نه یک نه دو نه سه...

این تیم واقعا متزلزل و ترسناک نشون داده شده و مشکلاتی که داره از شمارش خارجن

مهم ترینش اینه که بازیکنا توان پیاده کردن تاکتیک هجومی رو ندارن اصلا و ابدا. خلق دو موقعیت خطرناک در مجموع دو بازی چیزی فراتر از یه فاجعه برای آرژانتینه اون هم در مقابل تیم هایی درجه ۲ که اگه کلمبیا رو با خامس و فالکائو هم درجه ۲ حساب نکنیم بازهم این آمار هیچ جور توجیهی برای تیمی با دیسیپلین و پرستیژ آلبی سلسته ندارن

چیز دیگه ای که شدیدا تو ذوق میزنه سازماندهی دفاعیه آرژانتینه. تیمی مثل کلمبیا با دو موقعیت به دو گل میرسه و همینطور پاراگوئه که این نشون دهنده میانگین هر حمله یک گل خورده هست و این آمار روبرو تیم هایی که ساختار مشخصی دارن و از این دو تیم هم قدرتمند ترن میتونه به مراتب آمار به شدت فاجعه بارتری رو برای آرژانتین رقم بزنه و...

و بازیکنی به اسم دی ماریا که با حرکات اضافی و بی مورد  رو مخ هوادار رژه میره و همینطور استفاده نکردن از جواهری‌ به اسم دیبالا حتی برای یک دقیقه که این به خوبی و روشنی ضعف تاکتیکی و مدیریتی اسکالونی رو نشون میده

پ.ن: در کل امیدوارم یه اتفاق غیرمنتظره رخ بده و به طرز معجزه آسایی بتونیم به یه ایده آل تاکتیکی برسیم؛ مهم نیست هجومی باشه یا دفاعی. این وضعیت اگه تا پیش از بازی با قطر تغییر نکنه صعود احتمالی از این مرحله فقط حکم فرستادنمون به مسلخ و گودال مرگ با چاشنیه یه فاجعه ی تاریخیه