۶ بازیکن بزرگ و افسانه ای تاریخ فوتبال که هیچگاه در جام جهانی بازی نکردند!! ( 1 )

در طول تاریخ فوتبال، چند بازیکن برتر و سرشناس بوده اند که هیچ گاه نتوانستند در جام جهانی حاضر شوند هر چند در عصر خود ستاره های بی بدیل فوتبال به شمار می آمدند.



1- ژرژ وه‌آ

فوتبال آفریقا از افزایش تیم های حاضر در جام جهانی به ۴۸ تیم در سال های آینده بیشتری سود را خواهد برد. فوتبال این قاره که دیگر مانند گذشته در قبضه چند کشور خاص نیست، شاهد تیم های قدرتمند متعددی است که همگی شایستگی حضور در مرحله نهایی را داشته و هر یک دارای چند بازیکن برتر و شاخص است که در بهترین لیگ های اروپایی بازی می کنند. در طول دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بود که ژرژ وه‌آ به عنوان یکی از اولین استعدادهای ناب و کلاس جهانی آفریقا شناخته شد و توسط آرسن ونگر که در آن زمان مربی تیم موناکو فرانسه بود به اروپا راه یافت. وه‌آ خیلی زود به عنوان یک تمام کننده و گلزن تمام عیار شناخته شده و پس از درخشش در پاری سن ژرمن و بردن توپ طلای سال ۱۹۹۵ به تیم آث میلان ایتالیا که در آن زمان از قدرت های برتر اروپا بود منتقل شد.

در سطح ملی اما وه‌آ به دلیل ملیت لیبریایی نمی توانست عرض اندام کند. او هنوز هم تنها بازیکن مشهوری است که از این کشور به دنیای فوتبال معرفی شده و تنها در سال های آخر دوران بازی خود بود که شانس حضور در جام جهانی را داشت اما در نهایت تنها با یک امتیاز اختلاف نتوانست شانس حضور در مرحله پایانی جام جهانی را دریافت کند. وه‌آ اما امروز دیگر رییس جمهور لیبریا بوده و برنامه های زیادی برای توسعه ورزش فوتبال در کشورش دارد و به نظر می رسد که در سال های آینده و با افزایش سهمیه تیم های آفریقایی، برای اولین بار شاهد حضور تیم لیبریا در جام جهانی خواهیم بود.



2- جورج بست

امروزه تقریباً تمامی فوتبالیست ها سلبریتی هستند و برخی دیگر بیشتر از دیگران مورد توجه قرار می گیرند. اما اولین فوتبالیستی که در تاریخ فوتبال به یک سلبریتی تبدیل شد بدون شک جورج بست بود که در دهه ۱۹۶۰ عکسش روی مجله های غیرفوتبالی می رفت و لقب «پنجمین بیتل» را برای او به دنبال داشت. این وینگر سرشناس که در بلفاست ایرلند به دنیا آمده بود در همان سن نوجوانی وارد تیم منچستر یونایتد شد و همراه با بابی چارلتون و دنیس لا خط حمله خوفناکی را در این تیم تشکیل داده بود که با لقب «مثلث یونایتد» از آن ها یاد می شد و اکنون مجسمه هر ۳ آن ها در خارج از ورزشگاه اولدترافورد قرار دارد. پس از بردن جام اروپا در سال ۱۹۶۸ توسط یونایتدها، زندگی مملو از عیاشی و زن بارگی بست باعث شد که او از اوج فاصله بگیرد.
علیرغم این که وی در سن ۳۶ سالگی هنوز هم در زمین فوتبال به عنوان بازیکن حضور داشت، در سال ۱۹۸۶ زمانی که ایرلند شمالی برای اولین و تنها بار به مرحله نهایی جام جهانی رسید، بست به تیم ملی دعوت نشد زیرا به گفته بیلی بینگام، سرمربی تیم، سال ها از دوران اوج بست می گذشت. مصرف بی رویه مشروبات الکلی در ادامه زندگی نیز بلای جان جورج بست شد و در نهایت در سال ۲۰۰۵ جان او را گرفت. اگر او می توانست به هیولای درونش غلبه کند بدون شک حضوری کوتاه و نمادین در جام جهانی نیز می توانست پایانی خوش بر دوران حرفه ای این بازیکن برتر تاریخ فوتبال باشد.


3- رایان گیگز

شاید بتوان گفت که رایان گیگز یکی از نادیده گرفته شده ترین بازیکنان برتر تاریخ فوتبال است. وی نیز مانند پل اسکولز هیچگاه به دنبال شهرت و هیاهو نبوده و بیشتر بر انجام کارش در درون زمین تمرکز داشت و بدین ترتیب بیش از ۲۰ سال در باشگاه منچسریونایتد به هر افتخاری که ممکن بود دست یافت. وی در این مدت ۱۳ بار فاتح قهرمانی لیگ برتر و ۲ لیگ قهرمانان شد و در هر فصل از ۲۱ فصل حضور خود در لیگ برتر انگلیس دستکم یک گل به ثمر رساند، رکوردی که شاید هیچگاه شکسته نشود. شاید گیگز قطعه گم شده پازل میانه میدان انگلیس بود که نسل طلایی این تیم را آزار می داد و رایان گیگز می توانست با پر کردن تنها خلأ تیم ملی انگلیس برای خود و بریتانیا افتخارآفرینی کند.

اما از آنجایی که وی در کاردیف ولز و از پدر و مادری ولزی متولد شده بود بدین معنا بود که در سطح بین المللی تنها برای تیم ولز می تواند بازی کند و بین سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۷ نیز گیگز ۶۴ بازی ملی برای تیم کشورش انجام داد. تا همین اواخر که با کمک گرت بیل توانستند به دور نیمه نهایی یورو ۲۰۱۶ راه یابند، تیم ملی ولز همواره ضعیف ترین تیم ۴ ملیت تشکیل دهنده بریتانیا بوده است. تنها حضور این تیم در جام جهانی به سال ۱۹۵۸ باز می گردد که سال ها قبل از درخشش رایان گیگز به عنوان یک بازیکن برتر کلاس جهانی بود. اگر چه وی در مسابقات المپیک به عنوان کاپیتان تیم بریتانیا بازی کرد اما حضور او در جام جهانی فوتبال اکنون تنها در مقام مربی ممکن خواهد بود که شاید در سال های آینده با هدایت او میسر شود.