آنالیز بازیکن ؛ معضل ضربه آزاد در بارسلونا ( یک معادله و 4 مجهول ! )

اختصاصی بارسا نیوز - در فصول گذشته بارها و بارها وقتی لیونل مسی پشت ضربات آزاد برای بارسلونا قرار می گرفت ، منمتظر یک گل نجات بخش از سوی او بودیم. خصوصا در زمان ارنستو والورده ، مسی همیشه عصای جادویی خودش را بیرون می آورد تا کم و کاستی های تیم متزلزل مرد باسکی را جبران کند.

بیشتر بخوانید : آنالیز بازیکن ؛ چشم انداز حضور پل پوگبا در بارسلونا

یک گل پیروزی بخش به اتلتیکو مادرید از آن فاصله ، یک ضربه آزاد چشم نواز برابر تیم اسپانیول در دربی ، یک ضربه آزاد زیبا برابر تیم ویارئال در دقیقه 90 ، یک ضربه آزاد منحصر به فرد برابر لیورپول در نیمه نهایی لیگ قهرمانان و ... زمان هایی بودند که مسی سلاح خود را بیرون می کشید و تیر خلاص را شلیک می کرد.

گرچه در سال های اخیر با وجود فوق ستاره آرژانتینی ، ناامیدی به امیدواری در مورد ضربات آزاد تبدیل شده است . این که توپ از زیر دیوار دفاعی شلیک شود ، از کنار دیوار دفاعی شلیک شود و یا از روی دیوار شلیک شود ، قبل از ضربه زدن مسی به توپ هیجان انگیز بوده است.

اما متاسفانه باید اذعان داشت ضربات ایستگاهی لیونل مسی اخیرا اصلا موفق نبوده است. 

با وجود اینکه بارسلونا بازیکن های توانایی برای استفاده از ضربات آزاد دارد ، این سوال مطرح می شود که آیا مسئول تمام این ضربات لیونل مسی است ؟

اگرچه شجره نامه هیچ یک از گزینه ها در موضوع ضربات ایستگاهی به لیونل مسی نمی رسد ، اما آن ها همچنان نامزد های شایسته ای برای نواختن ضربات آزاد هستند. یکی از گزینه ها میرالم پیانیچ است که در زمان حضور در سری آ متخصص استفاده از توپ های مرده بود !

گزینه بعدی آنتوان گریزمان فرانسوی است که پیش از ترک تیم اتلتیکو مادرید در حال ثبت یک رکورد چشمگیر از نظر ضربات آزاد بود. سرانجام گزینه نهایی فیلیپ کوتینیو است که در کارنامه خود چند گل ضربه ایستگاهی درخشان دارد و البته در شوت از راه دور مهارت زیادی دارد.

حال با وجود 4 گزینه مهم و البته بالقوه  ، اعداد و ارقام می گوید ضربات آزاد یاد به چه کسی برسد ؟

پیش زمینه

در بررسی این موضوع نکته مهم این است که بدانیم در هنگام نواختن ضربات آزاد چه قدر به لیونل مسی اعتماد شده است. از داده های نمودار زیر که از فصل 2014/2015 تا کنون را نمایش می دهد این موضوع درباره مسی و گزینه های دیگر مشخص است.

در مقایسه با سایر گزینه های بارسلونا مسی با فاصله زیادی فرصت زدن ضربات آزاد را داشته است. در کل فوق ستاره آرژانتینی 262 شوت ، میرالم پیانیچ 87 شوت ، آنتوان گریزمان 39 شوت و فیلیپ کوتینیو 29 شوت از ضربه آزاد به سمت دروازه رقبا شلیک کرده اند.

البته از نظر کیفیت ضربات آزاد هم مشخص است که از زمان ورود لیونل مسی به باشگاه تعداد ضربات آزاد سایر بازیکنان کاهش یافته است.

مطمئنا چون لیونل مسی ضربات بیشتری زده است ، انتظار می رود گل های بیشتری نیز به ثمر برساند. در نمودار زیر به این موضوع می پردازیم که با احتساب عوامل مختلف مانند زاویه ،  فاصله ، هدف و ... چند ضربه آزاد بازیکنان موفق بوده است.

لیونل مسی در نمودار XG بالا با ثبت 18.19 بسیار بالاتر از پیانیچ ( 5.38 ) ، گریزمان ( 4.28 ) و کوتینیو ( 3.29 ) قرار می گیرد و نفر اول ضربات آزاد از حیث گلزنی است.

با توجه به اینکه هر 4 بازیکن در استفاده از ضربات آزاد بازیکنان عالی محسوب می شوند ، انتظار می رود هر کدام عملکرد بهتری از یک بازیکن متوسط داشته باشند. در نمودار زیر به بررسی گل های حقیقی هر بازیکن از روی ضربات می پردازیم .

در این آمار هم لیونل مسی پیشتاز است. لیونل مسی با 25 ، میرالم پیانیج 11 ، آنتوان گریزمان 7 و فیلیپ کوتینیو 5 در این آمار قرار می گیرند. 

اما بررسی گل های مورد انتظار از آن ها بیش از حد عملکرد یا کمتر از حد عملکرد ( گل های واقعی به ثمر رسیده - گل های مورد انتظار )  موضوع را جالب می کند. 

بسیار خب ، اگر کسی به همه نمودار های بالا نگاه کند تعجب می کند که هدف از این مطلب چیست یا چرا باید عملکرد لیونل مسی زیر سوال برود؟ او بیشترین تجربه ، بالاترین بازده را دارد و از همه عملکرد بهتری داشته است.

اما در نمودار پایانی و به خصوص بخش پایانی آن مواردی برای بحث وجود دارد. برای اولین بار در نمودارهای بالا در نمودار پایانی ، بازیکنان بسیار به هم نزدیک هستند و عملکرد لیونل مسی به طور مشخصی برتر نیست. هر 4 بازیکن عملکرد خود را بهتر کردند و پیانیچ بسیار به مسی نزدیک است.

حتی مهمتر از عملکرد مسی ، افت روند او می باشد. بین سال های 2017 تا 2019 که اوج عملکرد ابر ستاره آرژانتینی بوده است بازده ضربات آزاد او 9.35 بوده است که اکنون به 6.81 کاهش پیدا کرده است.

از ماه نوامبر سال 2019 افت مسی چشمگیر بوده و اواخر چشمگیرتر هم بوده است. اکنون از نظر بازده پیانیچ با بازده 5.62 بسیار به مسی نزدیک است و شاید موقعیت هایی باید نصیب پیانیچ شود خصوصا به دلیل ضربات بوسنیایی از سال 2017 تا کنون.

اساسا نگرانی درباره ضربات آزاد مسی همینجا افزایش می یابد. نرخ تبدیل گل ضربات آزاد برای لیونل مسی کاهش شدیدی داشته است و به همین علت با ادامه این روند او خود را عقب تر از پیانیچ خواهد دید در صورتی که کوتینیو و گریزمان هم نزدیک هستند.

با شرایط به وجود آمده نگرانی ها درباره ضربات ایستگاهی افزایش یافته است و باید داده ها دقیق تر و کامل تر پس از نمودارهای بالا بررسی شوند.

بررسی عمیق تر

برای دقیق تر شدن این آنالیز داده های خود را تکمیل خواهیم کرد. برای بررسی به سراغ نرخ شوت های در چارچوب می رویم. با داشتن یک متخصص ضربات آزاد این اتفاق می تواند مزایایی فراتر از گل کردن توپ ها داشته باشد. توانایی عبور توپ از دیوار دفاعی ، استفاده از ریباند توسط بازیکنان دیگر ، تبدیل ضربه ایستگاهی به کرنر و ... می تواند از این مزایا باشد.

در مرحله بعد به سراغ نرخ تبدیل گل خواهیم رفت ، جایی که نشان می دهد بازیکن چند درصد از ضربات آزاد خود را به گل تبدیل کرده است. 

آخرین معیار هم عملکرد بر اساس هر 100 ضربه ایستگاهی است. هدف از این اتفاق مقایسه در یک معیار عظیم تر است و و تعداد ضربات بازیکن در 100 ضرب می شود . برای مثال عدد 11 نشان دهنده 11 گل در 100 تلاش در ضربات آزاد بوده است.

بررسی تمام داده های بالا در جدول زیر نکات جالبی را به ما ارائه می کند. در جدول زیر سبز تیره بهترین عملکرد ، سبز روشن نشان دهنده دوین عملکرد برتر ، زرد نشان دهنده سومین عملکرد برتر و قرمز نشان دهنده بدترین عملکرد است.

همانطور که میبینید لیونل مسی در تعداد شوت های در چارچوب ، گل و نمودارها عملکرد بهتری دارد ، اما در نمودار بیش از حد عملکرد و عملکرد در هر 100 شوت بدترین عملکرد را دارا است.

همینطور باید دید که کوتینیو و گریزمان با وجود ضربات کمی که نواختند در بعضی موارد عملکرد قابل توجی دارند. آنتوان در نرخ تبدیل به گل بهترین عملکرد را دارد و فیلیپ درصد شوت های در چارچوب و عملکرد در هر 100 شوت. کوتینیو در نرخ تبدیل به گل دومین عملکرد برتر را دارد.

البته اگر تعداد شوت های گریزمان و کوتینیو افزایش یابد ، قطعا کارایی آن ها کاهش می یابد ، اما به عنوان ضربه زنندگان خطرناک باید روی آن ها حساب ویژه ای باز کرد.

حال محدودیت زمانی را کاهش داده و عملکرد را در فصل 2018/2019 نشان خواهیم داد.

قله مسی در زمان سرمربیگری ارنستو والورده است. او در آن زمان عملکرد بهتری از نظر ضربات ایستگاهی داشت و والورده باید از این بابت خدا را شکر کند که ضعف تیمش با مسی آماده جبران می شد. 

نکته جالب دیگر اما عملکرد بی نظیر آنتوان گریزمان در ضربات آزاد آن فصل بوده است که در اکثر معیارها در رده اول یا دوم بوده است. پیانیچ پس از پیوستن به یوونتوس در حال گرم شدن بود و کوتینیو ضربات آزاد انگشت شماری را به سمت دروازه رقبا زده بود.

در مقایسه پایانی برای برطرف کردن ابهام ضربات زیاد مسی و یا ضربات کم کوتینیو ، مقایسه را بر سطح بازی ها متمرکز خواهیم کرد. در اینجا نحوه عملکرد هر بازیکن را در 20 تلاش اخیر مشاهده خواهید کرد.

واقعا جالب است ! مسی در نمودار های XG از نظر تعداد ضربه و بسیاری از معیار های دیگر عملکرد بسیار خوبی داشته است ، اما در تلاش های اخیر خود بسیار ناکارآمد و ضعیف بوده است. 

گرچه کوتینیو و گریزمان در سال های اخیر استفاده کمی از ضربات آزاد داشتند ، اما در واقع در همین تلاش ها آتش به پا کرده اند !

اندیشه های پایانی 

به نظر شما با توجه به تمام مطالب بالا آیا هنوز برای هر ضربه آزاد در موقعیت شوت باید از مسی استفاده کرد ؟

بله یا خیر ؟

در بخش پایانی باید اذعان داشت که لیونل مسی از بهترین زنندگان ضربات ایستگاهی در عصر خود و تمام تاریخ است . این واقعیت که لیونل مسی اخیرا افت کرده و در این حوزه دچار کساد شده است به این معنی نیست که او توانایی خود را از دست داده است. سرانجام او بهتر خواهد شد و به شرایط گذشته بازخواهد گشت.

پس از بهتر شدن احتمالی مسی ، اثر او در این حوزه دوباره نمایان خواهد شد. این یک واقعیت است که حریفان لالیگایی بارسلونا ، لیونل را می شناسد و بیشتر از هر کسی به او احترام می گذارند و از او می ترسند. این موضوع باعث می شود بازیکنان حریف بیشتر روی مسی خطا کنند و او را در معرض ضربات آزاد قرار دهند.

بیشترین عاملی که باعث از دست رفتن ضربات آزاد مسی می شود ، جاذبه وی است ! یعنی میزان توجه مدافعان به او زیاد است و موقعیت قرارگیری آن ها در برابر ضربات مسی ویژه است.

تصویر پایانی مربوط به تساوی 2-2 بارسلونا برابر تیم سلتاویگو در فصل 2019/2020 است. جایی که به دلیل حضور مسی پشت ضربه آزاد تمام توجه ها معطوف به فوق ستاره آرژانتینی است و همین هرج و مرج باعث می شود بعضی بازیکنان آزاد باشند و مسی با یک پاس برای سوارز مقدمات گل را فراهم کند.

البته باید توجه داشت که این ترس بازیکنان از مسی دیگر روی نقشه گل مستقیم از روی ضربه آزاد کارساز نیست. داشتن مسی پشت ضربه آزاد به دلیل این تفکر که همه فکر می کنند او ضربه را می زند می تواند موقعیت هایی خلاقانه و خطرناک مانند تصویر بالا به وجود آورد. پس اصرار به استفاده مستقیم ضربه آزاد از سوی مسی اشتباه است.

با وجود تمام نکات بالا ، لازم است مسئولیت پذیری لیونل مسی روی ضربات آزاد بارسلونا کاهش یابد. جدای از بحث ضربات آزاد ، باشگاه باید یاد بگیرد زندگی بدون لیونل مسی را آغاز کند و این موضوع خودش یک گام در این راستا می باشد.

پیر شدن لیونل مسی بسیار غم انگیز است و نزدیک شدن وی به خروج از باشگاه از آن غم انگیز تر . به همین دلیل باشگاه باید از یک سری وظایف حداقلی مسی بکاهد. 

علاوه بر این کاهش ضربات آزاد مسی به نفع تیم خواهد بود ، زیرا سایر بازیکنان برای گلزنی از ضربات آزاد استفاده می شودند و تلاش می کنند تقسیم مسئولیت باعث مسئولیت پذیری سایر بازیکنان می شود و فشار را از روی دوش مسی کم می کند و فرصت های کافی برای تاثیر گذاری در عرصه های دیگر را به او میدهد.

نفر دوم باید چه کسی باشد ، بر اساس یک انتخاب حرفه ای میرالم پیانیچ انتخاب مناسب تری است ، اما کوتینیو و گریزمان هم می توانند این مسئولیت را داشته باشند. 

بنابراین یک انتخاب مشخص وجود ندارد و مسی هنوز بهترین گزینه است ، اما این امر به نفع باشگاه است که گزینه های مختلف را امتحان کند.