☀️پادشاه 60 ساله شد!/مروری بر یکی از بهترین عملکردهای فردی تاریخ، ال دیگو با انگلستان چه کرد؟ بخش دوم

♦️بهترین لحظه‌اش کدام بود؟
بهترین لحظه‌ او شاید به ثمر رساندن برترین گل تاریخ فوتبال بود. به صورت کلی این سه نوع گل ها،زیبا و دیدنی محسوب می شوند: حرکتی تیمی، ضربه‌ای دیدنی و دریبل. هرکدام از آنها یک عنوان “رسمی” برترین گل تاریخ دارند: کارلوس آلبرتو مقابل ایتالیا در جام جهانی 1970، مارکو فان باستن مقابل شوروی در یورو 1988 و دیگو مارادونا مقابل انگلیس در جام جهانی 1986. هیچ بحثی درباره این سه گل وجود ندارد.

این دریبل خاص خیلی خوب است چون از همان آغاز عالی است- او با دوبار استفاده از تکنیک توی سر توپ زدن از پیتر بردسلی و پیتر رید رد شد و وقتی هنوز روی خط میانی زمین بود حضار را از جای خود بلند کرد. بعد نوبت تغییر سرعت بود. او قبل از عبور از تری بوچر در سمت میانی و نزدیک میدان و پیتر شیلتون در سمت دیگر، سرعت گرفت و بعد پیتر شیلتون را برای وارد کردن توپ به دروازه دور زد.

شیوه‌ عبور او از شیلتون با دریبل زدن کاملا طبیعی به نظر می‌آید و این در حالی است که او پیش از این چهار بازیکن انگلیسی را شکست داده بود اما مارادونا بعدا اقرار کرد که در آن لحظه به اتفاق مشابهی که شش سال قبل و در دیدار دوستانه برابر انگلیس در ومبلی رخ داده بود فکر می‌کرد. در آن بازی او سعی کرده بود که توپ را با بغل پا از ری کلمنس دروازه بان رد کند ولی با اختلاف از کنار تیرک دورتر به بیرون رفته بود. هوگو، برادر کوچکش، در بعد از ظهر آن بازی به او زنگ زده بود تا نصیحتش کند و بگوید که وقتی کلمنس خودش فرصت داده و فضا را برای دریبل زدن فراهم کرده، او نیز باید از این موقعیت استفاده می‌کرد.

در آن زمان مارادونا از این که برادر 10 ساله‌اش به خود اجازه داد در حالی که در آن شرایط قرار نداشته، او را نصیحت کند، عصبانی شد – ولی وقتی که پنج سال بعد مقابل دروازه‌بان انگلیس قرار گرفت، این مکالمه را به یاد آورد، به نصیحت هوگو گوش کرد، شیلتون را دور زد و با فشاری که از سوی بوچر به او وارد می‌شد توپ را وارد دروازه خالی کرد. هیچ شکی درباره قانونی و درست بودن این یکی گل وجود نداشت.

♥️چه چیزی را ممکن است فراموش کرده باشیم؟
از دیدگاه انگلیسی، این بازی بدون شک تقلب آشکار آرژانتین برای حذف انگلیس از جام جهانی به حساب می‌آید (و پس از آن گلی به ثمر رسیده که به شکلی منصفانه گل دوم فوق العاده‌ای بود) هرچند چیزی که معمولا در نظر گرفته نمی‌شود، میزان آزار و ضربات فیزیکی بود که در طول بازی به مارادونا وارد ‌شد.

این ضربات در دقیقه 2 بازی شروع شدند؛ وقتی مارادونا توپ را از وسط زمین دریافت می‌کند، تری فنِ‌ویک درست جلوی چشم داور به او تنه می‌زند. این اتفاق چیز چندان عجیبی نیست – آرژانتین توپ را در اختیار دارد و بازی ادامه پیدا می‌کند. فقط 30 ثانیه طول می‌کشد تا رید دوباره روی او خطا کند و این بار یک ضربه آزاد اعلام می‌شود.

عزم راسخ مارادونا برای دریبل کردن قطعا به این معنی است که او خطاها را نادیده می‌گیرد ولی انگلیس بیش از حد از این فرصت استفاده می‌کند. هشت دقیقه گذشته که مارادونا توپ را با سینه کنترل می‌کند، با دریبل از کنی سانسوم رد می‌شود و با ضربه قابل توجهی از فن‌ویک متوقف می‌شود- بازیکنی که در چند متری توپ است و پای مارادونا را قیچی می‌کند تا مطمئن باشد که به شدیدترین شکل ممکن روی زمین خواهد افتاد.

فن‌ویک که دو کارت زرد در مرحله گروهی گرفته و یک بازی از همراه تیمش محروم شده بود، دوباره اخطار دریافت می‌کند. او باید 82 دقیقه با یک کارت زرد مقابل یکی از برترین دریبل زن‌های جهان بازی کند. در 82 دقیقه بعدی ثابت شد که این کارت زرد اهمیت چندانی نداشت، نه به این خاطر که فنویک به اندازه کافی بر خودش مسلط بود که دیگر با مارادونا درگیر نشود، بلکه به این دلیل که بعد از آن حداقل دوبار می‌توانست کارت قرمز مستقیم بگیرد.

خشن‌ترین برخورد 5 دقیقه قبل از پایان نیمه اول رخ می‌دهد. مارادونا در سمت چپ محوطه جریمه با دریبل زدن به جلو می رود و توپ را به خوزه لوئیس کوسیفو، مدافع میانی، در سمت راست می‌دهد که شوت افتضاحی می‌زند که نشان می‌دهد چرا یک مدافع – مانند او- نباید هیچ وقت پیراهن شماره 9 را بپوشد.

با این حال مارادونا سعی کرد که به نفوذ بدون توپش در پشت فن‌ویک ادامه دهد ولی با ضربه آرنج خشنی نقش زمین می‌شود. کادر پزشکی آرژانتینی در چند دقیقه پس از این اتفاق مشغول درمان او بود و وقتی سرپا شد به سمت فن‌ویک رفت و نظرش را درباره این چالش گفت، به او اشاره می‌کرد و ضربه با آرنج را نشان می‌داد. فن‌ویک مدعی شد که ضربه‌ای اتفاقی بوده، مارادونا سرش را تکان داد – او حاضر نبود این ادعا را قبول کند.


⛳باکلیک روی منبع از بخش سوم این مطلب دیدن کنید.