بخش هفتم کریپی پاستاها، وقتی موسیقی متن بازی دلیل خودکشی کودکان است!

سلامی دوباره
با بخش هفتم کریپی پاستاها، یعنی سندروم شهر بنفش در خدمت شما هستیم

سندروم شهر بنفش (Lavender Town Syndrome) که به «خودکشی بنفش» نیز شهرت دارد نقطه اوجی در خودکشی کودکان بین ۷ تا ۱۲ سال بود. در ادامه با مطلب وقتی موسیقی متن بازی دلیل خودکشی کودکان است!

شروع این اتفاق در سال ۱۹۹۶ بعد از انتشار بازی Pokémon Red and Green بود. شایعاتی رواج دارند که طبق آن‌ها هنگامی که این بچه‌ها به مرحله‌ای از بازی به نام «شهر بنفش» می‌رسیدند، اقدام به خودکشی کرده و اکـثر آن‌ها خود را حلق آویز می‌کردند و یا از ارتفاع خود را به پایین پرتاب می‌کردند.

بررسی‌های موجود نشان می‌داد که فرکانس‌های موجود در موسیقی و آهنگ این مرحله عامل خودکشی این کودکان هستند! در واقع فرکانس‌هایی در این آهنگ وجود داشتند که تنها گوش کودکان کم سن و سال، که حساس‌تر است، قادر به شنیدن آن‌ها بود. این فرکانس‌ها روی بافت‌های مغزی کودکان تأثیر منفی گذاشته و در نهایت موجب خودکشی ناخواسته آن‌ها می‌شد؛ آن دسته از کودکانی هم که از خودکشی جان سالم به در می‌بردند از شنیدن فرکانس‌های موجود در آهنگ ساعت‌ها دچار سردرد می‌شدند.

شهر بنفش درآخر باعث خودکشی بیش از ۲۰۰ کودک شد و تعداد زیادی از کودکان را به سردرد و آسیب‌های مغزی دچار کرد. این وقایع ناخوشایند ناشی از نسخه ارجینال و اولیه Pokémon بود و بعد از آن وقایع ناگوار، موسیقی متن مرحله شهر بنفش ویرایش شد و آن خودکشی‌های عجیب پایان یافت.

در سال ۲۰۱۰ ویدئویی منتشر شد که در آن توسط برنامه ای سعی کردند نسخه ارجینال موسیقی متن شهر بنفش را بررسی کنند اما در آخر تنها نوشته‌هایی به خط Unown (الفبایی ابداعی در دنیای پوکمون) نمایان شد که پس از ترجمه، عبارت «LEAVE NOW» از آن نوشته استخراج شد که به معنی همین حالا اینجا را ترک کن است.



خیلی ممنون که خوندید، لطفا قسمت های قبلی رو هم مطالعه بکنید

فعلا