پست هافبک دفاعی یکی از کلیدی ترین پست ها در فوتبال امروزی ست. درست است که بازیِ بازیکنان این پست، کم تر به چشم می آید امّا کوچک ترین اشتباهاتشان، تاوان سنگینی را در پی خواهد داشت. هافبک های دفاعی انواع مختلفی دارند، از رجیستا گرفته تا باکس تو باکس و... . ولی به طور کلی بازیکنان این پست به دو دسته ی مبتنی بر فیزیک بدنی و یا مبتنی بر هوش تقسیم می شوند. بازیکنانی مانند یحیی توره و فلیپه ملو و... را می توان در دسته ی اول و بازیکنانی مانند ماسکرانو و بوسکتس را در دسته ی دوم جای داد.
بوسکتس نابغه ای از نوع فوتبالی ست. وی علاوه بر هوش و قدرت تصمیم گیری بی نظیر، جنگندگی بالایی نیز دارد. گل سر سبد بازی های این فصل بوسکتس، همین بازی با بتیس بود. جایی که علاوه بر پاس گل فرصت طلبانه اش به سوارز، با توپ گیری های متعدد اجازه ی نزدیک شدن بتیسی ها به دروازه ی براوو را نمی داد. همچنین تا قبل از تعویض شدنش( که به دلیل خستگی بود نه ضعف فنی ) نبض بازی بارسا را در دست گرفته و توپ پخش کن اصلی بارسا شده بود.
البته درخشش هافبک نابغه ی بارسا همان طور که قبلاً نیز ذکر شد، هیچوقت به چشم نیامده ولی انریکه به خوبی میداند که بوسکتس یکی از کلیدی ترین بازیکنان تیمش است...
درخشش بوسکتس، راکیتیچ ، روبرتو و بازگشت اینیستا به اوج، سبب شده تا خیال هواداران تا حدود زیادی از خط هافبک راحت شود. حال کافیست آردا توران و دنیس سوارز (احتمالی) را نیز به این جمع اضافه کنیم تا شاهد ترافیکی دیوانه وار در خط هافبک بلوگرانا شویم! انتخاب 3 هافبک اصلی برای انریکه چالشی سخت خواهد بود اما چه مربی ای است که عاشق این گونه چالش ها نباشد؟ حتی سمپر، رافینیا (پس از بهبود مصدومیت) و گامبائو را هم میتوان به این جمع اضافه کرد تا شمار هافبک های بارسا به بیش از 8 نفر برسد. نکته ی جالب اینجاست که با وجود این ترافیک سرسام آور، صحبت از خرید پوگبا یا وراتی یا هافبکی در سطح این دو نیز می شود...
باید صبر کرد و منتظر ماند و دید که سرنوشت خط هافبک آبی اناری ها به کجا ختم می شود و چه بازیکنانی شانس بیشتری برای حضور ثابت در ترکیب اصلی خواهند داشت. اما هرچه که بشود، این رقابت فشرده سر انجام به نفع بارسا و هواداران خواهد شد.
در بخش اولِ آنالیز درباره ی بهبود نظم دفاع تیمی بارسا گفتیم اما به مانند این چند سال اخیر، پاشنه آشیل بلوگرانا خط دفاعی اش است. از پیکه گرفته تا متئو، اشتباهات فردی متفاوت و گاهاً خنده داری را شاهد بودیم که باعث باز شدن دروازه ی بارسا شدند. در دیدار با بتیس نیز دوباره عادت قبلی به سراغ مدافعین آمد و در چند صحنه اگر غفلت بتیسی ها نبود، شاید اکنون براوو موفق به کلین شیت نشده بود!
از نمونه های بارز این اشتباهات فردی می توان به دریبل بی هدف دنی آلوز در گوشه ی زمین خودی اشاره کرد که اگر نمی توانست جبران کند، خیلی زود بارسا 1-0 عقب می افتاد. یا اشتباه بارترا در بدو ورود به زمین که با غفلت مهاجم بتیس همراه شد تا دروازه ی براوو تهدید نشود.
این درست است که بارسا در فصل گذشته بهترین خط دفاعی لالیگا شد و در این فصل نیز بازی های زیادی را با کلین شیت پشت سر گذاشته است اما آیا در صورت تکرار این گونه اشتباهات در برابر تیم های بزرگی با مهاجمین فرصت طلب، امکان جبران وجود خواهد داشت؟