مروری بر درد های مکس ؛ تاریخچه بازی Max Payne

تن سرد سرما در کوچه پس کوچه‌ها وجود گرم مرا سیلی می‌زد. دستان‌ام جان‌شان را برای لمس دوباره دخترم می‌دادند. شوق دوباره دیدن میشل آن‌چنان مرا مست کرده بود که نه خیالی از سرما در ذهنم بود و نه مرارتی از کار زیاد در وجودم. شمارش قدم‌هایم بی‌مقدار شده بود و قلب‌ام از حرارت عشق به خانواده سوزان است. خیلی وقت بود دنبال این چنین آرامش و زیبایی می‌گشتم. دوران کودکی‌ام پر از خسته‌گی‌ها و شکست‌ها بود و مدام با خود فکر می‌کردم که خداوندا کی می‌شود من هم یک دنیای همراه با آرامش داشته باشم. او به‌من آن را هدیه داده بود. دلیل اینکه می‌خواست آن را دوباره از من بگیرد نمی‌دانستم. برای اینکه دلیلی به او ندهم که آن را از من بگیرد می‌خواستم آخرین نخ سیگارم را هم جلوی چشمان او بکشم و برای همیشه سیگار را به زباله دانی افکارم بسپارم. اما او گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود. هیچ چیزی دیگر از دنیا نمی‌خواستم. هم صحبتی با میشل و در آغوش گرفتن رز و شنیدن صدای زیبای او وقتی بگوید پدر برای من دنیایی با معنا و ارزشمند شده بود. همیشه از کودکی رویای آمریکایی را در سر می‌پرواندم. یک آمریکایی هم چیزی جز آرامش و خوشی در زندگیش نمی‌خواهد. از تمام رنج‌هایی که پدر و مادرم و روزگار در تمام دوران کودکی و نوجوانی‌ام به‌من کرده بودند خسته بودم. می‌خواستم نفسی چاق کنم و دوباره محکم به زندگی برگردم. اما گاهی برخی آزمون‌های زندگی کمر ما انسان‌ها را می‌شکند. دیدن چند قطره خون جلوی در ورودی منزل برایم کافی بود. تمام رویای آمریکایی من به یغما رفت. یک شبه موهایم سفید شد و در اوج جوانی پیر شدم. آب در گلویم خشک شد و امید و آرزوهای زندگی خویش را تنها در بطری‌های رنگاوارنگ  می‌دیدم که مرا با زندگی واقعی فرسنگ‌ها فاصله دهد. حال از آن همه رویا چیزی جز یک سنگ مرمر قبر و یک دسته گل خوشبو بر سر مزار وکلی خاطره به دل مانده, باقی نمانده است. میشل, سلام مرا به آن خدایی که تمام زندگی ما را از ما گرفت برسان و بگو دلیل این همه مستی بی دلیل من خود تو هستی پس دنبال دلیل نگرد
 
سال ۲۰۰۱ عنوانی قدم به دنیای بازی‌های رایانه‌ای گذاشت که هنوز که هنوز است و با اینکه حدود 20 سال از انتشار اولین نسخه‌ی آن می‌گذرد در ذهن‌ها باقی مانده است. هیچ عنوانی نتوانسته است به اندازه‌ی مکس پین تو دل برو باشد و به محبوبیت بی‌حد این عنوان برسد و جای این عنوان را در دل طرفداران پر کند. شاید بشود به جرات گفت بیشترین سهم از محبوبیت و موفقیت این سه گانه محبوب در دستان کسی با نام سم لیک بوده است. یک کارشناس رشته ادبیات و زبان انگلیسی که در شرکت خوش نام رمدی توانست دست به خلق شخصیت‌های بسیار خوب و برجسته‌ای در بازی مکس پین بزند. عنوان مکس پین در سال اول انتشارش با خوش اقبالی زیادی مواجه شد و توانست نظر بیشتر منتقدین را جلب کند و عنوان موفقی از آب در بیاید. کسب میانگین امتیازات ۸۹ برای این عنوان یک موفقیت بسیار خوب بود. شاید بشود گفت نقطه‌ی عطف این بازی اتمسفر بی‌نهایت گیرا و سنگین و تاریک است. داستانی مملو از کنایه‌های سیاسی و اعتراض به وضع موجود جامعه پر از فساد، الکل، مواد مخدر، بی بند و باری و از همه مهم‌تر جنایت و بوی کثیف خون بر در و دیوارهای شهر که کاملا خودنمایی می‌کرد. تیم رمدی در ابتدای کار برای ساخت این عنوان با بودجه محدودی رو به رو بود. به همین دلیل  هر کسی گوشه‌ای از کار را گرفت و شخصی مانند سم لیک هم کارگردان، هم نویسنده، هم طراح برخی مراحل و هم ایفاگر نقش خود شخص مکس پین بود! اما با این وجود داستان، نوع روایت، شخصیت پردازی و مضمون بازی به قدری جذاب بود که هیچ کدام از کمبودها به چشم نیامد و این عنوان مورد اقبال عمومی قرار گرفت و فروش خوبی کرد. از خلاقیت‌های این عنوان می شد به سیستم Bullet Time  و کند کردن زمان اشاره کرد که به کمک آن، شما زمان را آهسته می‌کردید و با شیرجه زدن در حالت آهسته می‌توانستید با تمرکز بالا و خلق صحنه‌های سینمایی بسیار جذاب دخل دشمنان را بیاورید. این مورد گیم‌پلی بازی را به شدت اعتیاد آور کرده بود. این مکانیک جذاب در دو نسخه‌ی دیگر بازی نیز وجود داشت و به یکی از دلایل موفقیت این عنوان تبدیل شد.