استویچکوف در ادامه درخصوص رفتار کرایوف با خود گفت:
کرایوف در مقابل بقیه بازیکنان من را می کشت و سپس در خفا به من می گفت که بهترین بازیکن تیمش بوده ام. او بیش تر از یک دوست برایم بود . او در مقابل تیم می توانست به من بگوید که فاجعه بار بازی کرده ام، اینکه نمی توانم بازی بعدی را بازی کنم ولی بعد از بازی با هم برای غذا خوردن می رفتیم.
استویچکوف در ادامه در ستایش از کرایوف بیان کرد:
او زندگی من را تغییر داد و همین طور بسیاری از بازیکنان دیگر. او من را از کشوری خفقان و کمونیستی برای آمدن به بارسلونا و بازی در بارسلونا فراخواند. او به روش مخصوص خود کار می کرد. او وقت زیادی را در بعدازظهر ها برای آموزشم اختصاص می داد تا چیزهایی را به من یاد دهد که می بایست درون زمین انجامش دهم. فلسغه کرایوف در هر تیمی و با هر بازیکنی قابل اجرا نیست. اول از همه نیاز به ایده دارید و سپس بازیکنانی که بتوانند آن را پیاده کنند. هرکسی این کار را بلد نیست.