فلسفه کرایف در ماجرای ژول کونده!

اگرچه بارسلونا وضعیت مالی بدی دارد و اگرچه تیم در اروپا موفق نیست اما بارسلونا همچنان بارسلونا است.

جذابیت جهانی باشگاه و تعداد زیاد دنبال کنندگان در سراسر جهان باعث میشود بارسلونا در بین 3 باشگاه محبوب جهان (چه با مسی و چه بدون مسی) قرار داشته باشد و بنابراین باید بازی در نیوکمپ یک امتیاز و افتخار برای بازیکنان باشد زیرا باشگاه ابعادی دارد که بقیه باشگاه ها ندارند.

روبرت لواندوفسکی تایید این موضوع است با وجود اینکه در بایرن همه چیز بُرد اما برای پیوستن به بارسلونا رویاپردازی میکرد. بنابراین فلسفه یوهان کرایف باید درباره ژول کونده اعمال شود.

در واقع یوهان کرایف اسطوره باشگاه میگوید:

درها به روی هر بازیکنی که میخواهد برود باز است.

 

در واقع بارسلونا نمیتواند مثل پاری سن ژرمن باشد که بازیکنان را مجبور به ماندن میکند و با قرارداد دست و پای آنها را میبندد و برای آنها زندانی طلایی میسازد.

در مقابل منچسترسیتی به هر بازیکنی که نمیخواهد اجازه خروج میدهد و کسانی در باشگاه می مانند که متعهد به تیم هستند و این دلیل موفقیت آنهاست.

ژاوی هرناندز در ابتدای حضورش خواست تا تیم یک خانواده باشد و بازیکنان باید برای هم جان بدهند و همبستگی در تیم وجود داشته باشد و برای این هدف باید تعهد فعلی حفظ شود. بنابراین اگر ژول کونده میخواهد به دلیل اینکه در پستی که دوست دارد بازی نمیکند از باشگاه برود یا به دلیل مالی یا اینکه خوشحال نیست باید اجازه داد جدا شود. درها را برای یک ماجراجویی جدید به روی او باز کنید و در ازای یک مبلغ مناسب به او اجازه خروج دهد و فردی را بیاورید که واقعا میخواهد در سمت راست بازی کند.

با حضور آرائوخو و آندریاس کریستنسن, بعید است ژول کونده بتواند مدافع میانی شود و بنابراین شاید فروش او راه حل بدی نباشد. بارسلونا مدافعان میانی دیگری برای نیمکت همچون مارکوس آلونسو و اریک گارسیا را نیز دارد و باید به یاد داشت که اینیگو مارتینز هم به جمع آنها اضافه میشود.