تکرار معجزه یا تکرار تحقیر

بعد از بازی پاریس بسیاری میگفتند بارسا به روزهای اوج برگشته و دیگر هر کاری میتواند بکند .

و حتی همین امروز تا صحبت از سختی ها و مشکلات میکنی میگویند مگر کامبک را فراموش کرده ای !


*** ( اما واقعیت این است که کامبک بارسا یک کامبک تکنیکی نبود که بتوان فرمول آنرا داشت و هر وقت نیاز شد استفاده کرد ) ***


بارسا در آن بازی سوار بر احساس و چاشنی شانس و صد البته درخشش خیره کننده نیمار شد تا آن نتیجه تاریخی را رغم بزند .

اما قیاس تیم پاریس و یووه هم بی معنی است .
بوفون ، بارزالی ، بونوچی ، کیلینی ، آلوز و سندرو که خط دفاع یووه را تشکیل میدهند به اندازه کل تیم پاریس تجربه اروپایی دارند .


شاید بگویید چرا این قدر نا امید

بله از نظر آمار و اعداد و ارقام بارسا هنوز در تمام جام ها شانس دارد و مدعی ۳ گانه است .
اما واقعیت این است که حتی اگر رئال امتیاز از دست بدهد (که احتمالا میدهد) ، هیچ تضمینی نیست که این بارسا در مقابل تیم های دیگر در بازی های باقی مانده امتیاز از دست ندهد .
در واقع حتی اگر الکلاسیکو را ببریم و رئال بازی های دیگر را هم تساوی کند یا ببازد ، از این طرف ممکن است همین بارسا در مقابل لاس پالماس و ایبار و ویارئال و ... مثل بسیاری از بازی های این فصل بد باشد و ببازد .


میپرسید مشکل کجاست ، می گویم از راس تا پایین

جوزپ بارتومئو که فقط در سود آوری و افزایش درآمد و کاهش بدهی عملکرد قابل قبول دارد اما به هیچ وجه مدیر و رهبر باشگاه نیست .
اورا با مدیران دیگر تیم مقایسه کنید تا بفهمید چقدر با یک مدیر واقعی فاصله دارد .
ناصر خلیفی با اینکه حتی خودش فرانسوی نیست آنچنان برای تیمش دل میسوزاند که بارتومئو نصف آن مقدار هم انجام نمیدهد .
آبراموویچ در چلسی بهترین بازیکنان را میخرد و کافی است مربی را ناتوان ببیند ، بدون تعارف او را کنار میگذارد حالا مربی هر که میخواد باشد .


رابرت فرناندز را ببینید که گرانترین و متفاوت ترین بازیکنان نسبت به سبک بارسا را میخرد .

لیست خروجی ها را ببینید که پر است استعداد های ناب که امروز ۷۰ درصد آنها در تیم هایشان میدرخشند در حالی که خیلی ها حتی فرصت پوشیدن لباس بارسا را هم پیدا نکرده اند .

بازیکنانی که دوست دارند لباس بارسا بپوشند را ببینید .
امثال دیبالا ، محرز ، کوتینیو و ... که در نظر مدیران فقط لینک میشوند و زمان نقل و انتقالات فراموش .

جوانان لاماسیا را ببینید که امسال با خرید ۵ بازیکن ۲۳ ساله بیش از پیش نا امید شدند از امکان ورود به تیم اصلی .

نیمکت را نگاه کنید ، مثلا قرار بود یاور روز های سختمان باشد درحالی که از یاری در روز های آسان هم عاجز مانده .


و اما شاید فردی باشد که بیشتر از همه مقصر است .
از لجبازی
از بی برنامگی
از استعداد سوزی
از خرید گومز و توران که فقط اسم قشنگ و قیمت بالا داشتند
از اینکه بارسا را به یک تیم وابسته به خط حمله تبدیل کرد
از سیستم چرخشی بی هدف و مضخرف
از نبود تاکتیک
از اینکه فکر کرد شاید بتواند با تبدیل ۴۳۳ به ۳۴۳ اشتباهات خودش را ماست مالی کند و خودش را با تکنیک و خوب جلوه دهد
وهزار مورد دیگر


بسیاری هستند که هنوز امیدوارند مثلا به کامبک یا مثلا به ۳۴۳ یا هزار چیز دیگر

ساده میگویم تا افراد بالا هستند حتی اگر ۱۰۰ نفر را در زمین بفرستید ، باز هم میبازید .