بر اساس آمار ۹ شهر تا سال ۲۰۳۰ ناپدید خواهند شد!

با توجه به نقشه‌های اقلیمی بر اساس گزارش IPCC برای سال 2022، می‌توان گفت که این 9 شهر پس از سال 2030 وجود نخواهند داشت، اگر مشکل آب و هوا همچنان رو به افزایش باشد!

از هم اکنون تا سال 2030 خیلی چیزها می توانند تغییر کنند. ما می توانیم سیستم دفاعی در برابر سیل بسازیم، شهرهایمان را تطبیق دهیم و در حالت ایده آل، اقدامات چشمگیری برای متوقف کردن گرمایش زمین انجام دهیم.

1. آمستردام – هلند
آمستردام دلیلی وجود دارد که آنها را کشورهای پایین می نامند. آمستردام و شهرهای روتردام و لاهه در ارتفاع کم و مسطح قرار دارند و به دریای شمال نزدیک هستند. هلندی ها به دلیل دفاع در برابر سیل مشهور هستند و با توجه به این پیش بینی ها از سطح دریا، به نظر می رسد که سیستم سیل، سیل و دروازه این کشور در سال های آینده اهمیت بیشتری پیدا کند.

2. بصره – عراق

شهر بندری اصلی بصره در عراق بر روی شط العرب قرار دارد، رودخانه ای عظیم و وسیع که به خلیج فارس می ریزد. بصره و مناطق اطراف آن به دلیل شبکه پیچیده کانال ها و نهرها و همچنین باتلاق های مجاور آن، به ویژه در برابر افزایش سطح دریا آسیب پذیر هستند.

و گویی این به اندازه کافی نگران کننده نبود، بصره در حال حاضر به شدت از بیماری های ناشی از آب رنج می برد – بنابراین افزایش سیل تهدیدهای جدی تری را به همراه دارد.

3. نیواورلئان – ایالات متحده آمریکا :این شهر با سیستمی از سدها مشخص می شود که آن را از سیلاب دریاچه مورپاس در شمال و از دریاچه سالوادور و دریاچه کوچک در جنوب محافظت می کند.

بدون این دفاع ها، نیواورلئان به طور جدی با بالا آمدن سطح دریا تهدید می شد، اما حتی با وجود این دفاع ها، آسیب فاجعه بار به نظر می رسد.

4. ونیز – ایتالیا

در آینده نزدیک، ونیز با یک تهدید مضاعف روبرو خواهد شد: افزایش سطح دریا و خود شهر در حال غرق شدن است – هر سال 2 میلی متر.

پایتخت ونیزی قبلاً تحت تأثیر سیل شدید قرار گرفته است و تغییرات آب و هوا و گرم شدن زمین احتمالاً فراوانی جزر و مد را افزایش می دهد که آن را غرق می کند.

مانند نیواورلئان، ونیز دارای سیستم‌های دفاع در برابر سیل است، اما با بدتر شدن بحران، نگهداری از آن دشوار (و گران‌قیمت) خواهد بود.


5. شهر هوشی مین – ویتنام :این شهر در امتداد رودخانه مکونگ در معرض تهدید فزاینده ای قرار دارد. در حالی که بعید به نظر می رسد مرکز شهر هوشی مین تا سال 2030 خود را زیر آب بیابد، تقریباً مطمئناً در برابر سیل و طوفان های گرمسیری آسیب پذیرتر خواهد بود.

6. کلکته – هند
از بین رفتن شهر کلکتهبخش اعظم بنگال غربی به دلیل چشم‌انداز سرسبزش قرن‌ها رونق داشته است، اما همانطور که نقشه‌های آب و هوایی نشان می‌دهند، این موضوع به دلیل اصلی نگرانی در کلکته و مناطق اطراف آن تبدیل شده است.

7. بانکوک – تایلند :یک مطالعه در سال 2020 نشان داد که بانکوک ممکن است بیشترین آسیب را از گرمایش جهانی در کوتاه مدت داشته باشد. پایتخت تایلند تنها 1.5 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و مانند ونیز در حال غرق شدن است (حدود 2 تا 3 سانتی متر در سال).

اما بانکوک نیز بر روی خاک رسی بسیار متراکم ساخته شده است که آن را مستعد سیل می کند. تا سال 2030، بیشتر مناطق ساحلی Tha Kham و Samut Prakan و همچنین فرودگاه اصلی آن، Suvarnabhumi International، زیر آب خواهند بود.

8. جورج تاون – گویان
جورج تاون و غرق شدن زیر آب
برای قرن‌ها، پایتخت گویان، جورج تاون، برای محافظت در برابر طوفان‌ها به دیوارهای دریایی – یا به عبارت دقیق‌تر، دیواره‌ای غول‌پیکر ۲۸۰ مایلی – متکی بوده است، زیرا بیشتر خط ساحلی بین ۰.۵ تا ۱ متر زیر جزر و مد قرار دارد.

حدود 90 درصد از جمعیت گویان در سواحل زندگی می کنند و این کشور باید به طور قابل توجهی دیواره دریایی خود را تقویت کند تا مناطق وسیعی از جورج تاون را از آسیب جدی در امان نگه دارد.

9. ساوانا – ایالات متحده آمریکا :ساوانا، جورجیا در یک نقطه داغ طوفان قرار دارد، اما حتی بدون رویدادهای شدید آب و هوایی، می توانید شهر تاریخی را که توسط دریا بلعیده شده است، از هر طرف ببینید.

رودخانه ساوانا در شمال و رودخانه اوجیچی در جنوب می‌توانند به باتلاق‌های مجاور سرازیر شوند، به این معنی که وقتی طوفان‌ها و سیل‌ها به شهر می‌رسند (و انتظار می‌رود تا سال 2050، شهر هر قرن یک بار سطح سیل تاریخی را تجربه کند) این اثرات می‌تواند حتی شدیدتر باشند