برای تمدید قرارداد با مسی تنها دو راه وجود داشت!

با توجه به ترتیب اخبار بیرون آمده از باشگاه لاپورتا تنها 2 راه برای تمدید با مسی داشت.

1- ابتدا خبر آمد که مسی با 50% کاهش حقوق موافقت کرد:

مسی با 50% کاهش حقوق بعد از کاهش های قبلی چیزی کمتر از گریزمان دستمزد می گرفت ( حقوق ناخالص مسی 71 میلیون و گریزمان 46 میلیون). باشگاه میخواست به جای خروج مسی، به اندازه گریزمان به مسی حقوق بدهد و گریزمان را به هرطریقی که شده بفروش برساند. نتیجه اینکار از نظر کاهش دستمزد با رفتن مسی یکی است.

2- سپس خبر آمد که بارسا با اتلتیکو برای فروش گریزمان به توافق نرسید و گریزمان جایی غیر از اتلتیکو نمی رود:

در اینجا یکی از راه های تمدید با مسی سوخت. بارسا حتی حاضر بود گریزمان را به هرشکلی به اتلتیکو بدهد اما اتلتیکو پرداخت کامل حقوق گریزمان را قبول نکرد و میخواست بارسا بخشی از آن را بپردازد! چون قوانین سر سخت لالیگا برای اتلتیکو هم صدق می کند. به همین دلیل این انتقال دردی از تمدید قرارداد مسی دوا نمی کرد.

3- و در آخر خبر رد کردن قرارداد CVC (پول نزول!)

آخرین راه تمدید با مسی قبول کردن این قرارداد بود. هرچند در تبلیغات گفته میشود این قرارداد پول رابدون بهره بازپس میگیرد اما تقریبا شبیه پول نزول است. هنگام نزول گرفتن هم برای بازپرداخت ابتدا سود پول و سپس اصل پول را بدون سود به نزول دهنده باز می گردانند. و در آخر نزول گیرنده خواهد دید چند برابر پول را در قالب سود بازگردانده و تازه باید اصل پول را هم پس بدهد.
این قرارداد هم از طریق های مختلف در سود باشگاه سهیم می شد و چندین برابر پول داده شده را پس میگرفت.
لالیگا حاضربود بارسا تن به چنین قراردادی بدهد اما از بانک وام نگیرد که هرچند باز هم برای آینده باشگاه خطر آفرین است اما از این طریق به مراتب سود بسیار کمتری را باید بازپرداخت کند.

4- در نهایت باشگاه رسما عدم امکان تمدید را اعلام کرد.

در نهایت لاپورتا یا باید از شر حقوق گریزمان راحت می شد و اکنون به جای گریزمان مسی با همین حقوق در بارسا می بود یا برای تمدید قرارداد مسی آینده باشگاه را به خطر میانداخت. البته در این بین به هیچ عنوان نمی توان گفت گریزمان مقصر است چرا که باشگاه مقصر اصلی است که چنین قراردادی را امضا کرده و مجبور است به آن پایبند باشد حتی اگر مجبور به فروش اموال باشگاه برای پرداخت تعهدات خود باشد. به همین دلیل است که قرارداد امضا می شود تا طرفین به دلیل مشکلات احتمالی نتوانند زیرقرارداد بزنند.

در ضمن از طریق موکول کردن دستمزد به فصل بعد، رایگان بازی کردن و دریافت حقوق از طریق پاداش و.... نمی توان قوانین فیرپلی مالی را دور زد.

در نهایت همه مشکلات به یک نام ختم می شود: "بارتومئو" رئیس قبلی باشگاه.

در آخر اوضاع اقتصادی باشگاه به قدری وخیم است و سقف دستمزدها به قدری کاهش یافته است که حتی بعد از رفتن مسی برای ثبت رسمی قرارداد ها باشگاه همچنان باید خروجی داشته باشد.