آنالیز بازی بارسلونا 4-2 تاتنهام؛ پیروزی در جنگ پرس با فرار از شکست تاکتیکی !

اختصاصی بارسانیوز – دو تیم بارسلونا و تاتنهام در هفته دوم مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2018/19 در شرایطی مقابل هم قرار می گرفتند که شدیدا نیاز به پیروزی داشتند چون بارسلونا از سه بازی بدون برد به لندن می آمد و تاتنهام نیز پس از شکست در هفته نخست مقابل اینتر میلان جهت امید به صعود به برد نیاز داشت.

نقطه مشترک دیگر دو تیم نیز مصدومان کلیدی آن ها به شمار می رفت جایی که اوضاع برای تاتنهام با غیبت کریستین اریکسن، دله علی، موسی دمبله و اوریه وخیم تر از بارسلونایی بود که اومتیتی و روبرتو را دراختیار نداشت.

بااین حال دو تیم محکوم به کسب پیروزی در این دیدار بودند و ارنستو والورده برخلاف چرخش های اجباری در خط دفاع بابت مصدومیت اومتیتی و روبرتو تنها دمبله را از ترکیب اصلی بیرون گذاشت و به جای او به آرتور بازی داد.

اما والورده تغییراتی ساختاری در سیستم بازی خود داشت به صورتی که کوتینیو برای دومین بازی پیاپی به عنوان وینگر چپ بازی می کرد تا با حضور آرتور در پست هافبک تهاجمی چپ شرایط بازی برای سیستم 2-4-4 نیز در کنار 3-3-4 فراهم شود.

بنابراین تصمیم والورده برای نیمکت نشینی دمبله پس از حضور در هر 9 دیدار رسمی فصل در ترکیب ابتدایی نمی توانست انتقاد زیادی درپی داشته باشد چون از طری کوتینیویی در وینگر چپ قرار می گرفت که مقابل بیلبائو موفق کار کرده بود، بازیکنی که گل اول بارسلونا را در آن دیدار به ثمر رسانده بود.

والورده با همان آرایش 3-3-4 روی میانه زمین جهت مقابله با قدرت بدنی و سرعت شاگردان پوچتینو تمرکز داشت و به همین دلیل از راکیتیچ در جناح راست استفاده کرد تا در حین نفوذ و حضور مسی به میانه زمین بتواند تعادل را در تیم با پوشش دادن فضای او برقرار کند.

در سوی مقابل نیز آرتور برای ایجاد پیوند با کوتینیو و آلبایی حضور یافت که مقابل بیلبائو راکیتیچ موفق به ارائه همکاری مناسب نبود.

در این بازی مسی همانطور که انتظار می رفت از همان ابتدای بازی نقش خود به عنوان هافبک تهاجمی راست را مقابل بیلبائو تکرار کرد تا سوارز و کوتینیو را به همراه مدافعان کناری تغذیه کند که در تصویر بالا می توان دید که مسی سه بازیکن هدف جهت پاس در پیش روی خود می بیند و همچنین فضای مناسبی برای نفوذ و پا به توپ شدن دارد.

و در ادامه نیز خیلی زود شاهد پاس زیبای مسی به آلبا روی گل اول بازی توسط کوتینیو بودیم.

این گل تاثیر بزرگی در روند بازی داشت چون باعث شد تا بارسلونا خیلی زود به آرامش برسد و اجازه داد تا در میانه زمین تسلط داشته باشند که قطعا مهم ترین مشخصه نیمه نخست بود.

با نبود دله علی و اریکسن خط میانی تاتنهام فاقد خلاقیت لازم جهت بازی بین خطوط شد چون هر دو بازیکن نام برده توانایی ارسال توپ به مناطق تهدید کننده زمین بارسلونا را داشتند به ویژه روی ضدحملات که تاتنهام از نبود آن ها ضربه بزرگی خورد.

با عدم حضور این دو ستاره تاتنهام، پوچتینو با سیستم 1-3-2-4 بازی کرد تا با مدافعان کناری خود باریک تر از حد معمول شود که تریپیر و بن دیویس تنها گزینه های قابل اعتماد برای بازی در کناره ها به شمار می رفتند.

بنابراین تاتنهام مجبور به طراحی حملات از کناره ها بود که در این کار نیز دچار مشکل شدند چون راکیتیچ، بوسکتس و آرتور وظیفه سنگین اعمال پرس و ریکاوری توپ را به شدت انجام دادند و به همین دلیل با شکست در میانه زمین، تاتنهام فاقد توانایی برای خلق موقعیت گل بود.

در ویدیوی بالا می توانید از دست رفتن توپ توسط تاتنهام را روی پرس های شدید بوسکتس و آرتور ببینید.

در ویدیوی بالا نیز می توانید ببینید که لوکاس مورا قادر به ریکاوری توپ است اما با پرس بوسکتس توپ را از دست می دهد.

در ویدیوی بالا نیز شاهد پرس وانیاما توسط مسی، بوسکتس و آرتور هستیم.

تاتنهام فاقد انسجام لازم در میانه زمین بود تا بتواند در یک سوم تهاجمی زمین خطرساز باشد و با پرس شدید 4 هافبک بارسلونا و همچنین سوارز و مسی اغلب مجبور به عقب نشینی می شد و به همین دلیل مسی دوندگی بیش از 8 کیلومتر و حد معمول خود را ثبت کرد.

با پرس شدید بارسلونا، تاتنهام در نیمه نخست 9 بار توپ را از دست داد و تنها یک ضربه به مست دروازه بارسلونا داشت که از بیرون محوطه جریمه توسط هری کین روانه دروازه شد. بنابراین تاتنهام با قطع ارتباط بین هافبک و مهاجمانش در یک سوم تهاجمی عملا در نیمه نخست از کار افتاد و این بهترین نمایش فصل بارسلونا بود که با انسجام در دفاع و حمله بهترین بازی خود فصل خود را در نیمه نخست به نمایش گذاشت.

در سوی مقابل برنامه تاتنهام نیز به هنگام مالکیت بارسلونا پرس شدید بود که نتوانستند به اندازه بارسلونا موفق باشند اما با این حال بارسلونا را در پاره ای ازمواقع مجبور به عقب نشینی آرتور و مسی کرد که در ویدیوی زیر تلاش مسی و آرتور کاملا مشخص است.

از سوی دیگر وجود خلاقیت در خط میانی بارسلونا کفه ترازوی جنگ پرس در میانه زمین را به سود بارسلونا کرد مطابق ویدیوی زیر که آرتور با هنرمندی توپ را از پرس دو بازیکن تاتنهام سالم بیرون کشید.

موفقیت نبرد خط هافبک دو تیم در آمار نیمه نخست خلاصه می شود جایی که بارسلونا 65 درصد مالکیت توپ را با به ثمر رساندن 2 گل در اختیار داشت.

با آغاز نیمه دم پوچتینو راه حلی برای رهایی از پرس بارسلونا پیدا کرد درحالی که والورده امیدورا بود تا همان روند نیمه نخست ادامه یابد. بهترین راه حل تاتنهام تمرکز روی ضدحملات جهت بازگشت به بازی بود و برای این کار به سرعت لاملا و سانگ جهت ایجاد شانس گلزنی برای هری کین حساب باز کردند.

بنابراین رویکرد تاکتیکی پوچتینو از پرس و کسب مالکیت توپ به پرس و به دست آوردن توپ برای ضدحملات تغییر پیدا کرد که در نهایت با گل هری کین جواب داد درحالی که قبل از ان مسی دو بار تیر دروازه تاتنهام ر به لرزه انداخته بود.

اما جشن تاتنهامی خیلی کوتاه بود چون مسی گل سوم را روی یک همکاری زیبای تیمی به ثمر رساند.

مسی در طول نیمه دوم پشت لوئیس سوارز حضور داشت که فضایی را در آن جناح خالی می کرد و تاتنهام به همین دلیل روی پرس در میانه زمین جهت ضدحمله تمرکز داشت.

برای مقابله با این تاکتیک، والورده با رویکردی محافظه کارانه تر از سذعت بازی کاست  و دفاع عمیق تری را در دستور کار قرار داد تا از فضای زیادی که لاملا در اختیار داشت بکاهد که این تصمیم متضاد با موفقیت بارسلونا در نیمه نخست به شمار می رفت هرچند که پرس شدید در نیمه نخست توان زیادی از مسی و هافبک های بارسلونا گرفته بود.

با این تصمیم والورده برای عقب تر رفتن خط دفاع، تاتنهام فضای بیشتری جهت طراحی حملات به دست آورد که در ادامه موفق به ثمر رساندن گل دوم از روی یک شوت بیرون از محوطه و بلوکه شدن آن پس از برخورد به لنگله شدند.

تاتنهام با همین رویکرد به دنبال به ثمر رساندن گل سوم و مساوی نیز بود که درنهایت مس خیال بارسلونا را از کسب پیروزی در این بازی راحت کرد تا والورده را از سقوط تاکتیکی در نیمه دوم نجات دهد.

به هر حال والورده متوجه شد که کوتینیو مهره قبل اعتمادی برای بازی در پست وینگر چپ است تا با آلبا همکاری کند در شرایطی که آرتور نیز بهترین نمایش خود را به اجرا گذاشت.