بعضی از شکست ها بوی پیروزی میده

بعضی از شکست ها بوی پیروزی میده...
بعضی از سالها یک سری از تیم ها هستن که شاید جام زیادی کسب نمیکنن ولی بازنده نیستن
شاید یک بازیکن که همه بازیارو در بیاره ندارند
ولی تیمشون پر از عاشقه، پر از سرباز...
۱۰۰ ملیون یورو برای یک بازیکن نمیدند
ولی با فکر خرید میکنند
تیم رو جایی برای بازیکنان رو به افول تبدیل نمیکنند
ولی به جوون ها اهمیت میدند 
بعضی از تیم ها رو نمیشه دوست نداشت
بعضی از بازیکنا و مربیارو
یه سری تیم ها
بازیکن دزد نیستند
بازیکن ساز هستند
به خودشون نمیگن کهشکانی
ولی تنها نور زیبایی فوتبال توی دوره تاریکش هستن
تاریخ نویس نیستند
تاریخ ساز هستند
سرشار از پول نیستند
سرشار از امیدند
هوادارهاش پشت تیمشون هستن
نه منتظر نتیجه روی تابلو
فوتبال براشون فراتر از ۹۰ دقیقه و نتایجه
همه باهم هستن
تنها قدم نمیزنند و فراتر از یک باشگاه هستن

پ.ن:تیم های زیادی هستند که این شکلین ولی من به بارسا و لیورپول اشاره کردم
میدونم شاید این پست بی محتوا باشه منبع نداشته باشه دیگه هیچی نداشته باشه
راستش چند تا پستی که خودم نوشته باشم مثل همین و پست قبلم اماده داشتم ایده هم داشتم ولی انگار سایت دیگه انرژی قبلو نداره نه سایت بلکه هیج کس حتی خودم و تویی که میخونی
شاید دلت میخواد برگردی به سالهای خوب زندگیت کوچیک بشی دوباره شاد باشی و غمت توی چیزای کوچیک خلاصه بشه ولی امیدوارم به مرحله ای نرسید که حتی دیگه توان و انرژی و علاقه ای به سالهای خوب زندگیتون نداشته باشید.
میدونید میگن میگذره نوبت ماهم میرسه و این حرفا ولی اگه واقعا یه همچین اتفاقی قراره بیوفته
کاش زودتر بشه کاش وقتی نوبت ما شد بازم تو صف باشیم...