در سال ۱۹۳۸ ایتالیا با پشتیبانی نیروی هوایی خود به کاتالونیا حملهور شد. با وجود بالا گرفتن اختلافات کاتالونیا و مادرید در جنگ داخلی، اما اهالی این ایالت ایمان داشتند که مادرید علیرغم تمام اتفاقات برای دفاع از بخشی از خاک کشورش در برابر کشوریهای بیگانه به پا میخیزد.
هر چه میگذشت توان مقابله مردم بی دفاع کاتالونیا کمتر و کورسوی امیدشان به پایتخت کمرنگتر میشد. در حالیکه دیگر مردم از پایتخت قطع امید کرده بودند، ایتالیا با برنامه ریزی و حمایت ارتش فرانکو، کاتالونیا و باسک را بمباران کرد.مردم کاتالونیا، تمام توهینها، تبعیضها و گاها قتلهای ارتشهای حکومتی را تحمل کرده بودند، اما توان پذیرش این خیانت را نداشتند و پرچم کاتالانیسم را برافراشتند تا حداقل خون سه هزار انسان بیگناهی که در جریان خیانت فرانکو و حکومت قتل عام شدند، به ناحق پایمال نشود. بیشترین ویرانی عمرانی بمباران کاتالونیا، با خاک یکسان شدن دفتر مرکزی باشگاه بارسلونا بود که مشخص شد این مسئله اتفاقی نبوده و فرانکو این مکان را به نیروی هوایی ایتالیا تحمیل کرده بود.
۳ - الکلاسیکوی جنجالی ۱۹۴۳
در سال ۱۹۴۳ دولت مصمم بود که اتلتیک بیلبائو و بارسلونا، دو باشگاه مخالف از دو ایالت جدایی طلب باسک و کاتالونیا، به جام حذفی دولتی اسپانیا، منسوب به کوپا دل جنرالیسمیو وارد کند و با وجود تنفر هر دو باشگاه از فرانکو، اما برای بالا بردن پرچم ایالات خود در این مسابقات، این پیشنهاد را پذیرفتند. به این ترتیب در مرحله ماقبل پایانی این مسابقات اولین ال کلاسیکوی تاریخ برگزار شد. بازی رفت بارسلونا به پیروزی قاطعانه سه بر صفر در مقابل رئال دست یافت و بدون مزاحمت دولت، جشن بزرگی در کاتالونیا بنا شد، اما هیچ چیز به پایان نرسیده بود و بازی برگشت همه چیز را مشخص میکرد. کاتالانها نه برای ترس از تیم رئال، بلکه برای ترس از دخالت فرانکو در منصفانه برگزار شدن این بازی نسبت به بازی قبل اضطراب شدیدی داشتند.
"ادوارد تئوس" خبرنگار مادریدی با بی تعصب خطاب کردن رئالیها، سعی به برانگیختن بازیکنان رئال داشت. حربهای که برخلاف تصور، پاسخگوی وضعیت بحرانی رئالیها بود، اما نه در خصوص برانگیختن بازیکنان؛ بلکه برای برانگیختن فرانکو! او به هیچ وجه نمیخواست چنین لکه ننگی بر پیشانی او و تیمش زده شود.نیمه اول بازی برگشت تلاش رئالیها بینتیجه بود و یک گل از بارسلونا دریافت کردند. خون فرانکو به جوش آمد و سر زده خود را به جشن پانزده دقیقهای بین دو نیمه بارسایی ها که در نیمکت برگزار شده بود رساند و بعداز مدتی کوتاه به جایگاه خود بر روی سکوهای ورزشگاه بازگشت.
بازی که به اتمام رسید، مامور اسکوربورد ورزشگاه از عددی که بر بورد نهاده بود شگفت زده بود؛ ۱۱ بر ۱. چنین نتیجهای قطعا غیرممکن بود. همه مردم این اتفاق را به حضور فرانکو در نیمکت بارسلونا نسبت میداند، اما ترجیح دل بر سکوت بود. در ای میان لیکن اعتراضات مردم کاتالونیا غیرقابل کنترل بود، اما رئال فرانکو قهرمان کوپا دل جنرالیسمیوی ۱۹۴۳ نشد!
اتلتیک بیلبائوی باسکی، انتقام بارسا را از رئال در فینال گرفت و قهرمان شد. رئیس این باشگاه در جشن قهرمانی گفت "زنده باد باسک ! زنده باد کاتالونیا !" که همین جمله کوتاه، مرگ همسر وی را به دنبال داشت. درست است! بازیکنان بارسلونا نیز از همین مسئله ترسیده بودند که بازی را به رئال واگذار کردند، قتل عام خانوادههایشان!
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر میرسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده میکنید. تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک میکند. لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.