه انریکه آهنگ از دست رفته خط میانی بارسا است که کلیدی‌ترین بخش بارسای طلایی این سال‌ها به شمار می‌رفت. خط میانی که تاریخ فوتبال در عصر طلایی بارسا - گواردیولا ورق زد. خط میانی که دردو  فصل اخیر نزول کرد و نزول و اکنون انریکه آمده تا آهنگ دلنشین گذاشته‌اش را کوک کند. هر چه باشد انریکه مرد میانی کهنه کاری به شمار می‌رفت. در رئال و بارسا در نقش هافبک تهاجمی بازی می‌کرد. گل می‌زد و مهاجمان را به سوی دروازه ها روانه می‌ساخت. بوتراگوئنو و افونسو را در رئال و ریوالدو و فیگو در بارسلونا را. انریکه در 207 بازی 73 گل برای بارسا به ثمر رساند.

اولین پرسش این است آیا راکیتیچ بیست و شش ساله توانایی ارتقا تاکتیکی و در عین حال ذهنی خط میانی را دارد؟ پسری که هم در بازل بازی کرده و هم در شالکه ولی در سویا اوج گرفت. انریکه انتظار دارد راکیتیچ هم جای سسک را بگیرد و هم تدریجا جای ژاوی سی و چهار ساله را پر کند. راکیتیچ که فصل قبل برای سویا 12 گل زد و 10 پاس گل ارسال کرد. آن چه که تکرارش در نوکمپ آغاز درخشانی برای او در بارسلونا به شمار خواهد رفت. ولی نوع بازی راکیتیچ هم با فابرگاس تفاوت دارد و هم با ژاوی. توانایی جسمی او از سسک بیشتر است و اهل نبردهای تن به تن به شمار می‌رود، ولی بازی اش ظرافت ژاوی را ندارد. در حقیقت شاید انریکه از راکیتیچ یک هافبک بازیساز تهاجمی برجسته بسازد، ولی نوع بازی ژاوی و پاس هایش به خود او تعلق خواهند داشت.

پرسش کلیدی دیگر خط میانی به پست لیونل مسی بازمی‌گردد. این که او با ورود لوئیس سوارز کجا بازی خواهد کرد؟ آیا انریکه او را در خط میانی قرار خواهد داد یا نه؟