⚽بخش سوم/موشکافی علمی دید بی نظیر بزرگان فوتبال؛ چه چیزی مسی، پیرلو و ژاوی را متمایز می کند؟

⛳با کلیک روی منبع از بخش اول این مقاله دیدن کنید.

آژاکس اهمیت زیادی به این مهارت بازیکنان آکادمی اش می دهد. وقتی تیم جوانان آنها در سال 2016 برابر چلسی بازی کردند، یازده نفر اولیه شان بالاترین میزان رفتار بصری موثر (VEB) را در بین تمامی اعضای آکادمی ثبت کرده بودند. یورده می گوید هر عددی بیشتر از 0.5 جستجوی بصری در هر ثانیه، بسیار بالا است. نگاهی به لیست بازیکنان مورد بررسی یورده کردم و دیدم لیونل مسی بالاتر از این مقدار است. بازیکنان نزدیک به او هم شامل زلاتان، مودریچ و پیرلو بودند. کریستیانو رونالدو پایین تر از بقیه بود، ولی این مساله دلیل داشت، چون شیوه رونالدو متفاوت است و او بعد از گرفتن توپ، بلافاصله به جایی که هم تیمی هایش ایستاده اند، نگاه می کند. چون می داند توپ کجا خواهد رفت، می داند فقط نیم ثانیه فرصت دارد بدون نگاه کردن به توپ عمل کند و اطرافش را نگاه می کند.

یک بازیکن به شکلی کاملا شوکه کننده، بالاتر از بقیه بود. ژاوی هرناندز در جدول یورده 0.83 را ثبت کرده بود. هر زمانی که توپ به او می رسید و قبل از آن اطرافش را اسکن نکرده بود، آن را به جایی که آمده بود، پس می فرستاد. وقتی داده های لازمه را نداشت، هیچ ریسکی نمی پذیرفت. خودش در سال 2011 به گاردین گفته است:
"سریع فکر کنید. به دنبال فضاها باشید. من هم همین کار را می کنم. در جستجوی فضا هستم. در تمام طول روز همین است. همیشه در جستجو هستم. تمام روز. تمام روز. اینجا؟ نه! آنجا؟ نه! کسانی که هیچ گاه فوتبال بازی نکرده اند، نمی توانند پیچیدگی مساله را درک کنند. فضا، فضا، فضا. انگار پلی استیشن بازی می کنید. با خودم فکر می کنم دفاع اینجاست، توپ را آنجا بفرست. فضا را می بینم و پاس را می فرستم. این کاری است که انجام می دهم."

آیا ژاوی با این مهارت متولد شده بود؟ نه، آن را در بارسلونا و سیستمی که کرایوف بنیان نهاد، فرا گرفت. خودش می گوید:
"فکر و ذکر برخی آکادمی های فوتبال، برنده شدن است. ما به آموزش فکر می کنیم. وقتی کودکی را می بینید که بعد از گرفتن توپ، سرش را بالا می کند و پاس می دهد، می دانید که موفق خواهد شد. دوست دارید مربی همیشه از او بیشتر استفاده کند. سیستم کاری ما توسط کرایوف پایه ریزی شد. شبیه نمونه آن در آژاکس است. همه چیز به تلاش مربوط است. تلاش و تلاش و تلاش. هر روزی که می گذرد. مسئولیت پذیری می آموزید و اینکه توپ را از دست ندهید."

چیزی که من یاد گرفتم این است که بازیکنان بزرگ بدون دیدن، پاسی نمی فرستند. بازیکنان بزرگ خیلی قبل تر از آنکه بدانند می توانند چنین پاسی بفرستند، آن را دیده اند. این ربطی به بینایی فوق العاده او ندارد، بلکه به نحوه آنالیز اطلاعات مربوط است. یورده می گوید:
"از نظر من، ژاوی می تواند نسبت به کسی که میزان VEB در او پایین است، مدیراجرایی بهتری هم باشد."

گزینه های اطراف مهم است. ترسی هیوستون از دانشگاه سیاتل توصیه می کند همیشه سه گزینه به خودمان بدهیم. او مثالی در خصوص ساخت یک پارکینگ در شرکت تجاری می دهد:
"در این مورد، به جای اینکه بپرسم پارکینگ بسازیم یا نه، سه گزینه مدنظر می تواند این ها باشد: پارکینگ بسازیم؟ به تمام کارمندان مان بلیط اتوبوس بدهیم یا به کارمندان اجازه دهیم یک روز در هفته را در خانه کار کنند؟"

هر چقدر گزینه های بیشتری بسازید، تصمیم بهتری می توانید بگیرید. ژاوی هیچ وقت تنها دو گزینه ندارد. همیشه اطراف را خیلی سریع و خیلی واضح می بیند و همیشه حداقل دو گزینه یا بیشتر برای انتخاب دارد. برای همین است که همیشه تصمیمات درستی می گیرد.

✔گزیده ای از کتاب لبه: تجارت چه چیزی می تواند از فوتبال بیاموزد نوشته بن لیتلتون

Ⓜمنبع: طرفداری/کاربر "مهدی جوانی"

#بدون_توهین