پیشبینی رایگان مسابقات فوتبال اروپایی
بارسلونامنچسترسیتیمنچستر یونایتدلیورپولآرسنالچلسی
داغ تــرین هاپیشخوان شخصیپیشبینی رایگان

✴روایت زندگی ب.م.م فوتبال؛ بزرگترین.مثل.مسی، دیگو مارادونا؛ بخش دوم✴

زمان ارسال : شنبه 4 آبان 1398
⛳برای مشاهده بخش اول مقاله روی منبع کلیک کنید.

در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین با انگلستان که چهار سال قبل در جنگ بودند رو به رو شد، دیگو در این مورد می گوید: " من فکر می کنم بازیکن ها انگیزه فراوانی داشتند، بازیکنان انگلیس هیچ کدام از مردم ما را نکشته بودند ولی آن ها بیانگر کشوری بودند که آرژانتینی ها را کشته بودند؛ من گل اول را مثل یک دزد قاپیدم، مثل قاپیدن یک کیف."

شاید آن گل یکی از جنجالی ترین گل های جهان باشد؛ دیگو ادامه می دهد: "سم سام شوت زد و به من هم به دویدن ادامه دادم، چون توپ زاویه گرفت، من فقط 167 سانتیمتر قد داشتم و نمی توانستم توپ را روی هوا بزنم؛ پس من یک مشتم را بالا آوردم و دروازبان آن ها با دو دست به سمت من آمد، شیلتون فریاد می کشید: " هند، هند"، ولی وقتی من دیدم داور به سمت خط وسط دوید فریاد زدم بیایید شادی کنیم؛ ببنید من قبلا هم با دست گل زده بودم ولی بین دوستانم، اما این بار این کار را در جام جهانی کردم و هیچ کس هم ندید، پس من هم نمی گویم ببخشید من با دست گل زدم و حالا باید چه کار کنم!؟"

گلی که به " دست خدا " معروف شد...

دیگو گل دوم را بدون هیچ شکی و به زیبایی هرچه تمام تر به ثمر رساند، او توپ را در زمین خودی گرفت و حرکت را آغاز کرد، 6 نفر را دریبل داد و دروازه انگلستان را برای بار دوم گشود. سپس آرژانتین در مرحله نیمه نهایی بلژیک قدرتمند را با دو گل مارادونا شکست داد تا به فینال مسابقات راه پیدا کند؛ این بار برابر تیم آلمان غربی قرار گرفت.

تیم ملی آرژانتین با سه گلی که در فینال به ثمر رساند قهرمان جام جهانی 86 شد، دیگو می گوید: " احساس بی همتایی بود، به عنوان یک بازیکن جام های زیادی را بدست آورده بودم ولی جام جهانی چیزی هست که همه آرزوش را دارند."

1986 جامی بود که سرنوشتش به وسیله یک مرد رقم خورد؛ دیگو مارادونا.

مارادونا به ناپل بازگشت تا افتخاراتش را تکرار کند، آن ها پرچم دار جنوب ایتالیا شده بودند، یوونتوس را شکست دادند، میلان پر قدرت را 3 بر 1 بردند و به خیلی از افتخارات دست یافتند.
عشق به مارادونا در جام جهانی 1990 بار دیگر می توانست امتحان شود، دیگو موفق شد آرژانتین را باز هم به فینال جام جهانی ببرد، اما پنالتی که در 5 دقیقه آخر برای ژرمن ها گرفته شد کافی بود تا جام جهانی را از آرژانتینی ها بربایند... یکی از تاثیر گزار ترین صحنه ها در آن زمان، اشک های مارادونا بود...
اما وضعیت دشوار تر برای دیگو زمانی بود که او به علت استفاده از مواد مخدر به 15 ماه حبس محکوم شد، حالا مارادونا کسی که نقش بزرگی در فوتبال جهان داشت، از بازی که عاشقش بود محروم شده بود؛ ولی دیگو توانست یک بار دیگر پس از کسب سلامتی با استعداد خارق العاده خود آرژانتین را به جام جهانی 1994 آمریکا برساند. به گفته خودش 16 کیلو وزن کم کرد، از خانواده اش برید و ساعت ها بر روی تردمیل می دوید...
بازی ها با درخشش مارادونا برابر یونان آغاز شد، اما خوشحالی و جشن برای مارادونا زیاد طول نکشید؛ تست دوپینگ دیگو مثبت شد و او راهی خانه شد...

بدون فوتبال او باز هم به سراغ مواد مخدر رفت تا روزی که در یکی از بیمارستان های بوینس آیرس بستری شد، او نزدیک به مرگ بود، در پایین ترین نقطه ای که یک مرد می تواند باشد... دیگو می گوید: "جیانینا مرا نجات داد، وقتی که من در کما بودم او گفته بود که من باید زنده بمانم، پس زنده ماندم..."
زندگی مارادونا در تاریکی آغاز شد، ادامه داد تا بهترین کاپیتان آرژانتین شد؛ یک زندگی خاص که با وجود استعدادی شگرف خاص تر هم شد...

در سال 2000 فیفا طی مراسمی مارادونا را بهترین بازیکن قرن بیستم انتخاب کرد؛ شاید مارادونا بازیکنی باشد که خداوند یک بار به دنیای فوتبال هدیه کرده باشد، ممکن است تا سال ها کسی همانند او به دنیای زیبای فوتبال ما پا نگذارد، خوش به حال کسانی که در دوره او بودند و بازی های مارادونا را از نزدیک تماشا کردند...

Ⓜمنبع: طرفداری



#بدون_توهین
مهمانکاربر مهمان@Guest
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر می‌رسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می‌کنید.
تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک می‌کند.
لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.