خداحافظی بارسای انریکه با فوتبال مالکانه

نگاهی دقیق به بازی برگشت بارسلونا و اتلتیکو در نیمه نهایی کوپا دل ری در نوکمپ نشان می دهد که در بیش از یک ساعت از بازی، مدافعان بارسا در رساندن توپ به هافبک های خود ناتوان بودند. در نهایت این سیله سن بود که مجبور می شد با ارسال توپ های بلند برای مسی، سوارز و آردا، راهی برای خلاصی از فشار شدید اتلتیکو پیدا کند.

در خیلی از بازی های دیگر این فصل، بارسا با چنین معضلی روبرو بوده است. اگر این نوع بازی در چند سال گذشته یک اتفاق تلقی می شد؛ اما در فصل جاری با تکرار شدن در چندین و چند بازی دیگر نمی تواند تصادفی باشد.

بارسا در این فصل بیشتر از همیشه نیز توپ از دست می دهد که همین مساله باعث شده دیگر کنترل گذشته را روی بازی هایش نداشته باشد. در 8 دیداری که بارسا بیشتر از دیگر دیدارها توپ از دست داده، در تنها فقط دو تای آنها موفق به کسب پیروزی شده است که این نشان می دهد بارسا با یک معضل نگران کننده روبرو است.

بارسا برابر مالاگا 168 توپ، برابر سلتا 166 توپ، برابر ایبار 164 توپ، برابر سوسیداد 158 توپ، برابر بیلبائو(بازی رفت کوپا دل ری) 151 توپ، برابر بیلبائو(بازی برگشت کوپا دل ری) 147 توپ، برابر بتیس 147 توپ و برابر سیتی(بازی برگشت دور گروهی لیگ قهرمانان) نیز 145 توپ از دست داد و تنها توانست بر ایبار و بیلبائو(بازی برگشت) غلبه کند. مقابل مالاگا، سوسیداد،  و بتیس متوقف شد و به سلتا، سیتی و بیلبائو(بازی رفت) نیز باخت.

این مساله بیش از همه چیز به دگرگونی خط میانی این تیم نسبت به سال های گذشته بر می گردد.

وقتی ژاوی، اینیستا و بوسکتس کمربند خط میانی بارسا را تشکیل می دادند، به ندرت چنین آمارهای منفی ای به ثبت می رسید؛ شاید در حد یکی دو بازی  در تمام فصل؛ اما حالا با راکیتیچ، دنیس سوارز، گومز در کنار بوسکتس و اینیستایی که هر از چندگاهی با معضل مصدومیت دست به گریبان می شود، خط میانی بارسا صلابت گذشته را از دست داده است. این را به خصوص زمان هایی که اینیستا حضور ندارد می توان به وضوح دریافت.

در بارسا بیش از همه نیمار توپ از دست می دهد(715 بار در 27 بازی). پس از او مسی(549 در 31 بازی)، سوارز(361 بار در 31 بازی)، سرجی روبرتو، راکیتیچ، توران، آلبا، بوسکتس، ماسکرانو و دنیس سوارز قرار دارند. مشخص نیست با این وضعیت، بارسا تا کجا می تواند به فتح سه گانه امیدوار باشد.