تحلیل | اهمیت فوق العاده دمبله برای مسی و بارسا!

عثمان دمبله بعد از ماه ها مقابل تیم لوانته فیکس شد و بازی بدی هم نداشت. گرچه توانایی های دمبله خیلی بیشتر از اینهاست اما مطمئنا رفته رفته به فرم سابقش بازخواهد گشت.
سایت هواسکورد نمره 7.1 در نیمه اول و 6.6 در نیمه دوم را برای دمبله درنظر گرفت. معیار های سنجش هواسکورد درصد پاس صحیح، میزان دوندگی، درصد تکل های درست، پاس کلیدی، توپگیری، دریبل و مهمتر از همه گل و پاس گل هست اما این سایت هیچ توجهی به بازی بدون توپ و یا اهمیت تاکتیکی بازیکنان نمی کند!
اینیستا نمره 6.5 در نیمه اول و 6.8 در نیمه دوم را دریافت کرد درحالی که هیچکس نمی تواند منکر توانایی و تاثیر اینیستا داخل بازی بشود. از طرفی سوارز که یکی از بدترین بازی های خود را علی رغم گلزنی به نمایش گذاشت، نمره 7.9 را دریافت کرد!

درست است که دمبله هنوز به فرمی که در دورتموند داشت نرسیده، اما اهمیت تاکتیکی او باعث شده تا والورده مشتاق بازی دادن به دمبله باشد.
به تصاویر زیر نگاه کنید

http://s9.picofile.com/file/8316259492/IMG_20180109_095619.jpg

http://s9.picofile.com/file/8316259550/IMG_20180109_100138.jpg

http://s8.picofile.com/file/8316259584/IMG_20180109_100833.jpg

http://s9.picofile.com/file/8316259618/IMG_20180109_101107.jpg

همانطور که می بینید، دمبله توسط مدافعان و هافبک های لوانته پوشش داده شده تا اجازه به توپ رسیدن و خودنمایی را از دمبله گرفته و او را محدود کنند.
در چند ماه گذشته، تاکتیک تیم های حریف، در درجه اول مهار کردن مسی با چند بازیکن بوده چون مسی به عنوان تک ستاره تیم، تمام حملات بارسلونا را برنامه ریزی می کرد. سرمربیان حریف می دانستند که بقیه بازیکنان بارسا (که بازیکنان معمولی به حساب می آمدند) خلاقیت لازم و قدرت هجومی کافی را برای حمله کردن ندارند. به غیر از مسی، سوارز افت کرده خطرناک ترین بازیکن بارسا در فاز هجومی بود. دیگر بازیکنان قدرت تهاجمی کافی را نداشتند. دلیل والورده برای اصرار به بازی دادن به سوارز هم همین بود. گرچه حالا بقیه بازیکنان به فرم خوبی رسیده اند.

همه می دانند دمبله که با 145 میلیون به بارسلونا پیوسته، جزو خطرناک ترین مهاجمان بوندسلیگا محسوب می شد. پس دمبله با قابلیت های تهاجمی خود خطر بزرگی برای تیم های لالیگایی خواهد بود. دمبله بازیکنی است که می‌تواند سرنوشت یک بازی را عوض کند. بنابراین مربیان حریف مجبورند بخشی از تمرکز تیم خود را معطوف بازیکن جوان فرانسوی بکند. یعنی علاوه بر مهار مسی و سوارز، باید عثمان دمبله را نیز مهار کنند و این یعنی آزادی بیشتر برای بقیه بازیکنان بارسا، به خصوص مسی!
عکس زیر صحنه ای از بازی است که بازیکنان تمرکز خود روی عثمان گذاشته و مسی را آزادتر گذاشته اند!

http://s8.picofile.com/file/8316259834/IMG_20180109_101725.jpg

http://s8.picofile.com/file/8316259842/IMG_20180109_102252.jpg

بازیکنان لوانته چاره ای نداشتند. چون می دانستند اگر دمبله را آزاد بگذارند، زهر خود را می ریخت. وجود دمبله حیاتی بود. تصور کنید به جای دمبله، دلوفئو یا ویدال بازی می کرد... قطعا تمرکزی که روی دمبله گذاشته شده بود را روی دلوفئو و ویدال نمی گذاشتند!
پارسال نقش دمبله را نیمار بازی می کرد. تا جایی که بازیکنان حریف لحظه ای از مسی غافل می شدند و مسی بهترین استفاده را از فرصت بدست آمده می کرد.
تصور کنید با اوج گرفتن دمبله و سوارز و آمدن کوتینیو، مسی و بارسا چقدر راحت تر بازی خواهند کرد...

حال می توان دلیل اصرار والورده برای خرید ستاره را اینگونه استنباط کرد: آزاد تر شدن مسی!