سال نو مبارک. همراه شما هستیم!
بارسلونامنچسترسیتیمنچستر یونایتدلیورپولآرسنالچلسی
داغ تــرین هاپیشخوان شخصیپیشبینی رایگان

آنالیز بازی اتلتیکو مادرید 1-0 بارسلونا ؛ سیمئونه چگونه کومان را به گوشه رینگ کشاند ؟

کد خبر : 105779  |  زمان ارسال : دوشنبه 3 آذر 1399
هر آنچه باید راجع به آنالیز فنی دو تیم بدانیم.

اختصاصی بارسا نیوز - روز شنبه دو تیم بارسلونا و اتلتیکو مادرید در ورزشگاه واندا متروپولیتانو به مصاف هم رفتند و شاگردان دیگو سیمئونه بازی را با نتیجه 1-0 پیروز شدند.

 

این شکست باعث شد آبی اناری ها در میانه جدول قرار بگیرند. این اولین بار بود که شاگردان سیمئونه بارسلونا را در لالیگا شکست می داد. 

 

این بازی همچنین با مصدومیت شدید جرارد پیکه و سرجی روبرتو همراه بود که بازی های آینده بارسلونا را از دست خواهند داد.

 

 ساختار و ترکیب بارسلونا 


رونالد کومان طبق معمول با سیستم 1-3-2-4 به میدان مسابقه رفت. تراشتگن درون دروازه قرار داشت ، پیکه و لنگلت زوج دفاع وسط و آلبا و روبرتو هم زوج دفاع کنار بارسلونا بودند. در نبود سرخیو بوسکتس ، میرالم پیانیچ و فرنکی دی یونگ هافبک های محوری بارسلونا بودند.

 

پدری و عثمان دمبله در جناحین بودند ، در حالیکه لیونل مسی به عنوان پشت مهاجم و آنتوان گریزمان به عنوان مهاجم نوک برای بارسلونا بازی می کردند.

 

با این حال مثل همیشه گریزمان و مسی تغییر جایگاه های زیادی داشتند ، عثمان دمبله از کناره سعی در نفوذ و حرکت به سمت میانه داشت و پدری هم تلاش در جایگیری در فضای میانه میدان داشت.

 

همین موارد باعث میشد سیستم بارسلونا به 2-4-4 تغییر کند. در دفاع آنتوان گریزمان سعی در بازگشت داشت و لیونل مسی برای ضدحمله های احتمالی جلو می ماند.

 

 

فرنکی دی یونگ برای پیش روی در سمت چپ آزادی عمل داشت. با این وجود عدم حضور آنسو فاتی باعث می شد سمت چپ بارسلونا کاملا فلج باشد ، زیرا پدری در کل بازی عملکرد خوبی نداشت.

 

حرکت های پدری به میانه برای نفوذ جوردی آلبا اصلا موثر نبود. پاس های تیم بارسلونا کاملا محدود شده بود ، زیرا تیم مادریدی بسیار خوب دفاع می کرد. 

 

مصدومیت نیمه دوم باعث شد فرنکی دی یونگ 35 دقیقه دفاع وسط باشد که اتفاقا در این پست نیز عملکرد خوبی داشت.

 

 

 ساختار و ترکیب تیم اتلتیکو مادرید 


اتلتیکو مادرید بسیاری از بازیکنان کلیدی خود را از دست داده بود. آن ها دفاع چپ فیکس خود ( رنان لودی ) ، هکتور هررا ، لوکاس توریرا و از همه مهمتر لوئیس سوارز را در اختیار نداشتند.

 

سیستم اتلتیکو مادرید حول دو سیستم 2-4-4 و 2-3-5 می چرخید. استفان ساویچ و خوزه خیمنز زوج خط دفاعی اتلتیکو مادرید بودند ، در حالی که ماریو هرموسو بازیکنی بود که عامل تغییر سیستم مادریدی ها بود. او در نقش HYBRID CENTER BACK ظاهر شد.هرموسو گاهی فولبک بود و گاهی دفاع وسط. 

 

کیه ران تریپیر یک دفاع کناری ثابت یود. یانیک کاراسکو و مارکوس یورنته دو هافبک کناری روخی بلانکوس بودند که دو طرف دو هافبک قابل اعتماد سیمئونه ( کوکه و سائول ) قرار داشتند.

 

البته کاراسکو هم در بازی دو نقش داشت و گاهی در دفاع هم عملکرد موثری داشت. ژائو فیلیکس و آنخل کوره آ هم در خط حمله تیم مادریدی حضور داشتند.

 

 

شاید می توان گفت یکی از برگ برنده های تیم سیمئونه سیستم ترکیبی موسوم به HYBRID بود. ماریو هرموسو در زمان حمله یک دفاع کناری بود ، اما هنگام دفاع کاملا عقب می نشست. 

 

از طرفی کاراسکو کاملا آزادی عمل داشت تا در کناره ها بماند و منتظر پاس های هوشمندانه فیلیکس باشد. در سمت دیگر هم مارکوس یورنته بیشتر تمایل به حرکت به سمت مرکز را داشت تا کیه ران تریپیر اجازه نفوذ داشته باشد.

 

 

خود ژائو فیلیکس گاهی سعی می کرد که به سمت چپ برود تا در مقابل پیکه و روبرتو برتری عددی ایجاد کند و پیانیچ را در دفاع محو کند. هم پوشانی فیلیکس و کاراسکو به همرا سائول و حتی گاهی با اضافه شدن کوره آ باعث ایجاد موقعیت های خطرناک در آن سمت می شد.

 

این ترکیب ها در نیمه اول مشکلات زیادی ایجاد کرد که یک نمونه آن شوت نیمه اول سائول نیز بود که توسط تراشتگن دفع شد.

 

 

 آمارهای بازی 


بازی شنبه شب تقریبا در حال تعادل بود و تقریبا هیچ تیم برتری خاصی نسبت به تیم دیگر نداشته است. در زیر نگاهی کوتاه به آمار می اندازیم :

 

 

بارسلونا از مالکیت ، شوت ، شوت در چارچوب بیشتر نسبت به مادریدی ها برخوردار بود ، اما روخی بلانکوس یک گل به ثمر رساند. نمودار و عکس پایین ضعف دو تیم در شوت ها و موقعیت ها را نشان می دهد.

 

 

 

برتری بارسلونا در مالکیت یک برتری کاذب بود. آن ها نتوانستند به مناطق مهم زمین و به خصوص یک سوم دفاعی خود تسلط داشته باشند. آنچه جالب توجه است این است که گل بازی زمانی به ثمر رسید که بارسلونا بیشترین تسلط زمینی را در بازی داشت.

 

 نمودار تسلط بر مناطق حساس زمین : 

 

 

 ساخت ، شوت ها و گل ها      


در ادامه نگاهی بر برخی موقعیت های مهم بازی خواهیم انداخت. برای مثال در نیمه اول دمبله با یک حرکت با سرعت بالا و سانتر خوب به درون محوطه جریمه گریزمان را صاحب توپ کرد. آنتوان هم با هوشمندی خود را به توپ رساند ، اما متاسفانه توپ از بالای دروازه به بیرون رفت.

 

 

اتلتیکو بلافاصله در طرف مقابل حرکت دمبله را جبران کرد. پس از شوت سائول که توسط تراشتگن دفع شد ، با یک پاس درخشان و البته همکاری کوره آ و تریپیر توپ به یورنته رسید که ضربه او به تیر افقی برخورد کرد.

 

 

در اواخر نیمه اول بارسلونا توانست دوباره گلزنی کند ، جایی که با حرکت ترکیبی زیبا و عملکرد هوشمندانه گریزمان ( کشاندن یک مدافع اتلتیکو به سمت خود ) آلبا با یک پاس لایی توپ را به مسی رساند و لئو در یک زاویه تنگ توپ را به دستان اوبلاک هدیه کرد.

 

 

پس از آغاز نیمه دوم اما بلوگرانا یک گل دریافت کرد. پیکه برای قطع توپ جلو رفت و این وضعیت خوب به نظر می رسید تا زمانی که جرارد در قطع توپ اشتباه کرد و همه بازیکنان از موقعیت های خود خارج شدند.

 

یک توپ ساده از روی سر مدافعان بارسلونا که پیش روی کرده بودند به یانیک کاراسکو رسید و اما مشکل های بارسلونا به پایان نرسیده بود ، زیرا مارک آندره تراشتگن دروازه خود را کاملا رها کرده بود . تراشتگن تکل زد ، اما تکل او هیچ سودی نداشت و کاراسکو با یک حرکت به او لایی زد و کار بارسلونا یک سره شد.

 

 

در نیمه دوم شانس ها تقریبا برابر بود. کلمنت لنگلت دو بار فرصت داشت که دروازه اوبلاک را باز کند. بارسلونا البته شانس هایی بهتر از این دو موقعیت نداشت . نقشه پاس های کلیدی به صورت زیر است :

 

 

 مشخصات پاسکاری 


اتلتیکو مادرید قدرت زیادی در درگیری در مناطق مهم بازی داشت. بزرگترین تهدیدهای سرخ و سفید پوشان مادریدی از عرض زمین و کناره ها رخ میداد. هرموسو ، سائول ، فیلیکس و کوکه مرتبا تریپیر و کاراسکو را از جناحین آزاد می کردند.

 

یورنته معمولا با رفتن به میانه فضا را برای تریپیر باز می کرد و تریپیر با حرکات خود فضای یورنته را محدود می کرد. 

 

 

از طرف دیگر بارسلونا سعی داشت از همه مناطق ایجاد موقعیت کند. فرنکی دی یونگ یک پاس عالی برای گریزمان ارسال کرد که آنتوان در کنترل آن مشکل داشت. 

 

عثمان دمبله به تنهایی از سمت راست برای تیم مادریدی خطر آفرین می شود و ترکیب آلبا و مسی در موارد محدودی خطرناک بود. 

 

 

در تیم بارسلونا لیونل مسی ، فرنکی دی یونگ ، عثمان دمبله و جوردی آلبا در پاسکاری فعال بودند. در سمت دیگر کوکه ، هرموسو ، تریپیر و ساویچ بیشتر این وظیفه را انجام می دادند.

 

هر دو تیم در تلاش بودند که از عرض زمین استفاده کنند و با کمال تعجب آبی اناری ها بیشتر از عرض زمین استفاده کردند. 

 

برای بارسلونا یکی از دلایل بعضی تعویض ها عدم استفاده از فضاها به صورت مستقیم بود. بارسلونا در پیش روی مستقیم مشکل داشت.

 

 

 دفاع 


جدول داده های بازی بازی نشان می دهد هر دو تیم در پرس ناموفق بودند. پاس در هر اقدام دفاعی ( PPDA ) نشان دهنده میزان پرسینگ دو تیم است. ( مقادیر کم PPDA پرس زیاد را نشان می دهد ) . PPDA برای هر دو تیم برابر 20 است.

 

نقشه زیر فعالیت دفاعی هر دو تیم را نشان می دهد. 

 

 

 

اتلتیکو مادرید هر گونه پیش روی در مرکز را برای بارسلونا ممنوع کرده بود. آن ها پدری و آلبا را کاملا محصور کرده بودند. همینطور آن ها سعی داشتند دمبله را کاملا منزوی کرده و ارتباط او را با سایر بازیکنان قطع کنند.

 

همانطور که در آنالیز اتلتیکو مادرید گفته شده بود مادریدی ها تیمی هستند که با برتری عددی حریف را مجبور به اشتباه می کنند و اتلتیکو این کار را در قبال بارسلونا هم انجام داد.

 

بارسلونا نیز در دفاع باید با تهدید کاراسکو و فیلیکس و همچنین حرکات ترکیبی تریپیر و یورنته مقابله می کرد. نمودار پاس های ناموفق در تصویر پایین قابل مشاهده است :

 

 

دو مسئله تکراری باز هم کار بارسلونا را ساخت. کمبود هماهنگی و عدم تجربه کافی جوانان. همین موارد باعث می شد بازیکنان اتلتیکو به سادگی کنترل نشوند .

 

مهاجمان اتلتیکو با پرس سنگین خود ، بازیکنان بارسلونا را به سمت مناطق اشتباه سوق می دادند و همینطور باعث شکل گیری خط هافبک و حمایت خط هافبک از خط حمله می شدند.

 

تلاش های سائول و یورنته روی گل اتلتیکو نمونه کاملی از این اتفاق است . پیانیچ در سمت خود در رقابت با سائول ضعیف بود و اغلب سائول را آزاد می گذاشت.

 

در مورد دوم هم پدری با بی تجربگی خود قافیه را به مارکوس یورنته واگذار کرد. 

 

سرعت هم مثل همیشه آفت بارسلونا بوده است. حرکت های سریع یورنته در سمت راست لنگلت را با مشکلاتی مواجه کرد. در شکل زیر مثالی از یک حرکت مادریدی ها را مشاهده می کنید.

 

 

 نتیجه گیری 


گلی که بارسلونا دریافت کرد ترکیبی که از کمبود سرعت  ، لمس های ضعیف ، تصمیم گیری های وحشتناک و عدم جایگیری مناسب بود. جرارد پیکه هنگام تعقیب و یارگیری از موقعیت ها خارج میشد. 

 

هیچ کس در سمت چپ تیم توان رسیدن به سرعت کاراسکو را نداشت. تراشتگن باید روی گل خورده بارسلونا ارتباط بهتری با لنگلت برقرار می کرد و در محوطه می ماند و وظیفه توپگیری را به مدافع فرانسوی واگذار می کرد.

 

اکنون مسائل با آسیب دیدگی پیکه و روبرتو افزایش یافته است. بارسلونا در حالت عادی هم در دفاع مشکل دارد و حالا گزینه های دفاعی آبی اناری ها کمتر نیز شده است. 

 

احتمالا دی یونگ یک خط عقب می رود و سرجینیو دست به ترکیب اصلی بازخواهد گشت. بلوگرانا هنوز آزمون های زیادی پیش رو دارند.

 

مهمانکاربر مهمان@Guest
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر می‌رسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می‌کنید.
تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک می‌کند.
لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.