حالت دوم:
اگر والورده قصد نداشته باشد که به مسی و سوارز در کنار هم بازی دهد، میتواند فوق ستاره آرژانتینی را کمی به عقب برده و در پست شماره 10 به میدان بفرستد. در این سیستم دو هافبک تیم که به احتمال زیاد سرخیو بوسکتس و فرنکی دییانگ خواهند بود، نقش مهمی در بالانس تیم ایفا میکنند. همچنین در صورتی که مربع تهاجمی مالکیت را از دست بدهد، فشار بسیاری به سایر بازیکنان وارد خواهد شد.
حالت سوم:
در صورتی که والورده قصد داشته باشد که یک هافبک به ترکیب اضافه کند، میتواند یکی از این چهار ستاره که احتمالا لوئیس سوارز خواهد بود را نیمکت نشین کرده و سیستم 3-3-4 فعلی تیم را ایجاد کند. در این حالت مسی به عنوان مهاجم کاذب بازی کرده و نیمار و گریزمان به عنوان وینگر ایفای نقش خواهند کرد.
قربانیهای احتمالی
بازی همزمان سوارز، گریزمان، نیمار و مسی بدین معناست که چند نفر از بازیکنان مورد اعتماد والورده به طور قطع حضور فیکس در ترکیب را از دست خواهند داد.
آرتور ملو و ایوان راکیتیچ نیمکتنشین زوج خط میانی دو نفره دییانگ - بوسکتس خواهند شد و عثمان دمبله و فیلیپه کوتینیو نیز به صورت کلی راهی برای ورود به ترکیب پیش روی خود نمیبینند.
از این رو بسیار محتمل است که یک بازیکن از بین دمبله و کوتینیو، و یا شاید هر دوی آنها، به فروش برسند تا بخشی از هزینههای ورود نیمار و گریزمان جبران گردد.