اونزوئه در سلتاویگو دستیار انریکه شد و با در سال 2014 به بارسلونا نقل مکان کرد و توانستند در کنار یکدیگر به موفقیت های بزرگی دست یابند. آن ها در اولین فصل سه گانه گرفتند و در فصل جاری نیز شانس تکرار چنین شاهکاری را دارند و بنابراین باتوجه به این موفقیت، دیدن اینکه او بتواند جای لوئیز انریکه را به عنوان دستیار بگیرد آسان است.
اونزوئه قطعا به یکی از چهره های برجسته بارسلونا در اینفصل تبدیل شده است چون او مسئول طراحی کارهایدفاعی و حمله تیم می باشد و به ویژه اینکه در فصل جاری بیشتر از گذشته در بحث تصمیمات تاکتیکی ورود کرد. او در جلسات تمرینی تیم B بیشتر حضور داشت و همچنین مسئولیت های بیشتری از سوی انریکه دریافت کرد و درکل همه این ها پیشرفتی مداوم در کار او را رقم زد.
اونزوئه به عنوان یک بازیکن، دروازبان بود و به عنوان ذخیره اندونی زوبی زارتای افسانه ای در بارسلونا حضور داشت تا اینکه با انتقال به سویا توانست بیشاز 200 بازی لالیگایی را در این تیم پس از به دست نیاوردن فرصت بازی منظم در تیم کرایوف انجام دهد.
او پس از بازنشستگی، مربی دروازبان بارسلونا در تیم فرانک ریکارد شد و سپس به کادر پپ گواردیولا برای هدایت تیم B اضافه گشت تا اینکه تجربه مربیگری را با هدایت نومانسیا در لیگ دسته دوم و سپس ریسینگ سانتاندر به دست آورد و پس از عدم موفقیت به دستیاری انریکه روی آورد.
هرچه که هست و هرچند که کارنامه درخشانی و حتی متوسطی در مربیگری نداردف او هم اکنون احترام و حمایت بازیکنان بارسلونا را دراختیار دارد به صورتی که اینیستا در حمایت از او بیان کرد:
اونزوئه واقعا همه چیز را به خوبی می داند. او آماده برعهده گرفتن هدایت بارسلوناست و انگیزه و توانایی این کار را نیز دارد.
اما اونزوئه چه بارسلونایی را خواهد ساخت؟
صرف نظر از کار دستیاری و سرو کله زدن با بازیکنان در تمرینات، او بارسلونا را به یکی از خطرناک ترین تیم های لالیگا در استفاده از توپ های مرده در سه سال اخیر تبدیل کرده است که می توانید این رادر نمودار ارائه شده ملاحظه کنید به صورتی که نها رئال مادرید در گل کردن و استفاده از توپ های مرده بهتر از بارسلونا عمل کرده است.
اما وضعیت کنونی اونزوئه بسیار شبیه به برعهده گرفتن هدایت بارسلونا توسط تیتو ویلانووا است که پس از خروج انریکه جانشین او شد و مجددا این انتظار می رود که شاهد جانشینی بی سرو صدایی روی نیمکت بارسلوونا باشیم. تیتو نیز در اولین فصل هدایت بارسلونا لایگا را کسب کرد و هم اکنون این احساس درخصوص اونزوئه نیز در بین مدیران باشگاه وجود دارد.
در حالت ایده آل، بارسلونا سیستمی را می خواهد که در آن بتوانند مربیان پایه و دستیاران را به موقعیت های بالایی نظیر هدایت تیم اصلی ارتقاء دهند تا اینکه پول زیادی را برای خرید مربی هزینه کنند تا شخصی خارج از چارچوب و فلسفه باشگاه برای هدایت بازیکنان ورود کند و هم اکنون مشکل اینجاست که ان ها گزینه های زیادی در این نوع از مربیان مقابل خود نمی بینند.
سمپائولی و والورده؟ خب مشخصا ان ها نیز در بین گزینه ها هستند و همانطور که قبلا نیز درخصوص ان ها بحث شد، توانایی هدایت بارسلونا را دارند ولی عملکرد های اخیرشان وضعیت و شانس آن ها را برای هدایت بارسلونا در شک و تردید فرو برده است.
قطعا سمپائولی بابت نتایج اخیر و به ویزه حذف از لیگ قهرمانان مقابل لستر سیتی ان وجهه سابق را در بین مدیران بارسلونا ندارد. او دو تساوی و دو شکست را در 4 بازی اخیر لالیگا متحمل شده که ذهنیت بدی را درخصوص خود به وجود اورد.
والورده نیز احساس می کند که دوران حضورش در اتلتیک بیلبائو به پایان رسیده و اماده انتقال است اما درواقع به فکر استراحت کردن به جای مربیگری است به این شرط که پیشنهاد هدایت باشگاهی بزرگ به دستش نرسد. او نیاز دارد تا برای هدایت بارسلونا متقاعد شود که در این کار می تواند از دوستان نزدیکش پپ گواردیولا و زوبی زارتا کمک بگیرد.
به هر حال بارسلونا برای تداوم سبک بازی خود، تصمیم به تمدید قرارداد بازیکنان بالای 30 سال خود گرفته و اونزوئه هم اکنون می داند که بازیکنان فعلی چه چیزی را می توانند به او ارائه دهند درحالی که والورده پس از ورود به بارسلونا در ابتدا باید از بازیکنان و توانایی هایشان شناخت کسب کند.
بنابراین، اونزوئه هم اکنون تنها کسی است که همه چیز را درخصوص تیم فعلی می داند.