سون چگونه امپراطور فوتبالی کره شد؟ پارت دوم

او پا جای پای چا بوم کئون، اسطوره کره جنوبی، گذاشت که ستاره لورکوزن در دهه 1980 میلادی بود. سون خیلی زود اولین هت‌تریک خود در رده بزرگسالان را ثبت کرد- برابر هامبورگ. سیمون رولفس، هم تیمی سابق او در لورکوزن و مدیر ورزشی فعلی باشگاه، به یاد می‌آورد:” ما – 5 بردیم و او برای آنها خیلی سریع بود. او بازیکنی خوب با پتانسیل زیاد بود اما هنوز تمام ویژگی‌ها را در اختیار نداشت. او کار ترکیبی زیادی انجام نمی‌داد- بیشتر دریبل‌زن بود. من به عنوان هافبک سعی می‌کردم پاس‎‌هایی درست به او بدهم تا بتواند از سرعتش استفاده کند. او در چپ بازی می‌کرد، با توپ روی پای راستش به وسط زمین می‌آمد و سعی می‌کرد توپ را به گوشه دورتر دروازه برساند. او واقعا تمرین زیادی روی این کار داشت.”

سون چنان در چنین شوت‌هایی دقیق بود که لورکوزن او را مامور زدن ضربات شروع مجدد کرد- این باعث شد که او یکی از اولین گل‌هایش در لیگ قهرمانان را در نووامبر 2014 برابر زنیت سن‌پترزبورگ را به ثمر برساند. او به جای شوت کردن مستقیم توپ از فاصله 40 متری، ضربه آزادی کوتاه را در دستور کار قرار داده و توپ را به آستانه محوطه جریمه فرستاد که کریم بالعربی آن را دوباره کمی عقب بفرستد و سون آن را از فاصله 25 متری وارد دروازه کند. این کاری شجاعانه به حساب می‌آمد و لورکوزن را در آستانه پیروزی قرار داد- این اتفاق وقتی قطعی شد که سون گل دوم را به ثمر رساند. رولفس به فورفورتو می‌گوید:” آن ضربه آزاد در زنیت واقعا گل قشنگی بود و او در خانه به بنفیکا نیز گل زد. توانایی حضور او در لیگ قهرمانان مشخص بود.”

پس از به ثمر رساندن 12 گل در فصل اول برای لورکوزن و 17 گل در سال پس از آن، تاتنهام در تابستان 2015 پیشنهادش را ارائه کرد. سون در حال بازگشت به انگلیس بود- این بار با 22 میلیون پوند.

پوچتینو پس از عدم موفقیت در جذب سون برای ساتهمپون، حالا بازیکنی که می‌خواست را در آغاز دومین فصل حضورش روی نیمکت تاتنهام در اختیار داشت. سون خیلی زود دوست صمیمی جدیدی پیدا کرد.

کوین ویمر، مدافع اتریشی که سه ماه قبل از کلن به تاتنهام پیوسته بود، اظهار داشت:” ما از روز اول ارتباط خاصی داشتیم چون می‌توانستیم با هم آلمانی حرف بزنیم. انگلیسی او در ابتدا خوب نبود هرچند خیلی زود پیشرفت کرد- او هفته‌ای سه بار درس می‌گرفت. با این حال برایش خوب بود که می‌توانست با من آلمانی حرف بزند و ما زمان زیادی را با هم سپری می‌کردیم.

ما پس از تمرین به بدن‌سازی یا استخر می‌رفتیم یا در زمین تمرین با پلی استیشن بازی می‌کردیم- معمولا فیفا. ما هم غذا می‌خوردیم و گروه واتس‌آپی با سایر بازیکنان تیم داشتیم؛ بنابراین در خانه کال‌آو‌دیوتی بازی می‌کردیم. ما به دوستان نزدیکی تبدیل شدیم و هنوز هم هستیم- ما با تلفن یا فیس‌تایم تماس زیادی با هم داریم.

او مردی بسیار متواضع است- نمی‌خواهد همیشه حضورش به چشم بیاید اما زمان زیادی طول نکشید که در تاتنهام جا افتاد چون از آن دست افرادی است که همه دوستش دارند. او حال شما را خوب می‌کند چون همیشه خوشحال است. او در زمین جدی است اما اگر جایی برای شوخی باشد، همه را با انرژی مثبتش بالا می‌کشد. او نه فقط به عنوان بازیکن بلکه به عنوان شخصیتی برای تیم هم مهم است.”

رایان میسون، هافبک سابق تاتنهام، موافق است. او به فورفورتو می‌گوید:” اگر بخواهی یک فوتبالیست حرفه‌ای را توصیف کنی، او تمام ویژگی‌ها را دارد. همه واقعا در زمین تمرین عاشق او بودند. او بسیار سختکوش بود. هرگز چیزی از رفتار بد او نشنیده‌اید چون کاملا حرفه‌ای است.

او فروتن هم هست، حتی با این که دیوید بکام کره جنوبی و آسیاست. هواداران کره جنوبی خیلی زود و تنها در فاصله چند روز پس از جذب او از راه رسیدند. من اطمینان دارم که بعضی از آنها با اولین پرواز آمدند! هر روز از زمین تمرین بیرون می‌آمدم و از تعداد اهالی کره جنوبی در آنجا شوکه می‌شدم- به صورت مداوم در باد و باران. هوا هرطور بود چند نفر از آنها حضور داشتند و منتظر سونی بودند.”

جذب او باعث حضور خبرنگاران اهل کره جنوبی هم شد. لی سونگ مو که عملکرد سون در تاتنهام را برای اسپورت سئول و ناور پوشش می‌داد، می‌گوید:” حداقل پنج نفر از ما در هر بازی تاتنهام حاضر بودیم و این عدد گاهی به 10 می‌رسید. ما پس از بیشتر دیدارها با او مصاحبه می‌کردیم. او برای رسانه‌های کره‌ای وقت می‎‌گذاشت- ما از این بابت بسیار سپاسگزار بودیم.”

لحظات خوبی در آن فصل اول وجود داشت- دو بازی خانگی اول او با دبل در لیگ اروپا برابر قره‌باغ و سپس گل پیروزی‌بخش برابر کریستال‌پالاس همراه شد. اما تنها در 13 بازی لیگ در ترکیب ثابت قرار گرفت و چهار گل به ثمر رساند. تاتنهام با لستر در کورس قهرمانی بود؛ بنابراین حضور در ترکیب اصلی دشوار به نظر می‌رسید و این در حالی بود که او هنوز در حال انطباق با فوتبال انگلیس بود.

لی می‌گوید:” به خاطر دارم که او در ژانویه یا فوریه خیلی بازی نکرد و سخت‌ترین دورانش در تاتنهام را داشت. من نگران او بودم بنابراین پس از یک بازی در انتظارش ماندم- نه برای این که سوال بپرسم بلکه فقط برای این که کلمات دلگرم‌کننده‌ای به عنوان یک هموطن به او بزنم. وقتی رسید از او پرسیدم خوب هستی؟ او لبخند زد و گفت نگران نباش، خوبم. او حتی در سخت‌ترین شرایط هنوز به خودش اطمینان داشت. در آن لحظه حس کردم این مرد خوب خواهد شد. او در آن زمان مردی خجالتی بود که در بیرون از زمین خوشرو بود اما اطمینان زیادی به خودش داشت. او همیشه این اطمینان را داشت.”

با این حال این اطمینان در آخرین روز فصل آزموده شد، زمانی که تاتنهام با نتیجه 1- 5 به نیوکاسل باخت و پس از آرسنال در رده سوم قرار گرفت. سون بین دو نیمه تعویض شد و در آن تابستان به صورت جدی به فکر جدایی از لیگ برتر بود: وولفسبورگ آماده بود تا او را به آلمان برگرداند. ادامه در کامنت ها
منبع: هفت یک