نظرسنجی بزرگ بارسانیوز !؛ تیم منتخب قرن ۲۰ بارسلونا از نظر کاربران بارسانیوز (مثلث تهاجمی)

اختصاصی بارسانیوز - بارسانیوز تصمیم دارد تا تیم منتخب باشگاه بارسلونا را در طی دو قرن 20 و 21 در هر  پست از سوی کاربران خود شناسایی نماید که نتیجه نهایی نظرسنجی یعنی تیم منتخب در جایگاه ویژه ای همواره در سایت باقی خواهد ماند. لذا تقاضا داریم از تک رای خود به درستی استفاده نمایید.

در ابتدا قصد داریم تا تیم منتخب قرن 20 باشگاه بارسلونا را شناسایی کنیم که بنابراین پس از مشخص شدن نفرات منتخب در دروازه، خط دفاعی و هاقبک تدافعی، شما کاربران گرامی می توانید بهترین ععناصر مثلث تهاجمی قرن 20 بارسلونا را باتوجه به بیوگرافی موجود، در نظرسنجی انتهای پست انتخاب نمایید که برای این قسمت 3 رای خواهید داشت.

توجه نمایید که سیستم انتخاب شده 3-4-3 مربعی یا (WM (3-2-2-3 است که سیستمی مرسوم در قرن 20 به شمار می رفت. یک نفر نیز در لیست ذخیره ها قرار خواهد گرفت.

در پست هافبک تهاجمی، ریوالدو و انریکه برگزیده شدند و هریستو استویچکوف در لیست ذخیره ها قرار گرفت.

رونالدو لوئیز نازاریو

فصول حضور در بارسلونا: 1996/97

تعداد بازی: 51

تعداد گل : 47

افتخارات 

1 قهرمانی در جام برندگان اروپا (1996/97)

1 قهرمانی کوپا دل ری یا جام حذفی (1996/97)

1 قهرمانی سوپر کاپ اسپانیا: (1996)

درست است که رونالدو تنها یک فصل در بارسلونا حضور داشت اما بزرگی اش در گلزنی و توانایی های فنی، او را در جمع بازیکنان بزرگ تاریخ باشگاه قرار داده است. زمانی که رونالدو در سال 1996 به بارسلونا و تیم بابی رابسون پیوست تنها 19 سال سن داشت که ژوزه مورینیو دستیاری او را برعهده داشت.

کیفیت گلزنی رونالدو به میزانی بالا بود که او در 49 بازی رسمی موفق به ثمر رساندن 47 گل شد. او در خارج از زمین بازیکنی ساکت بود اما درون زمین کشنده عمل می کرد. او نقشی کلیدی در قهرمانی بارسلونا در جام برندگان اروپا ایفا کرد و گل پیروزی بخش را در فینال به ثمر رساند و قهرمانی کوپا دل ری را نیز به دست آورد. بنابراین خروج این ستاره برزیلی در 20 سالگی از بارسلونا قسمتی تاسف بار از تصمیم هیئت مدیره وقت باشگاه بارسلونا بود. 

روماریو د سوزا

فصول حضور در بارسلونا: 1993-95

تعداد بازی: 82

تعداد گل : 53

افتخارات

1 قهرمانی لیگ اسپانیا در سال (1993/94)

او متولد ریودوژانیرو برزیل در سال 1966 است که در سال 1993 از آیندهوون به بارسلونا پیوست. او بلافاصله پس از پیوستن به بارسلونا ارزش های بالای خود را با به ثمر رساندن 30 گل در 33 بازی لیگ اثبات کرد و واقعا بازیکنی جادویی بود. او با دریبل های سریع و سرعت بالای خود در گلزنی عالی عمل می کرد و آخرین سال های تیم رویایی بارسلونا را تجربه نمود.

او یکی دیگر از گلزنان قهار باشگاه بارسلونا بود که به هت تریک خود در جریان برتری 5-0 بارسلونا مقابل رئال مادرید در 8 ژانویه 1994 مشهور است که بی شک درخشان ترین بازی او در طی دو فصل حضور در بارسلونا محسوب می شود.

روماریو در تابستان 1994 پس از قهرمانی در لیگ اسپانیا، در جام جهانی ایالات متحده آمریکا نیز به همراه برزیل فوق العاده بود و به عنوان بهترین بازیکن جام معرفی شد و به عنوان قهرمانی جهان دست یافت. روماریو پس از بارسلونا به فلامینگو برزیل پیوست.

هانس کرانکل

فصول حضور در بارسلونا: 1978-80

تعداد بازی:88

گل: 64

افتخارات

1 قهرمانی جام برندگان اروپا (1978/79)

هانس متولد 1953 در وین اتریش بود که نام خود را در کتاب تاریخ باشگاه بارسلونا با به ثمر رساندن تعداد گل های خیره کننده بابت به ثمر رساندن 64 گل در 88 بازی ثبت کرد. او یکی از بهترین مهاجمان تاریخ باشگاه محسوب می شود که بسیار مورد احترام هواداران بارسلونا بود و هنوز نیز در قیذ حیات می باشد.

او پس کسب کفش طلای اروپا در فصل 1977/78 از راپید وین اتریش به بارسلونا در سال 1978 منتقل شد و دو فصل در بارسلونا بازی کرد ولی این فرصت کوتاه برای بزرگ جلوه دادن او کافی بود. او در فصل 1978/79 موفق شد تا 29 گل را در 30 بازی فصل به ثمر برساند و جایزه پیچیچی را تصاحب کرد.

او به عنوان یک مهاجم نوک کلاسیک، همواره در بهترین محل برای زدن ضربات خود حضور می یافت و شوت های فوق العاده سنگینی را با پای چپ خود روانه دروازه حریفان می کرد که به همین نیز معروف شد. او در اولین فصل حضور خود در بارسلونا، با بعضی از گل های زیبای خود هواداران بارسلوناو همچنین سایر بینندگان را به وجد می آورد.

او در ماه مسی 1979 یعنی ماه قهرمانی بارسلونا در جام برندگان اروپا، حمایت و دلگرمی فوق العاده ای را از سوی هواداران بارسلونا بابت تصادف شدید خود دریافت کرد در حادثه ای که همسرش نیز به شدت مجروح شده بود ولی درنهایت از این حادثه جان سالم به در برد و چند روز پس از بهبود به همراه بارسلونا به اولین قهرمانی بارسلونا در جام برندگان اروپا دست یافت.

انریکه کاسترو، "کوئینی"

فصول حضور در بارسلونا: 1980-84

تعداد بازی: 178

گل: 101

افتخارات

2 قهرمانی جام حذفی (1980/81، 82/83)

1 قهرمانی جام برندگان اروپا (1981/82(

1 قهرمانی لیگ کاپ (1982/83، 85/86)

1 قهرمانی سوپر کاپ اسپانیا (83/84)

مرد ربوده شده بارسلونا که در سال 1949 در اوویدو اسپانیا متولد شد واقعا بابت ترک کردن بارسلونا در سال 1984 بدشانس بود چون آبی اناری ها در فصل بعد پس از 11 ساله به عنوان قهرمانی لیگ دست یافتند کسی به عنوان بهترین مهاجم بارسلونا شناخته می شد.

او در خیخون نشان داد که چه مهاجم قدرتمند و گلزنی است که از قدرت شوت زنی با هر دو پا و ضربات سر قدرتمندی برخوردار بود که توانست سه مرتبه جایزه پیچیچی یعنی بهترین گلزن اسپانیا را کسب نماید. درنهایت بارسلونا او را در سال 1980 به خدمت گرفت چون او در 31 سالگی هنوز هم مهاجمی گلزن بود و واقعا کمتر فرصتی را در مقابل دروازه از دست می داد.

اما داستان جالب ثبت شده او در تاریخ بارسلونا به همان اولین فصل حضورش در بارسلونا مربوط می شود که در انتهای فصل و در اولین روز از ماه مارس 1981 روبده شد و پس از 25 روز اسارت آزاد گشت. او در انتهای فصل نیز در فینال جام حذفی در مقابل اسپورتینگ خیخونی 2 مرتبه برای بارسلونا گلزنی کرد که 12 سال برای آن تیم بازی کرده بود و بارسلونا را به قهرمانی در جام حذفی رساند.

او در دو فصل 1980/81 و 1981/82 بهترین گلزن لیگ شد و گل 3000 بارسلونا را در 24 ژانویه 1982 برابر کاستیون به ثمر رساند.

او درنهایت در سال 1984 به خیخون باشگاه محبوب خود بازگشت و برخی دیگر از خاطرات و شاهکارهای گلزنی خود را ثبت نمود و در 35 سالگی همچنان می درخشید.

دیگو آرماندو مارادونا

فصول حضور در بارسلونا: 1982-84

تعداد بازی:73

تعداد گل: 45

افتخارات

1 قهرمانی جام حذفی (1982/83)

1 قهرمانی لیگ کاپ (1982/83)

1 قهرمانی سوپر کاپ اسپانیا (83/84)

او یکی از بزرگ ترین بازیکنان دهه نهم از قرن 20 میلادی بود که در سال 1960 در لانوس آرژانتین به دنیا آمد. او از سنسن جوانی و خیلی زود خود را به عنوان یک ستاره به دنیای فوتبال معرفی کرد و از سرفت و مهارت تکنیکی بالایی برخوردار داشت که سال ها بعد، لیونل مسی ناکامی های او را در بارسلونا جبران کرد.

او در سال 1982 از بوکاجونیورز آرژانتین به بارسلونا پیوست و متاسفانه با مصدومیت ها و بیماری که با ان مواجه شد، هواداران بارسلونا نتوانستند برای سال ها از دیدن بازی او لذت ببرند. او ابتدا به بیماری هپاتیت مواجه شد و سپس مصدوم گردید.

او در نهایت تنها 73 بازی با پیراهن بارسلونا انجام داد که با به ثمر رساندن 45 گل به خوبی مهارت های خود را اثبات نمود و چند خاطره زیبا را از گل های خود نظیر گل به ستاره سرخ بلگراد در فصل 1982/83 در جام برندگان اروپا برجای گذاشت. دیگر نمایش عالی او گل زیبایش در سانتیاگو برنابئو در لیگ کاپ همان فصل بود که باعث شد بعضی از هواداران رئال مادرید او را تشویق نمایند.

او در نهایت با به وخامت رفتن رابطه اش با اعضای هیئت مدیره بارسلونا و پس از ناکامی در فینال کوپا دل ری 1984 مقابل اتلتیک بیلبائو از بارسلونا جدا شد و به ناپولی پیوست تا بارسلونا اینگونه چنین ستاره بارزشی را از دست بدهد.

یوهان کرایوف

فصول حضور در بارسلونا: 1973-78

تعداد بازی: 231

گل: 86

افتخارات

1 قهرمانی در لیگ اسپانیا (1973/74)

1 قهرمانی King’s Cup (1977/78)

اسطوره امستردامی باشگاه بارسلونا که در سال 1947 متولد شد یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه بارسلونا و فوتبال جهان به شمار می رود که در سال 2016 با درگذشت خود هواداران بارسلونا را داغدار کرد به صورتی که شماره 1 آبی اناری ها به شمار می رفت.

او با بازی های با کیفیت خود موفق شد تا سه بار توپ طلا را در سال های 1971، 1973 و 1974 تصاحب نماید. او پس از افتخار افرینی با آژاکس در آگوست 1973 پس از یک دوره مذاکرات بسیار طولانی به بارسلونا پیوست. او در اولین فصل حضور خود در بارسلونا با درخشش فنی خود و مهارت هایش طوفان به پا کرد و موفق شد تا به بارسلونا برای کسب قهرمانی لیگ پس از 14 سال کمک نماید.

در ذهن هواداران قدیمی بارسلونا لحظات به یاد ماندنی زیادی از هنر نمایی های این مرد دوست داشتنی هلندی ثبت شده است که یکی از معروف ترین آن ها به گلی که به اتلتیکو مادرید در نیوکمپ زد مربوط می شود. یکی از دیگر از خاطرات بزرگ او به برتری 5-0 بارسلونا در سانتیاگو برنابئو در طول همان فصل قهرمانی مربوط می شود. متاسفانه کیفیت او به مرور زمان کاهش یافت تا اینکه در نهایت پس از قهرمانی King’s Cup در فصل 1977/788 از بارسلونا جدا شد.

او در نهایت در سال 1988 یعنی 10 سال بعد به بارسلونا بازگشت و عنوان مربی باشگاه را پذیرفت تا تاثیر فلسفه فوتبالی خود را ماندگار نمایدف کسی در دوران مربیگری خود پرافتخارترین روزهای باشگاه را با کسب قهرمانی های متعدد و سلطه بر لیگ اسپانیا رقم زد. او موفق شد به 4 عنوان قهرمانی لیگ دست یابد و اولین عنوان قهرمانی بارسلونا در اروپا را نیز به دست آورد که در سال 1992 در ومبلی به دست آمد و تا سال 1996 به عنوان مربی بارسلونا باقی ماند.

او در سال 1999 به عنوان بهترین بازیکن قرن اروپا نام گرفت و در سپتامبر 2006 نیز صلیب Saint Jordi را از دولت کاتالونیا دریافت نمود تا اینکه در نهایت در 24 مارس 20166 پس از مبارزه با سرطان ریه درگذشت.

لادیسلاو کوبالا

فصول حضور در بارسلونا: 1950-61

تعداد بازی: 345

تعداد گل: 280

افتخارات

4 عنوان قهرمانی لیگ (1951/52، 52/53، 58/59، 59/60)

1 قهرمانی لاتین کاپ

2 قهرمانی Fairs Cups (1957/58، 59/60)

5 قهرمانی جام حذفی یا کوپا دل ری (1950/51، 51/52، 52/53، 56/57، 58/59)

2 قهرمانی Eva Duarte Cups (1952 و 1953)

او اولین بازی خود را برای بارسلونا در آوریل 1951 انجام داد و عصری طلایی را در بارسلونا رقم زد. او با مهارت های بی نظیر خود در میانه میدان و سبک بازی برجسته و خاص خود، در زدن ضربات آزاد مهارت فوق العاده ای داشت و به خوبی در درون زمین تیم را هدایت می کرد و با وجود او بود که بارسلونا در فصل رویایی 1951/52 خود به فتح 5 عنوان قهرمانی نایل گشت.

اما با این حال او در ادامه در تکرار موفقیت های خود ناکام ماند و با مصدومیت های زیادی بابت ضربات سرسختانه مدافعان حریف مواجه می گشت. ولی با این حال او در اواخر دهه ششم موفق شد تا با هدایت هلنیو هررا دوباره رشد یابد. او در سال 1961 کفش های خود را آویخت اما مجددا پس از چند ماه به فوتبال بازگشت و تا سال 1963 به بازی کردن ادامه داد. کوبالا پس از سپری کردن دوران فوتبالی موفقیت آمیز خود در بارسلونا، به درخواست انریک لائودت رئیس باشگاه بارسلونا بین سال های 1961/62، به عنوان مربی در مدرسه فوتبال باشگاه فعالیت کرد.

اما با این وجود، کوبالا تصمیم به تغییری چشمگیر در دوران حرفه ای خود گرفت و در فصل 1963/64 به عنوان مربی بازیکن و به پیشنهاد اسپانیول در کنار دوست خود آلفردو دی استفانو کار کرد. کوبالا بعدها نیز به مربیگری در تیم های مورسیا، الچه و مالاگا ادامه داد. او حتی تیم های ملی سوئیس و کانادا را نیز هدایت کرد و هدایت تیم ملی اسپانیا را برعهده گرفت.

اما او درنهایت در سال 1980 به باشگاه بارسلونا بازگشت و هدایت تیم را مجددا برعهده گرفت که در دوره دوم موفقیتی را تجربه نکرد و در نهایت در 17 می 2002 به دلیل دچار شدن به یک بیماری و مبارزه طولانی مدت با آن در تخت بیمارستان بارسلونا درگذشت. او متولد سال 1927 در بوداپست مجارستان بود.

استانیسلاو باسورا

فصول حضور در بارسلونا: 1946-58

تعداد بازی: 373

تعداد گل: 153

افتخارات

4 عنوان قهرمانی لیگ (1947/48، 48/49، 51/52، 52/53)

2 قهرمانی لاتین کاپ (1949 و 52)

1 قهرمانی Fairs Cups در فصل 1957/58

4 قهرمانی جام حذفی یا کوپا دل ری (1950/51، 51/52، 52/53، 56/57)

3 قهرمانی Eva Duarte Cups در سال های (1948، 52، 53)

باسورا متولد سال 1926 در بارسلونا، عضوی از تیم معروف و خط حمله تیم قهرمان 5 عنوان قهرمانی فصل 1951/52 بود که در کنار کوبالا، سزار، مورنو و مانچون نقش ایفا می کرد. وینگر راست آن روزهای بارسلونا با مهارت های فنی زیاد و سرعت بالای خود یکی از گلزنان کلیدی بارسلونا بود به صورتی که مهارت هایش به او اجازه می داد تا در فضاهای کوچک به خوبی کار کند و گلزنی نماید به صورتی که رکورد گلزنی او به عنوان یک وینگر یکی بهترین رکوردهای باشگاه می باشد.

او به عنوان "هیولای کولامبس" به دلیل عملکرد فوق العاده خود در یک دیدار دوستانه مقابل فرانسه شناخته شد که در آن دیدار هت تریک کرده بود. او همچنین به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جام جهانی 1950 در برزیل شناخته شد که در سال 1958 بازنشسته گشت. او در نهایت در 16 مارس 2012 در سن 85 سالگی در لاس پالماس درگذشت.

الوگیو مارتینز

فصول حضور در بارسلونا: 1956-62

تعداد بازی: 225

گل: 168

افتخارات

2 عنوان قهرمانی لیگ (1958/59، 59/60)

2 قهرمانی Fairs Cups در فصل (1957/58، 59/60)

2 قهرمانی جام حذفی یا کوپا دل ری (1956/57، 58/59)

او یکی دیگر از بازیکنان آمریکای جنوبی بارسلونا است که در سال 1935 در پاراگوئه متولد شد و جزو 10 گلزن برتر تاریخ باشگاه بارسلونا با به ثمر رساندن 168 گل در 225 بازی است. او در طول 6 فصل حضور در بارسلونا یکی از گلزنان استثنایی باشگاه بود و بسیار لذت بخش بازی می کرد. او یکی از بازیکنان محبوب باشگاه به شمار می رفت و در سه فصل متوالی از 1957/58 به بعد به عنوان بهترین گلزن باشگاه لقب گرفت.

او همچنین این افتخار را داشت که اولین گل را در استادیوم نیوکمپ به ثمر برساند که در افتتاحیه ورزشگاه مقابل تیمی منتخب از ورشو به ثمر رساند. او همچنین در جریان برتری 8-1 بارسلونا مقابل اتلتیکو مادرید در جام حذفی 1956/57 موفق شد تا 7 گل را به ثمر برساند.

پس از این بازی بود که مهاجم تازه وارد بارسلونا به نام اواریستو بیان کرد که:

 

"با داشتن مهاجمی به مانند او، من هیچ ایده و نظری برای اینکه چرا بارسلونا من را به خدمت گرفت ندارم چون شاید بارسلونا به مهاجمی نیاز داشت که روی نیمکت بنشیند و به رختکن رفت و آمد داشته باشد."

اما این دو مهاجم در ادامه در کنار یکدیگر به هماهنگی بالایی رسیدند تا جایی که یکی از مرگبارترین خطوط حمله بارسلونا را تشکیل دادند.

اواریستو د ماکدو

فصول حضور در بارسلونا: 1957-62

تعداد بازی: 226

گل: 178

افتخارات

2 عنوان قهرمانی لیگ (1958/59، 59/60)

2 قهرمانی Fairs Cups در فصل (1957/58، 59/60)

1 قهرمانی جام حذفی یا کوپا دل ری (58/59)

اواریستو متولد 1933 در ریو دوژانیرو برزیل یکی از بهترین بازیکنان غیر اسپانیایی باشگاه بارسلونا بود که در گلزنی قهار به شمار می رفت. او که پنج فصل در بارسلونا توپ زد توسط مدیر فنی باشگاه به نام جوزپ سامیتیر کشف شد و به بارسلونا پیوست و با میانگین 0.8 گل در هر بازی نشان داد که جوزپ در خصوص او اشتباه نمی کرد.

او مهاجمی خطرناک بود که با ضربات مرگبار خود با هر دو پا گل های فراوانی را برای بارسلونا به ثمر رساند. او همچنین ضربات سر قدرتمندی را نیز داشت و با سرعت بالای خود در نبردهایش با مدافعان حریف شجاعانه عمل می کرد و عملکرد خوبی در کنار الوگیو مارتینز داشت. در قسمت قبل، ماجرای صحبت اواریستو و تمجید او از الوگیو پرداخته شد.

یکی از تاریخی ترین لحظات او در بارسلونا گل او با کف پا در سال 1960 بود که رئال مادرید را از جام یوفا حذف کرد ولی در سال 1962 با ترک بارسلونا به رئال مادرید پیوست.

تا لود شدن نظرسنجی منتظر بمانید