سال نو مبارک. همراه شما هستیم!
بارسلونامنچسترسیتیمنچستر یونایتدلیورپولآرسنالچلسی
داغ تــرین هاپیشخوان شخصیپیشبینی رایگان

پرسینگ و حمله؛ تاکتیک ۲۰۱۸ 2

زمان ارسال : جمعه 14 دی 1397
البته این نکات در لیگ‌های بزرگ تعجب‌برانگیز نیست. اصلاً چرا تیم‌های بزرگ باید در دفاع کردنِ محض خوب باشند؟ چرا یک تیم بزرگ باید تنها به پارک کردن اتوبوسی مقابل خط دروازه خود بیاندیشد؟ آنها بیشتر مواقع به دفاع کردن نیازی ندارند و با توجه به بزرگ شدن شکاف اقتصادی میان بالانشینان لیگ و تیم‌های پایین جدولی، بیشتر بازی‌ها حالتی یک طرفه پیدا کرده. این نکته حتی در لیگ برتر انگلیس که تاکنون از تک قطبی یا دو قطبی دور بوده نیز مشهود است.
برای اثبات این می‌توان آمارهایی درباره مالکیت را مرور کرد؛ در سه فصل یعنی فصول ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، تنها در سه دیدار یک تیم بیش از ۷۰ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت. این آمار آرام‌آرام پیشرفت کرد و در فصل ۲۰۱۶ به ۳۶ بازی رسید و در فصل گذشته هم در ۶۳ دیدار چنین اتفاقی رخ داد و حالا نیز تا این مقطع از فصل جاری ۳۰ بازی چنین شرایطی را داشته است.
دلیل دیگر: تیمی که بازیکنان بهتری در ترکیب خود می‌بیند، آسان‌تر از سایر تیم‌ها می‌تواند مالکیت توپ را حفظ کند. همین اتفاق باعث ظهور طرز فکری متفاوت جهت مقابله با تیم‌های بزرگ مبنی بر «نداشتن مالکیت توپ برای مدت زمان طولانی» در حین بازی شد! در واقع تیم‌های ضعیف به این باور رسیدند که بهترین راه مقابله با تیم‌های بزرگ و بازیکنان سطح اول‌شان، حفظ انسجام دفاعی و بازی بدون توپ و استفاده حداکثری از معدود موقعیت‌هاست. با این اتفاق میل هجومی تیم ضعیف‌تر محدود و به صورت موازی توجه تیم‌های بزرگ به حمله نسبت به دفاع بیشتر شد.
تا اینجای کار در ظاهر مشکل زیادی وجود نداشت و تیم‌های ضعیف می‌توانستند با استفاده از سبک «دفاع و حمله» از تیم‌های بزرگ، امتیاز بگیرند. اما مشکل زمانی چهره واقعی خود را نشان داد که تیم‌های بزرگ در مقابل تیمی بزرگ مانند خود قرار گرفتند. در چنین جدال‌هایی مدافعان و بازیکنانی که به دفاع کردن در تمام دیدارها آشنا نبودند، به مشکلات ناشناخته‌ای برخورد کردند. به همین خاطر بود که در فصل گذشته، منچسترسیتی که بهترین خط دفاعی را از نگاه آمار داشت، در مدت زمان کوتاهی در ۲ دیدار برابر لیورپول و منچستریونایتد، ۳ گل دریافت کرد! در واقع طراحی حملات و اجرایی کردن نقشه‌های هجومی برابر تیم‌های بزرگ سخت است اما زمانی که به درستی انجام شوند، آسیب‌پذیری‌شان به وضوح نمایان می‌شود. چرا به سال گذشته برگردیم؟ به جدال تیم‌های چلسی و منچسترسیتی یا تقابل تیم‌های منچستریونایتد و لیورپول و حتی مصاف تیم‌های لیورپول و آرسنال در فصل جاری لیگ برتر انگلیس نگاه بیاندازید تا بهتر به این موضوع پی ببرید.
این الگو موجب شد تا در مراحل پایانی لیگ قهرمانان اروپا، مسابقاتی بسیار به یاد ماندنی را شاهد باشیم؛ رم-بارسلونا، یوونتوس-تاتنهام، رئال مادرید-پاری‌سن‌ژرمن و البته لیورپول-منچسترسیتی. وجود این نمونه‌ها به این معناست که تیم‌ها می‌توانند قدرت تهاجمی خود را با استحکام دفاعی هماهنگ سازند؛ نکته‌ای که لیورپول در این فصل به آن دقت داشته و به حق به صدر جدول تکیه زده است.
نگاهی بیاندازیم به این فصل لالیگا اسپانیا، با وجود اینکه بارسلونا در فاز هجومی نمایش بسیار خوبی از خود به جای گذاشته و با زدن ۴۸ گل با اقتدار عنوان بهترین خط حمله فصل را تا بدین جا از آنِ خود کرده، اما در بدترین زمان‌های ممکن امتیازات حساسی را از دست داده و به همین دلیل است که فاصله‌اش با اتلتیکومادرید، فراتر از ۳ امتیاز نرفته! تیمی که ۲۳ گل کمتر از بلوگرانا به ثمر رسانده و ۲ پیروزی نیز از آبی‌اناری‌ها کمتر به دست آورده است.
بارسلونا که عادت به دفاع محض ندارد، در دیدار خانگی هفته پنجم مقابل خیرونا در حالی که با گل فوق‌ستاره «لیونل مسی» از حریف پیش افتاده بود، در کمال تعجب ۲ بار دروازه خود را باز شده دید و اگر گل «جرارد پیکه» در دقیقه ۶۳ نبود، شاگردان «ارنستو والورده» حتی به یک امتیاز این جدال نیز دست پیدا نمی‌کردند. در واقع خیرونا از گونه متفاوتی از استراتژی «پرسینگ و حمله» بهره برد و اگر کمی خوش‌شانس‌تر بود با ۳ امتیاز حساس ورزشگاه «نیوکمپ» را ترک می‌کرد. ولی اولین شکست بلوگرانا دقیقاً یک هفته پس از آن اتفاق افتاد؛ بارسا در دیداری خارج از خانه به مصاف لگانس رفت و مطابق انتظار از حریف پیش افتاد. اما در نیمه دوم و در حالی که تمام اعضای آبی‌اناری‌ها انتظار افزایش اختلاف را داشتند، غافل‌گیر شدند و در کمتر از ۲ دقیقه، ۲ بار تور دروازه‌شان به لرزه درآمد و اینبار دیگر خبری از خوش‌شانسی نبود و شاگردان والورده متحمل شکستی دور از انتظار شدند. درواقع کاتالان‌ها در فصل جاری در بازی‌هایی امتیاز از دست داده‌اند که انتظارش را نداشتند و تیم‌های حریف نیز دقیقاً با استفاده از سبک «دفاع و حمله» به حریف نامدار و قدرتمندشان ضربه زدند. اتفاقی که به احتمال زیاد با شروع نیم‌فصل دوم نیز تکرار خواهد شد.
اگر فکر می‌کنید اوضاع در رقابت‌های سری‌آ ایتالیا با سایر نقاط فرق می‌کند، در اشتباهی بزرگ به سر می‌برید. درست است که یوونتوس در این فصل هنوز شکستی را متحمل نشده اما با شکست‌های دور از انتظار تنها چند قدم فاصله داشته! به عنوان مثال در جدال با آتالانتا از هفته هجدهم رقابت‌های این فصل سری‌آ، دیداری که مطمئناً اگر «کریستیانو رونالدو» به عنوان یار تعویضی به میدان نمی‌آمد، با شکست بیانکونری به اتمام می‌رسید اما در نهایت فوق‌ستاره پرتغالی گل تساوی تیم‌اش را به ثمر رساند و بانوی پیر را از شکست نجات داد. گرچه مشکی‌وآبی‌پوشان آتالاتنا ۳ امتیاز را با یک امتیاز در این بازی عوض کردند اما نگاهی مجدد به این بازی نشان می‌دهد این یک امتیاز نیز به لطف اجرای سبک «دفاع و حمله» از سوی تیم میزبان به دست آمده است.

این احتمالاً مسیری‌ست که فوتبال در آن به حرکت خواهد پرداخت و شاید در آینده نزدیک همگی شاهد ظهور گونه‌ای متفاوت از سبک «دفاع و حمله» باشیم و از تماشای آن لذت ببریم.
مهمانکاربر مهمان@Guest
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر می‌رسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می‌کنید.
تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک می‌کند.
لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.