در طول بازی، ستارگانی همچون لادروپ، گواردیولا و کومان، استعدادهای سمپدوریا را مغلوب خود کرده بودند ؛ اما دفاع جانانهی ایتالیاییها مانع از گلزنی بارسا بود و 90 دقیقه با تساوی صفر-صفر به پایان رسید. وقتهای اضافه اما با طوفان سمپدوریا آغاز شد و بارسلونا، با درخشش زوبیزارتا در بازی ماند. همین شروع طوفانی تیم ایتالیایی، موجب آن شد که بارسلونا بازی مالکانه را در دستور کار خود قرار دهد. هشت دقیقه به پایان وقتهای تلف شده باقی ماندهبود که مارکو لانا، در منطقهای نسبتا خطرناک روی بازیکنان بارسلونا خطا کرد. رونالد کومان پشت توپ ایستاد و با شلیکی مرگبار دروازهی پاجیلوکا را گشود تا بارسلونا قهرمان آخرین دورهی جام باشگاههای اروپا شود.
13 سال از آغاز سیستم فعلی لیگ قهرمانان اروپا میگذشت و بارسلونا هنوز به قهرمانی دست نیافته بود و اکنون در فینال فصل 2005-06، آرسنالی را در مقابل خود میدید که اولین فینالیست لندنی تاریخ این رقابتها شناخته میشد و با انگیزهای فراوان به دنبال پیروزی بود. بازی در میان حساسیت واضطراب آغاز شد. شروع طوفانی بازیکنان آرسنال میتوانست کار دست بلوگرانا دهد که سیوهای متعدد والدز بارسلونا را در بازی نگه داشت. در دقیقه 18 ینس لمان، گلر آرسنال، در محوطه جریمه تیم خود ساموئل اتوئو را نقش بر زمین کرد و داور او را از زمین مسابقه اخراج کرد تا جو سنگین ورزشگاه در تودهای از ترس، هیجان، اشتیاق و اضطراب هواداران محو شود. لودویچ جیلی که پیش از این یک تک به تک را در دستان لمان کوبانده بود، پشت توپ قرار گرفت و آن را در کنج دروازه آرسنال جای داد ؛ اما داور خطای جایگیری بازیکنان بارسلونا را گرفت و گل مردود اعلام شد. آرسنال فورا پس از از دست رفتن پنالتی، رابرت پیرس را از بازی خارج کرد و مانوئل آلومنیا جانشین او در زمین شد و درون دروازه قرار گرفت تا آرسنال بازی را، با یک هافبک کمتر ادامه دهد. علیرغم اینکه بازی در اختیار بارسلونا بود، خطای کارلس پویول در دقیقه 36 به روی امانوئل ابوئه، آرسنال را در موقعیت مناسب گلزنی قرار داد. این در حالی بود که اعتراض آبی اناری پوشان به داور، مبنی بر تمارض ابوئه مورد پذیرش داور قرار نگرفت ؛ اعتراضی که به نظر آنچنان بیجا نبود ! کمپل پشت توپ ایستاد و با شوتی محکم، ویکتور والدز را مغلوب خود کرد.
نیمهی دوم، فرانک رایکارد با دو تعویض طلایی نتیجهی بازی را به سود بارسلونا تغییر داد. هنریک لارسون سوئدی در دقیقه 61 جایگزین فن بومل شد و جولیانو بلتی نیز به جای اولگار وارد زمین مسابقه شد. در دقیقه 76، لارسون توپ را در اختیار گرفت و از سمت راست آن را برای اتوئو ارسال کرد تا ضربهی این بازیکن، گل اول بارسلونا را نیز به همراه داشته باشد. 4 دقیقهی بعد نیز یک و دوی تماشایی لارسون و بلتی و شوت فول بک برزیلی موجب به ثمر رسیدن گل دوم بارسلونا شد. نهایتا بارسلونا، با نتیجهی 2 بر 1 قهرمان 14 امین دورهی این رقابتها شد.
سه سال از قهرمانی بارسلونا با پیروزی بر آرسنال میگذشت و بارسلونا باز هم برای رسیدن به قهرمانی، تیمی از انگلیس را پیش روی خود میدید. منچستر یونایتدی که با ستارگانی همچون کریستیانو رونالدو و وین رونی، از همان ابتدا مدعی اصلی قهرمانی شناخته میشد. بارسلونا پس از صدرنشینی در گروه cرقابتها، با شکست لیون فرانسه، بایرن مونیخ آلمان و چلسی انگلیس، به نظر مسیر دشواری را برای رسیدن به فینال طی کرده بود. منچستریونایتد نیز در مرحله گروهی شرایطی یکسان با بارسا داشت و در مرحله حذفی، با گذر از سد اینتر ایتالیا، پورتوی پرتغال و آرسنال انگلیس پا به فینال رقابتها گذاشته بود.
بازی با فشار بیامان یونایتدیها آغاز شد اما برتری آنها تنها چند دقیقه دوام داشت. در دهمین دقیقهی مسابقه، لیونل مسی با ارسال یک پاس عرضی برای اتوئو، او را در موقعیت گلزنی قرار داد. ویدیچ سعی بر منحرف کردن اتوئو و به دست آوردن توپ داشت، اما ساموئل از او رد شد و دروازهی ادوین فن در سار را گشود و نیمهی اول با همین نتیجه به پایان رسید. نیمهی دوم، فرگوسن توز را به زمین مسابقه فرستاد تا او در کنار رونالدو، زوج خط حملهی یونایتد را تشکیل دهد و قوهی تهاجمی این تیم بهبود یابد، اما این تعویض آنچنان تاثیری بر روند بازی نداشت و بارسلونا مانند نیمهی اول بر بازی مسلط بود و در دقیقهی 70 مسابقه، ضربهی سر لیونل مسی روی سانتر ژاوی، درون دروازهی یونایتد قرار گرفت تا قهرمانی بارسلونا بیش از پیش تثبیت شود.
مطابق پیشبینی، تیم فرگوسن در 20 دقیقهی باقیمانده نتوانست کاری کند و بارسلونا به سومین قهرمانی در تاریخ جام باشگاههای اروپا، و دومین قهرمانی در سیستم فعلی این مسابقات دست یافت.
تکرار فینال 2009 برای بارسا، میتوانست هم خوشایند و هم نگرانکننده باشد ؛ چرا که تکرار این مسابقه میتوانست به منزلهی تکرار قهرمانی باشد و از طرفی، شاید هیچگاه چنین فرصتی برای انتقام، نصیب یونایتد نمیشد. بارسلونا در مسیر رسیدن به فینال، تیمهای کپنهاگن، روبین کازان، پاناتینایکوس، آرسنال، شاختار دونتسک و رئال مادرید را کنار گذاشته بود و آمادهی غلبه بر منچستر بود.
منچستر یونایتد بازی را مالکانه آغاز کرد و چندین موقعیت گل داشت که توسط مدافعان بارسا و ویکتور والدز دفع شد. بارسلونا از دقیقه 19 به بازی برگشت و همگام با منچستر، شروع به خلق موقعیت کرد. در دقیقه 27 پدرو روی پاس ژاوی هرناندز، زنندهی اولین گل بازی لقب گرفت و بارسا را یک بر 0 پیش انداخت. بارسلونا اگر مالکیت توپ را حفظ میکرد، میتوانست پیروز به رختکن برود اما در این امر موفق نبود و یونایتد از لحظهای که گل را دریافت کرد، روی دروازهی بارسلونا فشار آورد و هفت دقیقهی بعد، پس از یک و دوی زیبای وین رونی با رایان گیگز، وی با ضربهای زیبا ویکتور والدز را مغلوب خود کرد و نیمهی اول با همین نتیجهی 1-1 به پایان رسید.
نیمهی دوم اما، به نظر نیمهی برتری بارسلونا میآمد ؛ چرا که آبی اناری پوشان با شروعی طوفانی، یونایتد را تحت فشار گذاشتند. در دقیقهی 52 بارسلونا صاحب یک موقعیت مناسب گلزنی شد که دنی آلوز توپ را در دستان فن در سار کوبوند که ریباند این سیو را پاتریک اورا از روی سر لئو مسی دور کرد و آغازگر ضدحملهی یونایتد بود. ضدحملهای که موثر نبود و توپ مجددا در اختیار بازیکنان بارسلونا قرار گرفت و همین توپ نهایتا به لیونل مسی رسید که او با شوتی آتشین و مرگبار نتیجهی بازی را 2 بر 1 به نفع بارسلونا تغییر داد. بارسلونا پس از گل، فشار را حفظ کرد و مجددا چندین موقعیت گلزنی بدست آورد که همگی از دست رفتند. اما در دقیقه 69 داوید ویا در فاصلهی 20 یاردی نسبت به دروازه صاحب توپ شد و با شوتی محکم، تور دروازهی یونایتد را برای بار سوم لرزاند. یونایتد پس از این گل، خیلی دیر به خود آمد و شروع به خلق موقعیتهای متعدد به روی دروازهی بارسلونا کردند که مهمترین آنها، شوت وین رونی بود که به تیرک افقی برخورد کرد و به بیرون رفت.
نهایتاً تلاشهای یونایتد بی نتیجه بود و بارسلونا برای چهارمین بار موفق به کسب عنوان قهرمانی در سطح اروپا شد.
بارسلونا پس از چند سال دوری از فینال، بالاخره در سال 2015 با پشت سر گذاشتن آژاکس هلند، آپوئل نیکوزیای قبرس، منچسترسیتی انگلیس، پاریسن ژرمن فرانسه و بایرن مونیخ آلمان به ایستگاه پایانی این رقابتها رسید تا به مصاف یوونتوس برود. بازی با حملهی خطرناک یووه در دقیقهی 2 آغاز شد اما تیمی که خیلی زود به گل رسید، بارسلونا بود ! در دقیقهی 4 حرکت آلبا از سمت چپ و پاس او به نیمار، زمینه ساز موقعیت گل شد. نیمار توپ را به اینیستا سپرد و به داخل محوطهی جریمه نفوذ کرد، اما اینیستا به خوبی راکیتیچ را که در جایگاه مناسبی کمین کرده بود دید و به او پاس داد تا ایوان راکیتیچ زنندهی گل اول بازی باشد. با وجود اینکه این گل زودهنگام نوید یک بازی پرگل را میداد، اما حملات دو تیم در ادامهی نیمهی اول بینتیجه بود و این نیمه با همان نتیجهی یک بر صفر به سود بارسلونا به پایان یافت.
نیمهی دوم، یوونتوس به شکل خطرناکتری خودنمایی کرد و بیامان، درپی رسیدن به گل تساوی بود. اتفاقی که در دقیقهی 55 افتاد ؛ استفان لیشتاینر توپ را به کارلوس توز رساند که شوت او با واکنش ترشتگن دفع شد، اما آلوارو موراتا توپ برگشتی را در اختیار گرفت و درون دروازهی بارسلونا جای داد. در ادامه هر دو تیم در تلاش برای گلزنی بودند و در دقیقهی 67، پل پوگبا در جدال با دنی آلوز در محوطهی جریمه نقش بر زمین شد که اعتراض یوونتوسیها بی نتیجه بود و داور اعتقادی به پنالتی نداشت. 2 دقیقهی بعد بارسلونا صاحب موقعیت شد که شوت مسی با واکنش بوفون مواجه شد و ریباند این سیو را، لوئیز سوارز درون دروازه قرار داد. در ادامه، بازی محتاطانهی بارسلونا موجب شد که اتفاق خاصی رخ ندهد و یوونتوس در مسیر جبران گل خورده ناکام بماند.
در دقایق پایانی وقتهای تلف شده، نیمار روی یک موقعیت ضدحمله و در مواجههی تک به تک با جیانلوئیجی بوفون، گل سوم بارسلونا را به ثمر رساند و بر شیرینی پنجمین قهرمانی اروپایی بارسلونا افزود.
به نظر شما، قهرمانی بعدی بارسلونا در رقابتهای لیگ قهرمانان چه زمانی خواهد بود ؟ به نظرتان آیا پرسش بالا را، پایان فصل پیش رو پاسخ خواهیم داد یا خیر؟
تهیه شده توسط : سید محمد حسین هاشمی