لیونل مسی ؛ نقشه ای که 30 سال پیش کشیده شد

30 سال پیش همچین روزی یک دنیا شروع شد..
میلیون ها نفر در سر تا سر دنیا به دنیا آمدند، اما یکی از آن ها مسیرش فرق می کرد..
یک پادشاه از روز اول نقشه حمله و تصرف قلمرو اش را میچیند، برای لیونل هم فرقی نداشت.
از همان بچگی به خاطر جثه کوچکش مسخره شد، بهش خندیدند، لیونل قصه ی ما که نقشه ی پادشاهی داشت میگفت بگذار بخندند،روز تو هم میرسد...
در بدترین شرایط هم یک پادشاه عقب نشینی نمیکند مگر برای عزیزانش،مگر برای سرزمینش، به خاطر خانواده اش گاهی بیخیال می شد، به خیابون های روزاریو میرفت و تک و تنها نقشه ی رویا پردازانه اش را با ضربات به توپش تکرار میکرد.
یک پادشاه نیاز به کمک هم دارد..قطعا! در برخی موارد دارد!
این کمک به اندازه یه زمین سبز، یه باشگاه و مربی بود، آن هم باید پیدا می شد تا نقشه شروع شود. پیدا شد...نیولز اولد بویز اشم اون باشگاه بود و استارت نقشه لیونل.
ادامه داد ولی مشکلاتی بود، ادامه داد و باز هم موانعی مثل مشکلات خانواده و فقر، او بزرگ شده خیابان های پر از خلاف روزاریو است.
فرشته ای او را فریاد زد، رنگش ترکیبی آبی و اناری بود، نامش بارسلونا، زمینش نیوکمپ و ادامه داد، شروع نقشه هم آنقدر طولانی بود، و کمی هم از آن باقی مانده بود، تست های ورزشی بارسلونا؛ لیونل بر طبق مسیر نقشه اش حرکت میکرد اما گاهی همه چیز خوب نیست، پس تو باید خودت را بسازی، همه رو پشت سر گذاشت با آن که به قدش گیر دادند، به جثه کوچکش و همچنان ادامه میداد، او ادامه میداد، انقدر گل میزد که گاهی همه حیرت میکردند، حالا هم وقتش رسید! روز اول تمرین با تبم اصلی بزرگ سالانه بارسلونا ؛ تمریناتش هم بر وقف مرادش بود، روز اول بلایی سر بزرگان فیلم آورده بود که آن ها وحشت کرده بودند، مگر می شود پسری کوچک از لاماسیا بازیکنان تیم اصلی را به ابن راحتی دریبل کند؟! این شروع قدرت نمایی های او بود، آن ها قرار نبودند تمام شوند..
بازی اول، شروع اصلی قدرت نمایی، محل نیوکمپ، کمک از رونالدینیو و همه چیز آماده، مربی از روی نیمکت صدایت بزند، 20 دقیقه آخر به زمین بروی گل افساید بزنی ولی باز هم نیوکمپ برایت دست بزند! فکرش را کنید! پادشاه کوچک قصه در کل نیوکمپ تشویق شد با آنکه گل رسمی اش را هنوز نزده، حالا زمان جواب بود، جوابی که بارها به خاطر این لحظه تشویق به هواداران خوش اقبال نیوکمپ داد.
پاس که عالی، مربی عالی، زمین خانگی آن هم نیوکمپ که آن هم چه عالی، دیگر نوبت تشویق بود، نوبت شروع اصلی، نوبت شروع نمایش
پاس رونالدینیو، ضربه فنی مسی و استارت!
طولانی اش نمیکنم، مانند مسی! مسی هم طولانی اش نمیکرد، امان نمیاد، فرصت به بازی میرسید خلاصه نسخه را میپیچید، مانند پادشاهی که دارد به تختش میرسد، او هم به موفقیت، شروع اش خیلی زود و طوفانی بود، دیگر نمیتوان تعریف کرد، خیلی زود! مانند برق و باد، در میان حیرت همه، چه کسی این داستان را باو. میکند که مسی در 21 سالگی توپ طلا رسیده؟ هیچکس جز بارسلونا
باورش سخت است، پسر بچه ای که از روزاریو حالا دنیا را دریبل میزد.
خودتان باشید، او شماره 10 را نباید بپوشد؟ بله! وقت آرزو هاست! رکورد هایش برازنده اش بود، قدرتش بود، گاهی هم نفرتش!
نمی توان تعریف کرد، واقعا نه، چه کسی آن پسر را میخره میکرد؟ بیاریدش تا من به او بخندم، اولین هتریک در الکلاسیکو را میبینی؟ حالا بخند
اولین توپ طلا را چه؟ چهار تای پشت سر هم آن را چه؟ چهار بار پشت سر هم بهترین بازیکن جهان! آن را حرف به حرف بنویسید.
این ها بس نیست، کمی بزرگ تر، بیشتر، قوی تر. 91 گل در یک سال و بیشتر.. پادشاه وقتی قلمروی را بدست بیاره آن را ول نمیکند.
همه میگفتند مسی! لیونل مسی! شما هم بگویید...
بیاید جلوتر، زمان حال، کمی عقب تر، شب الکلاسیکو. این را میدانید که شیر اگر زخمی شود، چیزی از شما باقی نمیگذارد؟
حالا آن را بچشید، پیراهنش، نامش، شماره اش، تلاشش و... همه را در یک حرکت بینید. ابن ها فرم هایی از فیلم یک پادشاه هستند.
پادشاهی که رویا میبافت، نیوکمپی که خانه شد، پیراهنی مه برازنده اش، همه این ها مال تو، پنجمین توپ هم برای تو..
همه اش برای تو ساخته شد تا تو آن هارا تسخیر کنی. خود را ثابت کردی، نیازی به رکوردت نیست، بهترین!
به دهه سوم زندگی ات رسیدی، تبریک به تو مه باز هم میدرخشد، این اعتماد را به ما دادی تا این را راحت بگوییم.
بهترین، باز هم بدرخش، باز هم ادامه بده..!
پادشاه کلمه ای بود که در روزاریو روی دیوار برایت نوشته بودند، تا امروز و خیلی قبل تر به آن دست پیدا کنی.
لیونل مسی نامی که امروز و دیروز جاودانه شده و تا ابد میماند.
داستانت را پایان نمیدهیم، چون تو هم بروی باز هم آمدی داری، مثل همان خونریزی الکلاسیکو، مثل همان ریمونتادا، مثل همان 91 گل، مثل همان 5 طلا، مثل همان دریبل ها، مثل همان تلاش ها، مثل همان کوشش های نادیده شده، مثل تو... لیونل مسی!

بردیا