با من بدتر از یک اوباش رفتار شد. چون محروم کردن یک فوتبالیست از زمین مسابقه و حتی تمرینات، غیرقابل درک است. چهار ماه بدون حضور در حتی یک مسابقه و دو سال ممنوعیت از همراهی تیم ملی مجازات بسیار سنگینیست. یعنی اصلا منطقی نیست. مجازات من تقریبا از کسی که دوپینگ کرده نیز سنگینتر بود.
این واکنش سوارز به جریمه سنگین فیفا بود. در زمان تحمل این تبعید، سوارز در حال فکر کردن به رفتارهای گذشته خود بود. در حالی که سوفیا (همسر سوارز) بزرگترین حامی او در آن شرایط دشوار به شمار میرفت. خود سوارز درباره سوفیا می گوید:
او به من کمک کرد تا اشتباهاتم را اصلاح کنم. به من کمک کرد بدانم چه کسانی دوستانم هستند و کدامیک دشمنانم.
سوفیایی که از کودکی به همراه والدینش به بارسلونا مهاجرت کرده بود و سوارز نیز هر از گاهی از اروگوئه برای دیدن او به بارسلونا سفر میکرد. تمام اینها پیش از ازدواج آنها در سال 2009 بود. بنابراین، وقتی او در سال 2014 به بارسلونا پیوست، تقریبا احساس در خانه بودن داشت. لوئيس به خوبی بارسلونا را میشناخت و بسیار بیشتر از زمان حضور در لیورپول، خانواده را در کنار خود میدید. علاوه بر این، او رابطه نزدیکی با همتیمیهای خود از جمله مسی، نیمار، ماسکرانو و اینیستا داشت و روز به روز بر صمیمیت آن میافزود.
با تمام این توصیفات، باز هم این سوفیا بود که در نقش یک پشتوانه عظیم برای سوارز ظاهر شد. حتی پس از اینکه سوارز به او دروغ گفته بود. سوفیا میگوید:
بعد از بازی با ایتالیا از او پرسیدم چه اتفاقی افتاد و او پاسخ داد:« چه اتفاقی افتاده؟!» بعد از بازی با انگلیس دوباره به او پیام دادم و گفتم:« دوباره؟» و لوئيس گفت:« من هیچ کاری انجام ندادم. تو واقعا از صعود اروگوئه خوشحال نیستی؟»
پس از رسمیشدن محرومیت اما سوارز با قبول اشتباهش، به بازکردن موضوع برای سوفیا پرداخت.
تقاضای بخشش فوری نکردم و اصلا دوست نداشتم اتفاقاتی که افتاده را باور کنم. چندین روز طول کشید تا با این محرومیت کنار بیایم چون به هیچ عنوان نمیخواستم واقعیت را بپذیرم. من پس از اخراج از جام جهانی، به اروگوئه رفته بودم و علیرغم اینکه مردم برای نشان دادن حمایتشان به سمت خانه من میآمدند - که از حمایت آنها تشکر کردم - به شخصه دوست داشتم برای کمک به تیم کشورم در زمین بازی حضور داشتم چون من همهچیزم را در چهار سال داده بودم تا در این تورنمنت بازی کنم اما با اشتباه خودم، با تنها یک اشتباه، همهچیز خراب شد. برخوردی که با من صورت گرفت کمی ظالمانه بود. با من مانند یک مجرم رفتار میشد و این آزارم میداد.
پس از تمام این تجربیات دردناک، بارسلونا یک شروع تازه بود. سوارز با خود وعده کرد تا برای کسب رضایت خانوادهاش هم که شده در رفتارهای درون زمینش تجدیدنظر کند. اگرچه در طول حضورش در اسپانیا هم چند حاشیه داشته است اما به هیچ عنوان به سطح درگیریهایش با کیهلینی، اوتمان باکال (در زمان حضور در آژاکس) و برانیسلاو ایوانوویچ نمیرسد!
این نکته را نیز نباید فراموش کرد که سوارز در زمان حضور در لیورپول با برخوردی که پاتریس اورا داشت، به نژادپرستی هم متهم شده و فضای اغلب ورزشگاههای انگلیس علیه او بود. مقایسه کنید با وضعیت فعلی او در بارسلونا. جایی که او هم به خوبی از سوی باشگاه - به خصوص در فضای مجازی - حمایت میشود و هم رابطه صمیمانهای با اغلب همتیمیهایش دارد.
و به لطف همراهی و حمایتهای همین بازیکنان و البته تغییراتی که با پیوستن به بارسلونا صورت گرفت بود که الپیستولروی جنجالی داستان، کاملا گذشته خود را فراموش کرده و این روزها بالغتر از همیشه به نظر میرسد.