گلوبو اسپورت و افشای اعترافات بارتومئو و راسل در پرونده انتقال نیمار

جوزپ ماریا بارتومئو و ساندرو راسل، روسای فعلی و اسبق بارسلونا که اصلی‌ترین نقش را در جذب نیمار جونیور از سانتوس ایفا کردند، در مقابل قاضی به تخلف خود در مذاکره پیش از موعد مقرر با این بازیکن اعتراف کرده‌اند.

به گزارش Globoesporte ، پرونده نیمار-1 به هر ترتیبی که بود بسته شد و علی‌رغم اینکه بارسلونا به پرداخت 5.5 میلیون یورو جریمه مجکوم شد اما ساندرو راسل و بارتومئو از هر گونه تخلف در این انتقال تبرئه شدند. اما واقعا چگونه شد که نیمار یک سال زودتر از موعد مقرر از سانتوس به بارسلونا پیوست؟ مدت هاست که کمپانی DIS ادعا می کند بارسا به توافقش با سانتوس و این کمپانی پایبند نبوده و در انتقال نیمار به نیوکمپ، مبالغی رد و بدل شده که سهم این کمپانی در آن در نظر گرفته نشده است. ادعایی که با توجه به خبر امروز گلوبو به نظر واقعیت داشته است.

اما داستان چه بود؟ مطابق اعترافات بارتومئو و راسل، انتقال نیمار به جای 2014، در دسامبر 2011 نهایی شده بود! زمانی که این دو برای تسریع بخشیدن پروسه انتقال این بازیکن به نیوکمپ، تنها چند روز پیش از برگزاری فینال جام باشگاه‌های جهان میان سانتوس و بارسلونا، کاملا برخلاف قوانین فیفا [که می‌گوید یک باشگاه تنها در صورتی می تواند با بازیکن مذاکره کند که فقط شش ماه از قرارداد وی باقی مانده باشد و این در حالی‌ست که نیمار تا آگوست 2014 با سانتوس قرارداد داشت که این مذاکره صورت گرفت] به مذاکره با پدر نیمار می‌پردازد و در این جلسه از نگرانی‌های خود مبنی بر احتمال پیوستن نیمار به تیمی دیگر می‌گوید. 

جالب که بارسا در این جلسه، 10 میلیون یورو به پدر نیمار برای گرفتن پاسخ نهایی او در منتقل شدن نیمار به بارسلونا پرداخت می‌کند و زمانی هم که پدر نیمار از انجام این مذاکرات و دریافت این مبلغ ابراز نگرانی می‌کند، مدیران بارسلونا به وی اطمینان خاطر می‌دهند که کسی بویی از این جلسه نخواهد برد! آنچه در ادامه می‌خوانید، اظهارات بارتومئو در دادگاه است:

بله ما قبل از موعد قانونی با نیمار و پدر او مذاکره کردیم چرا که در آن زمان به سه بازیکن برزیلی علاقمند بودیم اما دو تای آن‌ها جذب دیگر باشگاه‌ها شدند و فقط نیمار باقی مانده بود و نگران بودیم او را نیز از دست بدهیم. بنابراین فورا درهای مذاکره را باز کردیم و مبلغی نیز برای قطعی شدن جذب او پرداختیم. آن زمان نگفتیم چنین جلسه‌ای هم در کار بوده چون درست نبود هواداران سانتوس پیش از یک بازی مهم پی ببرند که انتقال بهترین بازیکنشان به تیم رقیب قطعی شده است. آن 10 میلیون یورو نیز هیچ‌گاه در محاسبات سالانه باشگاه وارد نشد اما همه می دانستند در چه راهی هزینه شده است. 

 

اعترافات راسل در دادگاه نیز جالب و البته کمی متفاوت بود:

ابتدا برای خرید نیمار باید 40 میلیون یورو پرداخت می‌کردیم چون بند آزادسازی او این بود. اما ما برای گرفتن امضای نهایی آن‌ها در جلسه حاضر بودیم با شروط‌شان کنار بیاییم. قصد داشتیم مبلغی را به عنوان پیش‌پرداخت پیشنهاد دهیم که خوشبختانه خود نیمار و پدرش از ما درخواست این پول را کردند و ما نیز قبول کردیم. 

 

اما جالب اینجاست که در دادگاه بارتومئو، راسل، نیمار و پدر او همه از این 10 میلیون به عنوان قرض یاد کردند که می‌بایست پس از پیوستن نیمار به بارسلونا به این باشگاه پس داده می‌شد! بارسلونا برای توجیه مذاکره پیش از موعد با نیمار نیز به نامه‌ای که از ریاست وقت سانتوس، لوئيس آلوارو د اولیویرا [کسی که در سال 2016 فوت کرد] که در آن اعلام شده بود این باشگاه برزیلی از این مذاکرات آگاه است، اشاره می‌کرد. 

حالا و در حالی که اولین پرونده مربوط به انتقال نیمار بسته شده؛ دومین پرونده همچنان باز است و این اعترافات شاید عواقب سنگینی برای عوامل آن در پی داشته باشد. به خصوص که دادگاه درخواست تجدیدنظر بارسلونا و نیمار را رد کرده و حالا آن‌ها باید در دادگاه در مقابل وکلاش خشمگین کمپانی DIS از خود دفاع کنند. باید دید سرنوشت این پرونده عجیب به کجا ختم خواهد شد.