یادداشت: ابرهای سیاه بر فراز لاماسیا؛ داستانی از معضلات معروف ترین آکادمی جهان!

اختصاصی بارسانیوز - آکادمی لاماسیای باشگاه بارسلونا در طی 25 سال اخیر یکی از کارآمد ترین و موفق ترین سیستم های رشد و پرورش فوتبالیست های جوان بوده است سیستمی که توسط یوهان کرایوف پس از پیوستن به بارسلونا در سال 1988 به عنوان سرمربی بازسازی شد و دستور العمل های جدید مربیگری و پرورش سبک بازی در آن به کار گرفته شد. باشگاه بارسلونا در طول این سال ها از ستاره های بزرگ زیاد پرورش یافته در آکادمی خود بهره برده است اما هم اکنون یا بهای کمتری به آن داده می شود یا ستاره های بزرگی درخشیدن را آغاز نمی کنند. معضل کدام است؟ آیا انریکه از ستاره های لاماسیا به مانند گواردیولا بهره نمی برد؟  آیا سرجی روبرتو یک پدیده است؟

برای یافتن جواب به ادامه داستان توجه کنید.

هنوز هم کودکان و به ویژه خانواده های زیادی در سرتاسر دنیا علاقه مند هستند تا خود را به لاماسیا برسانند تا با توجه به استراتژی لاماسیا راه موفقیت را به مرور زمان پیدا کنند و آن را بپیمایند. این میل و علاقه از زمانی شدیدتر شد که آندرس اینیستا، سرجیو بوسکتس، جرارد پیکه، سسک فابرگاس، ویکتور والدس، پپه رینا، پدرو، ژاوی و کارلس پویول همگی به عنوان فارغ التحصیلان لاماسیا عنوان قهرمانی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی را در دستان خود دیدند ولی چرا هم اکنون لاماسیا خروجی فوق العاده ای ندارد؟

اما در کنار این اسپانیایی های بزرگ، وجود لیونل مسی بیش از از هر بازیکن دیگری توجهات را به لاماسیا جلب کرده است. دارنده 5 عنوان توپ طلا در 13 سالگی با ترک خانه و کشور خود در آرژانتین به سمت تحقق رویاهایش در لاماسیا گام برداشت تا بزرگ ترین سرمایه گذاری و سود قرن به نام بارسلونا ثبت گردد. بنابراین رویاهای بارسلونا در یک دهه اخیر در آکادمی لاماسیا شکل گرفته است که بازیکنان را پرورش داد که از فتح قهرمانی های متعدد سیر نمی شوند ولی هم اکنون این ستاره ها تک تک در مسیر بازنشستگی قرار گرفته اند و آبی اناری ها باید به فکر جایگزینی برای آن ها باشند درحالی که شاهد خریدهای متعددی هستیم آن هم از باشگاهی که شاید در یک دهه اخیر هرگز اینچنین وارد بازار نقل و انتقالات نشده بود.

هم اکنون فارغ التحصیلان لاماسیا بازیکنانی به نام های سرجی سمپر، جرارد گامبائو یا ویلفرد کاپتوم هستند که علی رغم اشتیاق نسبت به بازی در تیم اصلی فرصت این کار را به دست نمی آورند درحالی که سرجی روبرتو در فصل جاری در حال درخشیدن است. نکته جالب اینجاست که یکی از این بازیکنان از آکادمی ساموئل اتوئو در سال 2008 به لاماسیا پیوست. اتوئو که در دوران حضور خود در بارسلونا بیش از 100 گل برای آبی اناری ها به ثمر رساند و رکورد بیشترین تعداد بازی در لالیگا را به عنوان یک بازیکن آفریقایی با 287 بازی در کارنامه دارد، بنیاد خود را در سال 2006 افتتاح نمود و آن را فرصتی برای کودکان فوتبالیست آفریقایی قرار داده است.

اتوئو پس از ترک بارسلونا در سال 2009 نیز رابطه و همکاری نزدیک خود را با باشگاه بارسلونا حفظ کرد و چند بازیکن از آکادمی خود را به لاماسیا فرستاد تا در مسیر رشد قرار بگیرند. اما با این حال در حال حاضر به نظر می رسد که زمینه رشد و توسعه بازیکنان آکادمی روز به روز سخت تر و سخت تر می گردد تا جایی که نسایل قانونی و تخلفات باشگاه باعث شد تا باشگاه با ممنوعیت نقل و انتقالاتی 14 ماهه در تیم های پایه خود مواجه گردد.

از 10 بازیکنی که نامشان پس از رسوایی منتشر شد، دو نفر پرورش یافته آکادمی ساموئل اتوئو بودند و واقعا مایه تاسف برای باشگاه است که شک و تردید های خود را درخصوص سن بازیکنان خارجی افزایش نداد و با تردید پای قرارداد آنان را امضا نمود. بنابراین با این تخلف در جذب بازیکنانی که سن بیشتری داشتند، لاماسیا از هرگونه فعالیت نقل و انتقالاتی در رده های پایه محروم گشت تا چشم به درخشش بارسلونای B داشته باشد. این اتفاق هم می توانست خبری خوب و هم خبری بد برای بازیکنان لاماسیا باشد. از سویی فرصت جذب نشدن بازیکنان جدید می توانست به آن ها فرصت بیشتری برای بازی بدهد و هم نمی توانستند لاماسیا را به مقصدی دیگر ترک نمایند.

از سوی دیگر لوئیس انریکه نیز با ورود خود به بارسلونا توجهی به آکادمی نداشت به صورتی که فقط رافینیا آلکانتارا را با خود از سلتاویگو به عنوان بازیکنی قرضی به بارسلونا بازگرداند. او همچنین مارک آندره تراشتگن و کلودیو براوو را جذب نمود و با جذب ایوان راکیتیچ، جرمی متیو، توماس ورمائلن، داگلاس پریرا و البته لوئیس سوارز، راه را بر جوانان آکادمی بست و به هیچ وجه مسیر پپ گواردیولا را در سال 2008 پیش نگرفت.

البته تفاوت هایی وجود دارد چون پپ گواردیولا قبل از برعهده گرفتن هدایت تیم اصلی بارسلونا، در تیم B بارسلونا مربیگری می کرد و بیشتر از انریکه از بازیکنان حاضر در لاماسیا شناخت داشت. نکته دیگر می تواند عدم کیفیت بالای ستاره های جوان لاماسیا در مقایسه با نسل طلایی باشد که اینیستا، بوسکتس، ژاوی و سایر بازیکنان را به دنیای فوتبال معرفی نمود.

از سوی دیگر، انریکه در اولین فصل حضور خود در بارسلونا با فتح سه گانه خیره کننده بود و تیمش در گلزنی فوق العاده عمل کرده است. او با در پیش گرفتن فلسفه بارسلونا با وجود تزریق بازیکنان جدید موفق شد تا توجه همه را از نزول لاماسیا به قهرمانی های تیم اصلی بکشاند. ولی با این حال نشانه هایی از لاماسیا در تیم انریکه وجود داشت. او به مونیر الحدادی به عنوان جانشینی برای MSN اعتماد کرد ولی این بازیکن جوان با درخشش مثلث تهاجمی بارسلونا فرصت چندانی برای بازی کردن به دست نیاورد.

ساندرو رامیرز نیز که در 14 سالگی به لاماسیا پیوسته بود، در 20 سالگی تنها 7 بازی را در لالیگا در طول فصل 2014/15 انجام داد که دو مرتبه نیز گلزنی کرد و بنابراین فقدان فرصت به جوانان در تیم اصلی با وجود ستاره های بزرگ باعث شد تا با خرید های جدید تابستان 2016، این ستاره ها به خروج از بارسلونا و بازی به صورت قرضی در تیم های دیگر تن دهند.

با کسب تنها 36 امتیاز از 42 بازی با تفاضل گل منهای 28، بارسلونای B در فصل 2014/15 به لیگ دسته سوم اسپانیا سقوط کرد تا با قرار گرفتن در انتهای جدول 22 تیمی لیگ Segunda División لکه تاریکی را برای بزرگ ترین آکادمی جهان رقم زده باشد. اوزه بیو ساکریستان هدایت این تیم را برعهده داشت که هم برای بارسلونا بازی کرده بود و هم سابقه دستیاری در تیم فرانک رایکارد را در کارنه خود داشت و بین سال های 2003 و 2008 در این سمت دستیاری فعالیت می کرد.   

در این فصل تاسف بار برای آکادمی که صحبت ها از عدم روحیه تیمی در آکادمی و برخوردهای زننده و تاسف بار و همچنین ناآرامی های درون رختکن به گوش می رسید، نشان دهنده عمق فاجعه ای بود که لوئیز انریکه از آن خبر داشت. بنابراین در وضعیت اسفناک لاماسیا، عدم تفکر حرفه ای باعث شد تا تعداد بازیکنان انگشت شماری در دسترس انریکه باشند که ترائوره، گریمالدو، آلن هالیلوویچ، کاپتوم و سرجی سمپر در لیست بازیکنان بودند. در این بین سرجی سمپر که در سال 2006 و در 6 سالگی به لاماسیا پیوسته بود و در نزدیکی استادیوم نیوکمپ متولد شده بود، بیشترین شانس را برای حضور در ترکیب بارسلونا داشت که او نیز در تابستان 2016 بارسلونا را به صورت قرضی ترک کرد.

بنابراین پس از رقم خوردن فصل تاسف بار 2014/15 برای بارسلونای B، جرارد لوپز به عنوان سرمربی برای تغییرات اساسی تیم برگزیده شد که حاصل آن فرار گریمالدو و آداما ترائوره به پرتغال و انگلستان برای پیشرفت بود. در این تیم در فصل گذشته، سرجی سمپر بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست و به نظر می رسید که بازیکن مورد علاقه انریکه باشد. او بارها توسط انریکه به تیم اصلی دعوت شد و به همراه تیم اصلی برای بازی ها پرواز کرد ولی درنهایت در تابستان 2016 از بارسلون خارج شد.

نقل و انتقالات متعدد تیم B بارسلونا باعث شد تا تا خوزه سوارز، کوستا، تارین، کوئینتی، گاس ویل، پالنسیا، راس، کاپتوم و سپر 9 بازیکن باقی مانده از پروژه لاماسیا در تیم B باشند. پس از این بود که باشگاه بارسلونا دستان خود را به نشان تسلیم بالا برد و پذیرفت که تعداد زیادی از بازیکنان حاضر در تیم B فاقد کیفیت مورد نیاز برای برآورده کدن فلسفه باشگاه هستند.

همچنین ورود چهره های جدید باعث شد تا سرو صداها و مخالفت های زیادی شکل بگیرد. بنابراین به نظر می رسد که تیم  B بارسلونا با یازدهم شدن در گروه خود در فصل گذشته، حرفه ای گری خود را فراموش کرده و پیگیری نتایج بازی هایش از سوی هواداران را نیز از یاد است هوادارانی که منتظر ورود چهره های جدیدی برای آینده باشگاه هستند. قاعدتا اوضاع در لاماسیا مناسب نیست هرچند که به نظر می رسد تیم B بارسلونا در فصل 2016/17 وضعیت بهتری با وجود بازیکنانی چون مارلون سانتوس داشته باشد چون بازی های ابتدایی خود را با پیروزی پشت سر گذاشته ولی نکته قابل تامل خروج مونیر الحدادی و سرجی سمپر از تیم اصلی به عنوان رشد یافته های لاماسیا بود که رسیدگی بیشتر به لاماسیا را گوشزد می کند تا ستاره های بیشتری چون سرجی روبرتو در تیم اصلی حضور داشته باشند.