تا کی حسرت؟؟؟تا کی ای کاش؟؟؟

یکی از مسائلی که همیشه ذهن منو به خودش مشغول میکنه اینه که واقعا چطور ممکنه که ما تماشاگران فوتبال،افرادی که فوتبال رو دنبال میکنیم از کسانی که مدیر یا استعداد یاب یا آنالیزور حرفه ای فوتبال هستند دید بهتری نسبت به خیلی مسائل داریم
من تو همین سایت آنالیزها و اظهارنظرهایی از بعضی دوستان دیدم که میتونم بگم عینا مشکلی بوده که بارها و بارها تو بارسا دیدم و تعجب میکنم که واقعا یه باشگاه بزرگ چطور این مشکلات رو نمیبینه و برای رفع اونها تلاش نمیکنه
این مسئله درمورد خرید بازیکن ها هم صدق میکنه روزی که بارسا دمبله رو به امباپه ترجیح داد هرجوری این دوتا بازیکن رو مقایسه میکردم امباپه رو بازیکن بهتری میدیدم و تعجب میکردم که چرا دمبله؟؟؟اونم با اونهمه دردسر
اما جوابم به خودم این بود «توکه از مربی،مدیر عامل و مدیرای فنی باشگاه بارسلونا بیشتر نمیفهمی حتما یه چیزی هست که دنبالشن»اما وقتی دوفصل عملکرد این دوتا بازیکن رو بعد از پیوستن دمبله به بارسا در سطح باشگاهی و ملی مقایسه میکنم فقط حسرت میخورم که کاش امباپه رو میخریدن
فصل گذشته فلیکس حسابی درخشید خود من و خیلی از بچه های دیگه اکثرا تو کامتنهامون آرزوی خرید فلیکس رو داشتیم بازیکنی که واقعا سبک و مدل بازیش به بارسا میخوره اما متاسفانه میبینیم که بارسا تمام تمرکزش خریدن نیمار ۲۷ساله س ،بازیکنی که به بدترین شکل ممکن باشگاه،هوادارا و دوستانش رو قال گذاشت بازیکنی که باتوجه به سنش به هیچ وجه نمیتونه آینده باشگاه باشه و رقم انتقالش نزدیک به دوبرابر مبلغیه که میشد فلیکس رو باهاش خریدو امروز میبینیم فلیکس جوون چطور داره تو اتلتیکو میدرخشه این سطح از سرعت در توانایی هماهنگی با تیم نشانه لول بالای بازیکنه.بازیکنی که میتونست مشکل بارسا درپست وینگ چپ رو برای ساله حل کنه ولی بارتومئو که برای پروموت کردن خودش فقط دنبال انتقالهای پر سرو صداست که نتیجه ای جز بد کردن رابطه بارسا با تیمهای اروپایی نداره و این استعدادهای ناب و قابل خرید رو نمیبینه
و بازهم حسرت برای مایی که علاقه داشتیم این بازیکن رو تو لباس بارسا ببینیم