یادداشت؛ داستان خاطره گویی جذاب هم تیمی های مسی در لاماسیا !

اختصاصی بارسانیوز – امروز سالروز اولین بازی مسی در لباس تیم اصلی بارسلونا است که 14 سال از آن می گذرد و همچنان ادامه خواهد داشت و ما در اینجا داستان جذابی از ورود مسی به بارسلونا از زبان هم تیمی های سابق او در آکادمی بارسلونا را مرور می کنیم.

هرگز تیم کادت بی بارسلونا موفق به شکست تیم کادت آ اسپانیول نشده بود تا اینکه سرانجام این اتفاق با داشتن مسی رخ داد که مارک والنته بلژیکی کاپیتان تیم در سال 2002 گفته است:

ما به زمین آن ها رفتیم و با 3 گل آن ها را بردیم. مسی در تیم بی نظیر بود.

در این زمان مسی 14 ساله بود و تقریبا 2 سال از ورودش به بارسلونا در سال 2000 می گذشت.

مسی با آمدن به بارسلونا از روزاریو در سال 2000 (داستان کامل اتفاقات و نحوه ورود مسی به بارسلونا )؛ در رده سنی اینفانتیل بی یعنی رده سنی زیر 12 سال کار خود را شروع کرد که رابرت فرانچ مدافع ان تیم می گوید:

بدون اینکه ما صدایی از مسی بشنویم او به ما سلام کرد.

رودولف بورل از داستانی در فوریه 2002 می گوید:

در تیم های نوجوانان همواره از تازه واردها سوالاتی می شد چون "در کجای زمین بازی می کنی؟"؛ که مسی بدون برداشتن نگاهش از کف زمین با صدایی ارام به من پاسخ داد "به عنوان یک مهاجم". مسی تنها در کنجی نشسته بود.

راجر گریبت که در همان روزی که مسی به بارسلونا پیوست، به بارسلونا آمده بود:

من از مسی متعجب بودم چون در 12 سالگی 170 سانتی متر قد داشتم اما مسی حتی 150 سانتی متر هم نبود.

والینته می گوید:

بورل به بچه ها گفت که مسی شماره 10 تیم است و از راه دوری آمده است. مسی شگفت انگیز بود. در آن زمان کسی وجود نداشت که بخواهد از کشوری دوردست به لاماسیا بیاید.

اما مسی یک استثنای بزرگ بود و این زمانی بود که بازیکنان هنوز توپ را زیر پای او ندیده بودند. بچه های تیم اینفانتیل بی او را درون زمین دیدند که والینته می گوید:

در روز اول او با فابرگاس به عنوان زوج خط حمله بازی کرد. این هدیه ای برای سسک بود. مسی در بازی خوانی فوق العاده بود. مسی در بازی روندو هرگز وسط قرار نمی گرفت چون همیشه راهی برای عبور دادن توپ پیدا می کرد.

بنابراین آن روز هم تیمی های مسی چیز جدیدی دیدند.

والینته می گوید:

ما همیشه با یک یا دو ضربه بازی می کردیم. فلسفه اکادمی بارسلونا از سنین نوجوانی همین است. به ما درخصوص کنترل سریع و پاس دادن سریع ان اموزش می دادند اما به یک باره مسی را دیدیم که با 4 یا 5 بار لمس توپ با همان سرعت حرکت می کرد و از ما می گذشت.

اما بچه های تیم اینفانتیل همه قابلیت های مسی را دیده بودند؟، قطعا نیاز به یک دیدار با تیمی دیگر بود.

بنابراین اولین بازی مسی در 7 مارس 2001 مقابل آمپوستا رقم خورد و یک گل نیز به ثمر رساند اما یک هفته بعد دوران حرفه ای او با شکستگی مقابل تورتوسا در معرض خطر قرار گرفت و تا به امروز این تنها شکستگی استخوانی او می باشد.

پایان بازی در اینفانتیل بی

زمانی که مسی از مصدومیت رهایی یافت، بازی کردن در اینفانتیل A را آغاز کرد و بدون صدمه این دوره را تمام کرد. مسی در تعداد بازی های انگشت شماری در این رده سنی بازی کرد چون با درخشش، سریعا به تیم یا رده سنی کادت بی (زیر 16 ساله ها) در همان سال 2002 و در 14 سالگی راه یافت و در اینجا بود که مسی خود واقعی را با کوچک تر بودن سن نشان داد.

راجر فرانچ برادر رابرت و دروازبان تیم کادت بی می گوید:

مسی تا مدت ها در رختکن تنها بود و با ما خو نمی گرفت. ما گروه بسیار جذابی از بچه ها بودیم که خیلی جنب و جوش داشتیم اما مسی همیشه در گوشه ای تنها و آرام می نشست.

اما در تمرینات مسی دیگر بچه آرام در کنج رختکن نبود چون راجر در ادامه می گوید:

اما مسی درون زمین اغلب ما را عصبی می کرد چون بازی کردن مقابل او ناامید کننده بود.

رابرت برادر راجر می گوید:

وقتی دیگر از متوقف ساختنش ناامید شده بودیم با چند نفر هماهنگ کردیم تا مسی را با خطا متوقف کنیم تا ببینیم با ضربه زدن به او چه اتفاقی می افتد ولی متاسفانه او خیلی سریع بود و حتی نمی تواسنتیم به او لگد بزنیم. او به سمت شما می آمد و زمانی که می خواستید تصمیم بگیرید تا او را بزنید، از شما می گذشت و داشت مدافع بعدی را عذاب می داد. او واقعا یک ماشین بود و همیشه در تمرینات اینگونه تکنیکی عمل می کرد. حتی زمان ریکاوری و مسابقه، همیشه یکسان بود. همه مدافعان از مقابل تک به تک با او واهمه داشتیم چون حتی نمی توانستیم رویش خطا کنیم. هر کاری که انجام می دادیم نمی شد.

پائو توراس چیز عجیب تری می گوید:

او بدون بازکردن دهانش و سلام گفتن به تمرینات می آمد و بدون باز کردن دهانش ما را ترک می کرد و به خانه می رفت.

رابرت در ادامه از 13 سالگی مسی می گوید:

گاهی اوقات فکر می کردم تنها راه گرفتنش شلیک یک گلوله به سمتش است ولی یک لحظه این احساس به من دست می داد که شاید او گلوله را نیز تحت کنترل خودش درآورد.

یخ مسی سرانجام آب شد

مسی همین گونه بود تا اینکه به همراه تیم به ونیز رفت و یخ خود را آب کرد که والینته می گوید:

او جوک گفتن های خودش را در ونیز آغاز کرد. خیلی خجالتی بود چون تا قبل از آن با کسی صحبت نمی کرد. او گشت و گذار به همراه ویکتور وازکز هموطن خودش در تیم ملی آرژانتین را آغاز کرد که در مدرسه نیز هم کلاس بودند.

این در ونیز بود که هم تیمی هایش او را کوتوله صدا زدند که راجر گریبت توضیح می دهد:

اگرچه برای مدت ها او را اینگونه صدا می زدیم اما این کار را تا زمانی که به او اعتماد و آشنایی کامل به دست نیاوردیم انجام ندادیم که در سفر به ونیز این اتفاق رخ داد. حتی زمانی که او اولین بازی خود در تیم اصلی را انجام داد و وقتی به دیدن ما آمد ما به او گفتیم:

کوتوله ، چگونه با افراد بزرگ تر از خودت بازی کردی؟. شاید در خصوصی از ما شکایت کرده باشد اما همواره از بازی به همراه هم تیمی هایش لذت می برد و فکر می کنم هنوز هم همانگونه است. من این احساس را دارم که اگر فردا یکدیگر را ببینیم، او با آغوشی باز من را می پذیرد و به مانند 15 سال قبل با من رفتار می کند

نسل متولدین 1987 از کادت بی به عنوان یکی از بهترین نسل های لاماسیا محسوب می شود که با مربی گری تیتو ویلانوا و الکس گارسیا بازیکنان بزرگی را تحویل داد. در انتهای آن فصل ، فابرگاس راهی آرسنال شد و یک سال بعد جرارد پیکه راهی منچستر یونایتد شد.

اما مسی در بارسلونا رو به پیشرفت بود و به Juvenil A تیم زیر 19 سال بارسلونا راه یافت و سپس به بارسلونای سی که حالا دیگر وجود ندارد و سپس بارسلونای B رسید

او در 16 سالگی و درست 14 سال قبل در چنین روزی (16 نوامبر 2003) اولین بازی خود را در دیداری دوستانه برای تیم اصلی مقابل پورتو انجام داد و در 17 سالگی عضو تیم اصلی و هم بازی رونالدینیو شد که در آن زمان بهترین بازیکن جهان بود.

گریبت درخصوص مسی می گوید:

همه ما که او را می شناختیم و با او بازی می کردیم از توانایی هایش درون زمین در تیم اصلی بابت سرعتش و انطباق با شرایط تعجب نکرده بودیم. مسی 10 سال قبل هم قادر به انجام همین کارها بود که در فضایی کوچک توپ را حفظ کند و پا به توپ حرکت کند. او در هر مرحله از دوران حرفه ای خود تعیین کرده که بهترین فضیلتش چیست که سازاری با تیمش بوده است و او از لحظه ورود به بارسلونا در هر رده ای بهترین بوده است.

مسی اصلا فشار را نمی فهمید. بازیکنان با استعداد زیادی وجود داشتند که قادر به انجام کارهای مسی نبودند چون فشار را نمی توانستند کنترل کنند. وقتی من زیر چشمان 1500 بازی کردم پاهایم می لرزید اما مسی این حس را نداشت.

و چه خوب است که یادداشت را با صحبت تراس تمام کنیم:

مسی همیشه بازیکنی غیر قابل توقف بود و هرگز فرمولی برای متوقف کردنش وجود نداشته است.