در اسپانیا، فوتبال به زبان اسپانیایی بازی میشود. در لالیگا لازم است که شما جای پای خود را هم از جهتِ فوتبالی و هم از نقطهنظر زبانی سفت کنید.
در دسامبر ۲۰۱۶، روزنامهی ورزشی اسپانیایی، آ اس، ویدیویی از گرت بیل منتشر کرد که در آن او در مورد روند بهبودی خود پس از مصدومیت صحبت میکرد. عنوان ویدیو این بود: «پیشرفت در زبان اسپانیایی، ببینید او چطور هالا مادرید[۱] را تلفظ میکند». جرم مردِ ولزی چه بود؟ او حرفِ هـ در هالا را چنان با تاکید تلفظ میکند که نباید.
علیرغم پیشرفت رو به رشد او در زبان اسپانیایی، این تنها یک نمونه از حملات بیپردهای بود که از سوی رسانههای ملی اسپانیا و همچنین رسانههای طرفدار رئال مادرید به بازیکن سابق تاتنهام در رابطه با تواناییهای زبانی او در اسپانیایی میشد. مقالاتی با تیترهایی همچون «بیل پرده از انگیزههای خود برای عدم تسلط به زبان اسپانیایی برمیدارد» به دنبال ارائهی توضیحی برای طرفداران دوآتشهی مادرید بودند؛ توضیحی که چیزی از نگرانی آنها کم نمیکرد. آنها معتقد بودند که عدم توانایی زبانی او به پاهایش هم سرایت خواهد کرد و منجر به محدود شدن توانایی او در زمین بازی خواهد شد.
در نوامبر ۲۰۱۵، بیل در مصاحبهای توضیحاتی در مورد روند انطباق خود با فضای جدید ارائه داد. او گفت که احساس میکند که به خوبی جا افتاده و با بازیکنانی چون مودریچ، کروس، رونالدو و آربلوئا، و همینطور تیم پزشکی و سرمربی تیم، رافا بنیتز، به راحتی به انگلیسی صحبت میکند. مهمترین مانع او در یادگیری زبان اسپانیایی این نکته بود که بقیه بازیکنان میخواستند زبان انگلیسی خود را با او تمرین کنند. برای اینکه متوجه شوید بیل با چه سطحی از انتقادات مواجه بود به بخشی از یک مقاله که در روزنامهی فوتبالی اسپورت در فوریه ۲۰۱۷، تحت عنوان «بیل، تردیدها در مورد آمیختگی و توانایی او در کاستِیانو (زبان اسپانیایی)» به قلمِ فرانسسک ج. هیمنو نوشته شده، توجه کنید.
«بیل هیچ تلاشی برای یادگیری زبان اسپانیایی نمیکند. او هیچ علاقهای به ارتباط با همتیمیهایش با زبانی به جز انگلیسی نشان نداده و به همین دلیل دیگر به کلاسهای اسپانیاییاش هم نمیرود. فرآیند انطباقپذیری او به طرز فاجعهباری شکست خورده است.»
علیرغم چنین کلمات تند و تیزی، بیل تا به امروز در ۱۴۲ بازی، ۶۷ گل زده و ۱۰ پاس گل داده است. اما برخوردهای اینچنینی یک امر معمول در اسپانیا محسوب میشود و فریادهای «عجله کن و زبان ما را یاد بگیر» تنها مختص قلمِ روزنامهنگاران نیست. در آخرین الکلاسیکو، دوربینهای تلویزیونی تصویری را ضبط کردند که در آن ژوردی آلبا، مدافع چپ بارسلونا، هافبک کروات مادرید، ماتئو کواچیچ، را مورد توهین قرار میدهد.
چیزی که آلبا نمیدانست این بود که کواچیچ تقریبا به راحتی اسپانیایی صحبت میکند و علاوه بر زبان مادریاش، آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی نیز بلد است. گرچه احتیاج به گفتن نیست که او با صحبت کردن به زبان کاتالان (به جای زبان اسپانیایی) در اولین مصاحبهاش بعد از ملحق شدن به رئال مادرید، پیش از این خاطر طرفداران دوآتشهی رئال را آزرده کرده بود.
این دو اتفاق اخیر فرهنگی را که حول و در درون بازی اسپانیایی وجود دارد به خوبی نشان میدهد. یک فرهنگ ملیگرایی اسپانیایی به ورزش ضمیمه شده است که در آن عملکرد خوب در زمین کافی نیست. شما باید به اسپانیایی هم حرف بزنید و یا حداقل برای یادگیری آن تلاش کنید؛ در غیر این صورت، مورد توهین و فحاشی واقع خواهید شد. بخش متعصب رسانهها، در کنار هواداران، تنها در صورتی بازیکنان خارجی را راحت خواهند گذاشت که آنها نشان دهند که زبان اسپانیایی را به خوبی یاد گرفتهاند و نکتهی جالب این است که تا آن روز، آنها آزادانه عدم تسلط به زبان اسپانیایی را دلیل عملکرد ضعیف آنها در زمین خواهند دانست.
چیز زیادی از پیوستن تونی کروس به مادرید نگذشته بود که او از مشکلاتی که زبان برای او ایجاد کرده – من جمله آمادگی برای بازی، پیدا کردن خانه و مسائل خانوادگی – سخن گفت. هر وقت که او در مصاحبهای شرکت میکرد، اهالی رسانه در برابر جوابهای او به زبان آلمانی معذب میشدند. او همچنین توضیح داد که آنجلوتی، سرمربی تیم، بعد از هر گفتگوی تیمی، همواره او را در جلسات تمرینی پیدا میکند تا دستورالعملهای خاص را به زبان انگلیسی برای او توضیح دهد.
برخی از طرفداران فوتبال حتی به مصاحبهی خداحافظی دیوید بکام با رئال مادرید، به خاطر عدم تسلطش به زبان اسپانیایی بعد از چهار فصل زندگی در مادرید به عنوان یک بازیکنِ رئال، به دیدهی تحقیر نگاه میکنند. واقعیت این است که اسپانیایی او به بدیِ آن چه ممکن است خیلیها به خاطر بیاورند نبود. او به وضوح زبان را میفهمید و در مراسم خداحافظیاش، خجالتی بودنش را دلیل عمیق نبودن کلماتی که انتخاب میکرد عنوان کرد.
در زمین فوتبال، به نظر نمیرسید که «عدم تسلط به زبان» مانع از به نمایش گذاشتن تواناییهای بکام به عنوان یک بازیکن مادرید شده باشد. بیست گلی که در ۱۵۵ بازی به ثمر رساند و توانایی او در هماهنگی با بازیکنانی چون زیدان، رونالدو و فیگو، شعف زیادی را به تیم آورده بود. تنها پس از سوت پایان بازی بود که «مشکلات» ظاهر میشدند – «مشکلاتی» که خودِ زیدان در سال ۲۰۰۳ به آنها اشاره کرده بود. زیدان اعتراف کرد که: «ارتباط من با دیوید بسیار محدود است. داخل زمینِ ما به خوبی یکدیگر را درک میکنیم اما از آنجایی که من انگلیسی صحبت نمیکنم و او به اسپانیایی حرف نمیزند، ما کمی در ارتباط دچار مشکل هستیم».
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر میرسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده میکنید. تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک میکند. لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.