پیشبینی رایگان مسابقات فوتبال اروپایی
بارسلونامنچسترسیتیمنچستر یونایتدلیورپولآرسنالچلسی
داغ تــرین هاپیشخوان شخصیپیشبینی رایگان

تیم های کرویوف دوست داشتنی چطور بازی میکردند ؟ ( فاز دفاعی )

زمان ارسال : شنبه 6 آذر 1400
✍️ دفاع با حمله کردن. این اساس ایده کرویف و دلیل تمایل شدید او به بازی هجومی بود. در شرایطی که بارسلونا به دفاع در عمق روی می‌آورد، موقعیت برای هافبک دفاعی- برای مثال گواردیولا- فراهم می‌شد تا عقب کشیده و به عنوان مدافع میانی دوم عمل کند. مدافعان کناری نیز در موقعیت‌ دفاعی‌تری قرار می‌گرفتند و سیستم 3- 4- 3 کرویف در حین مالکیت توپ، بدون توپ به سیستم آشنای 3- 3- 4 تبدیل می‌شد.


✍️ اگر تیم از قبل با سیستم 3- 3- 4 با دو مدافع میانی بازی می‌کرد، هافبک دفاعی باید در فضاهای میانی میدان قرار می‌گرفت که به ذات بازی‌اش نزدیک‌تر بود. این روش در تیمی که کرویف برای فینال لیگ قهرمانان 1994 برابر میلان انتخاب کرد، دیده می‌شود؛ گواردیولا به عنوان هافبکِ مقابل خط دفاعی، جلوی کومان و نادال قرار دارد.


✍️ اگر مدافعان کناری را در نظر نگیریم، از سایر بازیکنان در سیستم کرویف انتظار نمی‌رفت که در هنگام تصاحب توپ حرکات افقی یا عمودی طولانی داشته باشند. تیم‌های او به ندرت پس از دست دادن توپ به شدت و سرعت دنبال بازپس گیری آن بودند- این به حریف زمان و فضای کافی برای ضدحمله می‌داد و گاهی باعث می‌شد که خط دفاع کرویف در تغییر شرایط دفاعی آسیب پذیر باشد. دریافت گل‌های زیادی از سوی بارسلونای تحت هدایت او تصادفی نبود.


✍️ استراتژی دفاعی او به صورت کلی بیشتر از قدرت فیزیکی، بر پایه جاگیری بازیکنان بود. گواه این موضوع جایگاهی است که گواردیولا به عنوان هافبک دفاعی داشت؛ او که بیشتر از اینکه بازیکنی دونده باشد، بازیکنی تکنیکی به حساب می‌آمد. کرویف باور داشت که جاگیری درست بازیکنانش به آنها اجازه می‌داد که موثرتر باشند، مالکیت توپ بیشتری داشته باشند و سپس خیلی زود آن را پس بگیرند.


✍️ او یک بار گفت:” اگر در روند ایجاد موقعیت توپ را از دست ندهید، خیلی بعید است که ضدحمله بخورید.” البته که حتی تیم‌های او هم گاهی توپ را از دست می‌دادند- و وقتی چنین اتفاقی رخ می‌داد، ضدحملات به دلیل نحوه چینش ترکیب او به موثرترین راه برای ضربه زدن به آنها تبدیل می‌شدند.


✍️ وقتی گواردیولا در سیستم 3- 4- 4 به پست دومین مدافع میانی عادت کرد ( عکس بالا )، تیم یک بازیکن با استعداد در بازی با توپ داشت که در کنار کومان توانایی شروع بازی و آغاز دوباره بازی‌سازی را داشت. با این حال این موضوع ریسک استفاده از بازیکنی که به بازی در آخرین موضع دفاعی عادت نداشت را به وجود می‌آورد- هر اشتباه در نتیجه پرسینگ حریف می‌توانست خیلی زود به موقعیت گلزنی تبدیل شود.


✍️ زوبی‌زارتا در پشت گواردیولا، کومان و دیگر مدافعان یک دروازه‌بان سنتی بود که به بازی با پا عادت نداشت. او تحت فشار گاهی به جای بازی با نزدیک‌ترین هم تیمی، روی به ارسال پاس بلند بدون دریافت کننده مشخص می‌آورد. کرویف مبتکری بود که از دروازه‌بانانش می‌خواست در بازی‌سازی و تشخیص گزینه ارسال پاس همکاری کنند. زوبی‌زارتا اینطور نبود اما می‌توان تاثیر خواسته‌های کرویف در تیم‌های فعلی گواردیولا را دید- نه فقط در ادرسون، دروازه‌بان فعلی منچسترسیتی، که ابعاد پاس‌هایش در حد یک بازیکن حاضر در میانه میدان است.


✍️ البته که میراث کرویف تنها از طریق گواردیولا ادامه پیدا نکرده است. مربی‌ای مثل مارسلو بیلسا روحیه خلاقی مانند مربی هلندی دارد و مهمتر از هر چیز به نگاهش به فوتبال به عنوان یک نمایش وفادار مانده است. ایده‌های اساسی کرویف در گواردیولا، بیلسا و سایرین ادامه دارد: فوتبال بیشتر از هر چیزی به زدن یک گل بیشتر از حریف‌تان بستگی دارد.



ممنون که توجه کردید

لایک یادتون نره ❤️ :)

امیدوارم از این مطلب لذت برده باشید

# بدون توهین
مهمانکاربر مهمان@Guest
از اینکه بارسا نیوز را انتخاب کردید متشکریم. به نظر می‌رسد شما از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می‌کنید.
تبلیغات به ادامه فعالیت و ارائه خدمات باکیفیت و اخبار بروز کمک می‌کند.
لطفاً مسدود کننده تبلیغ را غیرفعال کنید و از اخبار بروز سایت لذت ببرید.