سال نو مبارک. همراه شما هستیم!
بارسلونامنچسترسیتیمنچستر یونایتدلیورپولآرسنالچلسی
داغ تــرین هاپیشخوان شخصیپیشبینی رایگان

↔️ دوراهی بزرگ بیلسا؛ به دنبال موفقیت باشیم یا خوشحالی؟ بخش اول

زمان ارسال : یکشنبه 5 مرداد 1399
"چه نظری درباره فقر دارید؟ " این یکی از پنج سوالی بود که بیلسا وقتی در سال 2017 به لیل پیوست از بازیکنان پرسید تا آنها را بهتر بشناسد. کلید اول خوشحالی که توسط بیلسا کشف شد، بخشنده بودن خصوصا در ارتباط با افراد غریبه!


” من در شکست خوردن تخصص دارم اما اجازه بدهید به شما بگویم که افراد موفقی را می‌شناسم که در زندگی‌ خوشحال نیستند و برعکس افراد ناموفقی را می‎‌شناسم که از زندگی رضایت دارند.” مارسلو بیلسا
پپ گواردیولا در فوریه 2017 و زمانی که مربی آرژانتینی برای هدایت تیم فرانسوی لیل انتخاب شد، در یک کنفرانس خبری گفت:” مارسلو بیلسا بهترین مربی دنیاست. من واقعا نمی‌دانم که او در طول دوران حرفه‌ای چند قهرمانی به دست آورده اما این موضوع به اندازه تاثیر او روی بازیکنانی که با آنها کار کرده برای من اهمیت ندارد. بسیار او را تحسین می‌کنم چون همیشه باعث پیشرفت بازیکنانش شده است.”
گواردیولا و بیلسا تنها یک بار و به دور از چشم دوربین‌ها با یکدیگر دیدار کردند. این دیدار در سال 2006 و زمانی اتفاق افتاد که هافبک سابق بارسلونا به تازگی و پس از گذراندن یک دوره حضور در تیم مکزیکی دورادوس ده سینالوآ، از دنیای فوتبال خداحافظی کرده بود. او در 35 سالگی تصمیم گرفت مربی شود. گواردیولا در آن زمان نصیحتی را از گابریل باتیستوتا، مهاجم بزرگ آرژانتینی، که زمانی با او در رم همبازی بود، به خاطر داشت که گفته بود:” پپ، هر زمان که تصمیم گرفتی مربی شوی، شدیدا به تو پیشنهاد می‌کنم که با بیلسا صحبت کنی. از این کار پشیمان نخواهی شد.”
باتیستوتا در فاصله سال‌های 1998 و 2002 در تیم ملی آرژانتین با بیلسا کار کرده و هنوز هم وقتی درباره این مربی از او سوال می‌شود، این مهاجم معتقد است که بیلسا بهترین مربی‌اش بوده است:” و می‌دانید که من کار با مربیان زیادی را در طول دوران بازی‌ام تجربه کردم اما او کسی بود که واقعا روی من تاثیر گذاشت.”
دیدار بین گواردیولا و بیلسا به خوبی ثبت و ضبط شد و وقتی سرمربی سابق بارسلونا به یک مربی تراز اول تبدیل شد، رسانه‌ها بار دیگر به آن پرداختند. با این حال به جزییات کوچکی از این دیدار 11 ساعته در سال 2006 توجه نشد: وقتی گواردیولا در خانه بیلسا در حومه روساریو با او دیدار کرد، این مربی آرژانتینی به صورت خودخواسته بیکار بود و از سال 2004 از فوتبال دور شده بود.

او در آن برهه به دنبال نتیجه‌گیری در زمینه دیگری بود – او در جستجوی خوشحالی بود. بیلسا پس از کسب مدال طلای المپیک 2004 آتن و در اواسط مرحله انتخابی جام جهانی 2006، بر خلاف انتظار از تیم ملی آرژانتین جدا شد. او از حذف ناباورانه آرژانتین در مرحله اول جام جهانی 2002 بسیار ناراحت و ناامید بود ( و هنوز هم هست).
بیلسا در یک کنفرانس خبری در این باره گفت:” من متوجه شدم که دیگر انرژی لازم برای انجام این وظیفه را ندارم.” یک خبرنگار پرسید:” فکر نمی‌کنید که این توضیحی غیرقابل قبول برای روزنامه‌هاست که فردا در تیتر یک خود بنویسند که سرمربی تیم ملی از سمتش استعفا داده چون انرژی نداشته است؟ ”
بیلسا پرسید: ” پیشنهاد شما چیست؟ ”
“خب، یک تیتر بدهید.”
” خب می‌توانید بنویسید “بیماری گریوز (پرکاری تیروئید) باعث شده که او انرژی نداشته باشد”. بله این تاثیر بیش‌تری خواهد داشت. من این تیتر یک را به شما پیشنهاد می‌کنم. اگر این تیتر یک روزنامه فردا باشد، من حتما آن را می‌خرم.”
ناامیدی و حتی شرمساری او پس از ترک تیم ملی به اندازه‌ای غیرقابل تحمل و باورنکردنی بود که سه ماه خودش را در یک صومعه محبوس کرد.  کلمه به کلمه این اتفاق واقعی است: او شرمنده و درهم شکسته هنوز تحت حملات سیستماتیک از سوی افرادی بود که می‌‎خواستند احساسات مردم را برانگیخته کنند و همچنین از سوی منتقدان جدی اما در رسانه‌های آرژانتین با احترام از او یاد می‌شد. با این حال او خودش را در یک صومعه از چشم عموم دور کرد و به مدت سه ماه در کنار راهبه‌ها زندگی کرد و کارهای روزمره آنها را انجام داد.

خود بیلسا درباره آن روزها می‌گوید: ” من در زمان زندگی در صومعه تنها چند کتاب با خودم بردم که می‌خواستم آنها را بخوانم. تلویزیون یا تلفن همراه نداشتم. واقعا برای مدتی خوشحال بودم. اما فقط سه ماه آنجا دوام آوردم چون شروع به صحبت با خودم کردم و حس می‌کردم با حبس شدن در آنجا دیوانه خواهم شد.” بیلسا که در آن زمان خوشحال نبود، همانطور که بعدتر توضیح خواهد داد، در این صومعه به دنبال یک پاسخ بود – او می‌خواست (و مشتاق بود) که کلید رسیدن به خوشحالی را پیدا کند.
گاستون گائودیو، تنیسور سابق آرژانتینی و قهرمان مسابقات اوپن فرانسه 2004، در سال 2010 با او در شیلی دیدار کرد. بیلسا آنجا به او گفت که تا به حال 5 راه خوشحال بودن در زندگی را پیدا کرده: 1- بخشنده بودن، خصوصا در ارتباط با افرادی که آنها را نمی‌شناسی. 2- معتقد و مذهبی بودن. 3- عاشق خانواده خود بودن. 4- موفق شدن در زندگی حرفه‌ای. 5- بیلسا هنوز دقیقا نمی‌دانست که پنجمین کلید چیست اما همانطور که گواردیولا در یک مصاحبه رادیویی در بوینس آیرس با خنده تایید کرد، او هنوز در جستجوی آن بود.
***
” خانواده من خانواده خوشحالی نیستند. برادر من، مارسلو، نیز خوشحال نیست.  فکر می‌کنم به همین دلیل ما همیشه به دنبال کمال هستیم و از نظر اخلاقی انعطاف‌ناپذیریم.” رافائل بیلسا، برادر مارسلو، در گفتگو با روزنامه آرژانتینی پرفیل در بوئنوس آیرس در نوامبر 2019

بیلسا در خانواده‌ای سنتی و اشرافی در روساریو متولد و بزرگ شد. رافائل، پدربزرگ او، وکیلی مشهور بود که پیشنهاد قضاوت در دادگاه عالی را رد کرد. خیابانی در روساریو و خیابانی در بوئنوس آیرس به احترام او نامگذاری شده‌ است. رافائل پدرو، پدر مارسلو، که در سال 2014 از دنیا رفت نیز وکیلی سرشناس در روساریو بود. با این‌که او اولین توپ مارسلو را در دوران کودکی برایش خرید اما علاقه‌ای به فوتبال نداشت.


⛳برای مشاهده بخش دوم این پست روی منبع کلیک کنید.
مهمانکاربر مهمان@Guest
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر می‌رسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می‌کنید.
تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک می‌کند.
لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.