در عکس فوق ، چینش عمومی بارسلونا و لوانته در جریان بازی را مشاهده می کنیم. لوییز انریکه تصمیم گرفته بود سیستم متفاوتی را برای این بازی استفاده کند ، تا هم به برخی بازیکنان اصلی استراحت داده و هم تاکتیک پذیری بازیکنانش را محک بزند. در آن سوی میدان لوکاس آلکارز چینشی کاملاً تدافعی برگزید تا به مانند اکثر تیم هایی که روبروی بارسا بازی میکنند ، دفاع کند! 3 دفاع مرکزی ، 2 هافبک دفاعی و 2 دفاع کناری با خصوصیت های دفاعی ، سوار اتوبوس لوانته شدند(!) تاکتیک آلکارز استفاده از دفاع دو لایه برای بستن عمق و کشیدن بازی به کناره ها بود. اما با این تفاوت که فضای نفوذ دنی آلوز را تنگ تر کرده و به آدریانو فضای بیشتری داده شده بود در نتیجه دقایقی شاهد نفوذ نیمار و آدریانو از سمت چپ بودیم ولی به دلیل تراکم لایه های دفاعی لوانته ، موقعیت آنچنان جدی و خطرناکی ، دروازه ی روبن را نلرزاند!
نکته ی دیگری که در چینش دو تیم به چشم می خورد ، تغییر نقش مسی از مهاجم به هافبک تهاجمی است. پست جدید بهترین بازیکن جهان برایش خوشایند بود و وی با به ثمر رساند 2 گل و ارسال 1 پاس گل ، به خوبی در نقش هافبک خود نمایی کرد.
به طور کلی باید گفت که انریکه به هدف خود که تقسیم انرژی ، محک زدن بازیکنان ، حفظ 3 امتیاز و صدر نشینی بود دست یافت.این درست است که سیستم 3-1-2-4 به خوبی جواب داد ولی باید مدعی شد که بهترین چینش برای بارسای انریکه بدون شک همان 3-3-4 کلاسیک و معروف است...