آنالیز تیم رئال مادرید ؛ تیم زیدان با چه تاکتیکی بازی میکنند ؟

اختصاصی بارسا نیوز - روز شنبه 3 آبان دو تیم بارسلونا و رئال مادرید در ورزشگاه نیوکمپ به مصاف هم می روند. این بازی از حساسیت بسیار ویژه ای برخوردار است.

در زیر به بررسی فنی تیم زیدان خواهیم پرداخت و نحوه پیروزی بارسلونا در برابر این تیم را توضیح خواهیم داد.

 آیا تیم زیدان تاکتیک دارند؟ 

همه بارها شنیدیم که تیم رئال مادرید زیر نظر زین الدین زیدان فاقد تاکتیک است. حتی میشنویم که تاکتیک ویژه این تیم سانتر از جناحین است که همین موضوع و شانس این تیم باعث می شود که آن ها موفق بشوند.

گاهی نیز میشنویم رئال مادرید سبک بازی خود را بر اساس بازی تیم حریف انتخاب میکند و سعی دارد تاکتیک های تیم حریف را خنثی کند.حالا به بررسی تیم زیدان خواهیم پرداخت.

باید گفت هر سرمربی سعی میکند از تاکتیک های ثابت و باثبات خود استفاده کند و تاکتیک برنده خود را نمی سوزاند. زیدان و تیم هایش معمولا با سیستم 3-4-4 بازی میکنند ، اما این سیستم در طول بازی و بر اساس روند بازی می تواند به 2-4-4 الماسی ( پیکانی ) تغییر پیدا کند.

زیدان زمانی که روند بازی گره بخورد و تیمش از منظر نتیجه عقب باشد سعی میکند سیستم 2-4-4 را اجرا کند. او هر دو مدافع چپ خود ( مندی و مارسلو ) را هم زمان در بازی میگذارد. همچنین سعی میکند همزمان از یوویچ و بنزما و چهار هافبک پشت سر آن ها استفاده کند.

چهار هافبک رئال معمولا کاسیمیرو ( برای کنترل شرایط دفاع ) ، مودریچ ( پخش کردن توپ و تعویض مناطق بازی ) ، تونی کروس ( هدایت بازی به سمت جلو و پاس های در عمق ) و فدریکو والورده ( بازیکنی فیزیک و شرکت هم در حمله و هم در دفاع ) هستند.

تیم زیدان تاکیتیک های ثابت خود نظیر نوع پرسینگ ، چگونگی بازیسازی ( از میانه میدان یا کناره ها ) و چینش را حفظ می کند. در تیم زیدان ممکن است تاکتیک های فرعی نظیر قرارگیری هافبک دفاعی در خط دفاعی ، مارک کردن ( یارگیری ) یک بازیکن بر اساس شرایط بازی تغییر کند.

از نظر نوع کار با توپ تیم زیدان بر خلاف تصور همگان که می پندارند تیم های زیدان استفاده از پاس های بلند را ترجیح می دهد ، باید گفت تیم های زیدان تمایل به حفظ توپ ، پاس های کوتاه و بازی روی زمین دارند.

سال گذشته میانگین پاس تیم زیدان 544.4 بود که از این حیث در اروپا رتبه پنجم را داشتند. تا قبل از زمان ستین رئال سال گذشته از نظر پاس آمار بهتری نسبت به بلوگرانا داشت. از نظر مالکیت توپ نیز رئال با میانگین 57.8 در سال گذشته بعد از بارسلونا در رتبه دوم لالیگا قرار داشتند.

باید گفت در همان فصل گذشته فقط 23% پاس های تیم زیدان بلند بوده است ، اما چون تیم های ضعیف با آرایش های فشرده تر در برابر رئال مادرید به میدان می روند تیم مادریدی مجبور به استفاده از پاس های بلند می شود. 

با کمی تفکر متوجه می شویم که تیم های زیدان با این تفکر سعی در فضاسازی دارند. نکته مثبت تیم زیدان پس از بازگشت مجدد او به مادرید پیشرفت مادریدی ها در پرسینگ بوده است. به طوری که سال گذشته رئال مادرید از نظر باز پس گیری توپ در رتبه ششم اروپا قرار داشت. 

سبک تیم زیدان در پرس ، استفاده از روشی به نام کانتر پرس می باشد . اصول کانتر پرس در تیم زیدان یارگیری نفر به نفر است یعنی هر بازیکن از رئال مادرید حرکات یکی از بازیکنان حریف را زیرنظر میگیرد. این کانتر پرس برای بازیکنان ساده است چون هر بازیکن یار مشخصی دارد و نیازی به بازیخوانی ندارد.

همین روش در پرسینگ باعث مسدود کردن ارسال پاس ها توسط تیم حریف رئال می شود. 

سبک بازیسازی

پپ گواردیولا برای بازیسازی همیشه نیاز به هافبک های طراح مانند کوین دیبروین دارد. به قول پپ هافبک ها برای او قلب بازی به شمار می آیند. در تیم یورگن کلوپ اما نیازی به هافبک بازیساز نیست و با دقت در بازی تیم او و نقش صلاح ، مانه ، رابرتسون و آرنولد متوجه می شویم که وینگرها و فولبک ها این کار را برای کلوپ انجام می دهند.

لوکا مودریچ هافبکی است که مانند دیبروین زیاد پاس گل نمی دهد ، اما نقش او در بازیسازی برای تیم های زیدان حائز اهمیت است. اما کار او انتقال دقیق توپ و ارسال هایی است که فولبک ها و وینگرهای رئال را صاحب توپ کند.

از بین تونی کروس ، کاسیمیرو و لوکا مودریچ ، دو هافبک به عنوان هافبک محوری بازی میکنند. مودریچ و کروس جلوتر از کاسیمیرو بازی میکنند. ظهور والورده در اطراف کریم بنزما باعث حمایت بیشتر از بنزما می شود و در زمان حضور ایسکو باعث می شود ایسکو بیشتر به کناره متمایل شود.

بازیسازی در تیم زیدان به ارتباط بین هافبک ها و فولبک ها وابسته است. در واقع گاهی با تغییر موقعیت ها در تیم زیدان ، فولبک ها تمایل حرکت به مرکز را دارند و از طرفی هافبک های چپ و راست ( معمولا کروس و مودریچ ) به کناره ها می روند.

نکته دیگر در تیم زیدان کریم بنزما است. از زمان خروج رونالدو کریم بنزما بیشتر تلاش می کند در بازیسازی شرکت کند. او گاهی اوقات از پست ابتدایی خود فاصله گرفته و با هافبک ها همکاری میکند. البته او بیشتر از دوران حضور رونالدو در پست مهاجم نوک  می ماند.

گاهی اوقات حرکات بدون توپ بنزما باعث می شود که بازیکن پست شماره 10 که می تواند ایسکو باشد آزادی عمل بیشتری داشته باشد و همین جا به جایی ها به رئال امکان استفاده بیشتر از مناطق کناری زمین را می دهد.

وینگرهای این تیم نظیر وینیسیوس ، رودریگو ، هازارد در کناره ها بهترین عملکرد هجومی و سرعت بسیار بالایی دارند که همین امر می تواند موجب در هم شکستن تیم بارسلونا شود. این بازیکنان همچنین تعامل خوبی با فولبک های تیم مثل مارسلو ، مندی و دنی کارواخال دارند.

از زمان خروج رونالدو ، از بازیکنان میانی تیم خواسته می شود که به سمت محوطه پیشروی کنند ؛ بیش از همه از طریق کانال میانی که بین کریم بنزما و دو بازیکن دو سمتش در مثلث هجومی تیم. به همین خاطر است که گل های رئال معمولا بین بازیکنان این تیم تقسیم می شود. 

دفاع

تیم زیدان باید توازن دفاعی بالایی داشته باشد زیرا معمولا فولبک ها در این تیم در حال پیشروی هستند. در این تیم نقش مهم کروس ، کاسیمیرو و مودریچ پس از تغذیه مهاجمان بازگشت در هنگام ضد حمله و کمک به مدافعان خودی است. 

مزیت سیستم 2-4-4 الماسی علاوه بر حمله در دفاع هم مشخص می شود. جایی که کروس در سمت چپ و مودریچ در سمت راست قرار می گیرند و جلوی این دو مهاجم تیم قرار میگیرد و پشت آن ها سدی به نام کاسیمیرو قرار دارد که وظیفه حمایت از آنها و دفع ضد حملات حریف را دارد.

دو مدافع میانی این تیم که معمولا راموس و واران هستند هم نقش مهمی در این سیستم 2-4-4 و فشار بر حریف و پرس دارند. ممکن است به دلیل شرایط بازی و دفاع تیم زیدان دوباره به سیستم 3-3-4 بازگردد تا وقتی توپ را از دست می دهد از توپ های هوایی حریف جلوگیری شود.

نکته قابل توجه

نکته قابل توجه راجع به زیدان و شیوه مربیگری او این است که زیدان سعی می کند حتی الامکان از بازیکنان در پست تخصصی و پستی که بازیکن در آن بهترین عملکرد را داشته باشد  بازی بگیرد. یک مورد این نکته باید به تغییر پست رونالدو و گرفتن بهترین بازی در محوطه جریمه از او توسط زیدان اشاره کرد.

بارسلونا باید چه کند ؟

همان طور که در بالا اشاره شد تیم زیدان تیم فولبک محور و ویگر محوری است. البته آن ها با مصدومیت هازارد و قرض دادن بیل و همینطور عدم اعتماد زیدان به رودریگو کمی در این مورد دستشان خالی است. 

اما باید توجه کرد این موضوع واقعیت استفاده تیم زیدان از فضای کناره زمین را تغییر نمی دهد. تیم زیدان حتی کارواخال را هم در اختیار ندارد و مجبور است با کمک هافبک ها و انتقال سریع توپ بازی را به کناره ها منتقل کند. 

تیم بارسلونا باید ابتدا سعی کند که از وینگر های سرعتی و همینطور فولبک های سرعتی که در دفاع عملکرد خوبی داشته باشند ، استفاده کند. لیونل مسی با توجه به دوندگی کم و تمایل به حمله کردن بهتر است در پست مهاجم نوک یا مهاجم 9 کاذب استفاده شود.

از طرفی در سمت راست شاید بهترین بازیکن ترینکائو پرتغالی باشد که هم سرعتی است و هم در دفاع عملکرد خوبی دارد. آنتوان گریزمان هم گزینه دیگر این پست است که البته استفاده از او باعث محدود شدن گزینه های هجومی می شود. از بین روبرتو یا دست احتمالا روبرتو گزینه کومان می باشد.

در سمت چپ از بین فاتی و یا دمبله هر کدام که قرار می گیرند باید بتوانند به دفاع تیم کمک کنند ، زیرا احتمالا لوکا مودریچ در همان ناحیه وظیفه پخش و انتقال توپ را برعهده دارد. در همین سمت با بازگشت آلبا شرایط برای بارسلونا کمی مساعد است.

اما نقش های مهم دفاعی بارسلونا برعهده دو هافبک محوری تیم یعنی سرخیو بوسکتس و فرنکی دی یونگ است که باید مانع انتقال توپ از هافبک ها به بنزما و از هافبک ها به کناره زمین و همینطور تعویض مناطق بازی و جایگاه بازیکنان رئال مادرید شوند. 

در بخش هجومی بارسلونا می تواند از هر دو سمت به رئال ضربه بزند. اگر تاکتیک زیدان تمایل به حرکت از کناره ها باشد با توجه به عدم حضور کارواخال و ضعف مارسلو در کارهای دفاعی شرایط برای وینگرهای سرعتی بارسلونا و همینطور کوتینیو آماده است تا بتوانند از فضای پشت مدافعان به خوبی استفاده کنند.