پپ با ارائه یک بازی بی نقص و منظم ثابت کرد که یک مربی با کلاس جهانی و البته صاحب سبکه! ویژگی بارزی که اون رو از خیلی از مربی های دیگه متمایز میکنه...!
دی بروین که گل اول رو روی پاس ایهناچو به ثمر رسوند، پپ در پوست خودش نمی گنجید، بالا و پایین می پرید، چرا که یک بار دیگه می تونست ثابت کنه یک مربی آرمانگراست نه یک مربی جنجال ساز، و آرمانگراها همیشه پیروز خواهند بود...
ایهناچو گل دوم رو به طرز عجیبی به ثمر رسوند تا پپ با خیالی نسبتا راحت تر سبک خودش رو به سیتیزن ها تحمیل کنه!
اما براوو! یک اشتباه بچگانه با این تجربه! و زلاتانی که محاله همچین فرصت هایی رو از دست بده! یک مهاجم تمام عیار که در عین 34 سالگی بازهم در سطح بالایی خودش رو نگه داشته...!
شاگردان مورینیو بی برنامه بازی میکردن، عموما سعی در ارسال توپ های بلند برای زلاتان داشتند؛ به خصوص در 10 دقیقه ابتدایی و انتهایی نیمه دوم!
به هر حال پپ باز هم ثابت کرد که یک لاماسایی اصیله و هرگز از این سبکش دست نمیکشه؛ سبکی که تاریخ بارسا رو هم زیر و رو کرده...!
موفق باشی پپ!
نظرتون رو هم بگید!
ممنون