آنالیز کامل بازی بارسلونا 5-1 فرنس واروش

اختصاصی بارسا نیوز - بارسلونا اولین بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا را در خانه قهرمان سابق مجارستان یعنی فرنس واروش با پیروزی پشت سر گذاشت. 

تیم مجارستانی برای اولین بار در یک دیدار رقابتی و رسمی در برابر بارسلونا قرار می گرفت ( بازی های قبلی دوستانه بودند ) و طبیعتا آبی اناری ها بازی را بااحتیاط شروع کردند.

با این حال و با وجود وقفه بازی های ملی و باخت ناامید کننده برابر تیم ختافه ، بارسلونا به عنوان یک تیم مسلط ظاهر شد و توانست با نتیجه 5-1 پیروز شود.

 ساختارهای تیم ها 

بارسلونا باز هم با سیستم 1-3-2-4 در زمین ظاهر شد و از منظر دفاعی نسبت به بازی با ختافه هیچگونه تغییری نداشت. اما پاشنه تیم کمی تغییر کرد جایی که میرالم پیانیچ به عنوان شریک فرنکی دی یونگ از ابتدا بازی کرد و آنسو فاتی و فرانسیسکو ترینکائو نیز به عنوان وینگرها در کنار فیلیپ کوتینیو قرار گرفتند. کوتینیو در نقش مهاجم 9 کاذب قرار داشت و لیونل مسی هم مهاجم نوک تیم بارسلونا بود.

نقشه های حرارتی مبتنی بر لمس توپ و پاس تغییرات جالب تاکتیکی نسبت به بازی های اخیر بارسلونا را نشان می دهد. اول از همه و مهمترین نکته این بود که برای اولین بار در این فصل از هر دو جناح به خوبی استفاده شد.

وجود ترینکائو و فاتی به عنوان وینگرهای ماهر به تیم کمک کرد که از هر دو جناح بازیسازی و حمله کند. این در حالی است که آنتوان گریزمان در بازی های قبل پوشش دفاعی بیشتری ایجاد میکرد که البته ترینکائو از این منظر هم سهم خود را به خوبی انجام داد.

ترینکائو در هر دو جبهه خط حمله و دفاع خوب کار کرد و نبود گریزمان اصلا حس نمی شد. در وحله دوم موقعیت و عملکرد دی یونگ بسیار پیشرفت کرده است و همین باعث شد بهترین عملکرد دی یونگ به ارمغان بیاید.

فرنکی دی یونگ برخلاف گذشته که بیشتر در عرض و عمق حرکت می کرد ، آزادی بیشتری داشت و کمی بیشتر به مرکز زمین متمایل شده بود. به طور متوسط فرنکی موقعیت بالاتری نسبت به پیانیچ داشت و بسیار در کارهای هجومی شرکت می کرد ، در حالی که وظیفه بوسنیایی حرکات عمقی و انتقال توپ بود.

فرنس واروش نیز با سیستم 1-3-2-4 کار خود را آغاز کرد اما به سرعت سیستم خود را به 1-4-1-4 و پس از آن 1-5-4 تغییر داد و سپس در سیستم 1-5-4 مستقر شد. خط هافبک این تسم بسیار فشرده بود و بیشتر در عمق زمین می مانند تا بتوانند جنگ میانه زمین را پیروز شوند.

ایده تیم مجارستانی استفاده از ضد حملات بالقوه بود و بهترین بازیکن این تیم یعنی توکماک انگوئن توانست از همین طریق و استفاده تیم فرنس واروش از پاس های پشت مدافعان بارسلونا موقعیت های خوبی به دست آورد.

 حملات و فرم 

بارسلونا از نظر هجومی در این بازی آمار چشمگیری برجا گذاشت.

بارسلونا مانند همیشه بر توپ و میدان مسلط بود ، اما بزرگترین نتیجه مثبت افزایش پرس تیم در این بازی بود. تیم بارسلونا در مقایسه با بازی های قبل PPDA ( پاس در هر اقدام دفاعی) بیشتری داشت. 

همچنین بیشتر بازی در زمین فرنس واروش انجام می شد و این نشان از تسلط بالای آبی اناری ها بر این بازی دارد. نقشه های شوت و نمودار xG نیز نشان می دهد که بارسلونا چه قدر در طول بازی غالب بوده است و چه قدر موقعیت های خوب برای گلزنی داشته است.

در ادامه به گالری گل های دو تیم نگاهی خواهیم انداخت تا نشان دهیم ایدئولوژی دو تیم چه قدر متفاوت بوده است.

در حالی که گل اول بارسلونا در نتیجه درخشش فردی لیونل مسی به ثمر رسید ، سایر گل ها در نتیجه تجمع پیچیده به ثمر رسیدند. از وینگرهای هر دو سمت بارسلونا به خوبی استفاده شد و آن ها بدون توجه به ترکیب ابتدایی تغییر موقعیت می دادند و تیم حریف فشار می آوردند.

رسیدن به گل دوم نیز اوج کار بود جایی که پاس عالی فرنکی دی یونگ توسط آنسو فاتی به ثمر نشست. این گل گردش توپ در دو سمت زمین و تعویض منطقه بازی را در تیم بارسلونا به خوبی نشان می دهد. 

آنسو در گل سوم هم نقش داشت ، جایی که پس از مجموعه ای پیچیده ای از پاس ها مسی با یک پاس زیبا فاتی را صاحب توپ کرد و فاتی با یک پاس پشت پای زیبا توپ را به کوتینیوی شوت زن سپرد و کوتینیو توپ را به گوشه پایینی دروازه فرستاد.

برخلاف بارسلونا اما فرنس واروش کاملا روی بازی مستقیم حساب بازکرده بود طوری که از بازی آن ها مشخص بود که تنها بازیکن خطرناک آن ها انگوئه می باشد. انگوئه با دوندگی خود در طول خط دفاعی و حرکت به پشت خط دفاعی توانست از ضعف خط دفاعی بارسلونا استفاده کند و لحظات خطرناکی به وجود بیاورد. یکی از تلاش های او آفساید و دیگری به تیر دروازه برخورد کرد.

همچینین باعث تنها گل فرنس واروش که به اخراج جرارد پیکه منتهی شد هم همین انگوئه بود که توانست با دوندگی بالا پیکه را جا بگذارد و پیکه مجبور به کشیدن پیراهن او در محوطه جریمه شود.

 پاسکاری 

یکی دیگر از نکات مثبت بازی پاسکاری بازیکنان بارسلونا بود که به تیم کمک کرد تمام مناطق را پوشش دهند. همچنین بارسلونا سعی می کرد با پاس های طولی بیشتر از طول زمین استفاده کند و دفاع حریف را به مشکل بیندازد .

به جز مورد بالا پاس های تیم بارسلونا به محوطه جریمه از بازی های قبل بیشتر شده بود و مبادلات بیشتری درون محوطه جریمه وجود داشت. به خصوص استفاده بارسلونا از منطقه 14 و نیمه فضاها به وضوح مشخص بود. در زیر پاس های خطر ناک مشخص شده است.

پاس ها کلیدی از چندین منطقه و چندین منبع ارسال شده است. مسی 4 پاس کلیدی ، کوتینیو ، روبرتو ، پیانیچ و فاتی هر کدام دو پاس کلیدی دادند. سهم دی یونگ ، ترینکائو و دمبله هم یک پاس کلیدی بود.

سرانجام پاس های ارسال شده در یک سوم پایانی زمین هر دو تیم را بررسی می کنیم که با شیب کمی تعییین شده است. این کل پاس های یک سوم دفاعی پایانی دو تیم است که بر حسب درصد بیان شده است.

بارسلونا در کل پاس های بسیاری در یک سوم دفاعی خود رد و بدل کرد به جز زمانی که جرارد پیکه اخراج شد و بارسلونا مجبور بود 10 نفره بازی کند.

 دفاع 

وقتی صحبت از دفاع میشود آرایش بارسلونا شبیه 2-4-4 ( با بازگشت فاتی و ترینکائو به دفاع ) و گاهی 1-5-4 ( با بازگشت فاتی ، ترینکائو و کوتینیو به دفاع ) می شد. بعد از کارت قرمز پیکه فرم بارسلونا به 1-4-4 تغییر پیدا کرد.

بارسلونا بعد از اخراج پیکه به سرعت به زمین خودی کوچ کرد و توپ را در آنجا به گردش در می آورد و گاهی با حملات سریع باعث می شد فرنس واروش به به نیمه خودی برود. فقط بعد از اخراج پیکه فرنس واروش توانست بارسلونا را به عقب براند. 

در زیر گردش دفاعی قابل مشاهده است

در واقع کل دوم بارسلونا در نیمه دوم پس از پرسینگ سنگین حاضل شد. مسی توانست به یک سوم دفاعی حریف با پرس فشار بیاورد ، در نتیجه توپ باید به عرض یا کناره ها انتقال یابد جایی که ترینکائو حضور دارد.

همین موضوع منجر به یک پاس نا به جا شد که توسط پیانیچ دفع شد و توپ به ترینکائو رسید و پس از آن یک دنباله شکل گرفت که گل سوم بارسلونا به ثمر رسید. 

 برخی دیگر از موضوعات 

پس از بحث درباره ساختار دفاع و شدت پرس حالا نوبت موضوعات دیگر است. در این بازی خاص مشکلات در دفاع به وضوح مشخص بود. فرنس واروش و به ویژه انگوئه بار دیگر نشان دادند خط دفاع بارسلونا چه قدر در برابر تیم های سرعتی و بازیکنان سرعتی مشکل دارند.

دویدن های مهاجم نروژی مدافعان را به نواحی مختلف کشانده و همین باعث درگیری خط بالایی بارسلونا و تکرار کابوس های قبلی شد. زمانی که بازی از دروازه آغاز می شد یا به دروازه بان می رسید مجارستانی ها دو مدافع میانی بارسلونا را پرس می کرد و مالکیت را تغییر میداد.

تیم فرنس واروش نمی توانست مانند بارسلونا با پاسکاری های متوالی کار خود را پیش ببرد پس آن ها قبل از فرستادن پاس های بلند و عمقی به انگوئن توپ ها را با پاس های طولی به میانه میدان  می فرستادند که همین موضوع عامل جا ماندن پیکه و اخراج او یود.

به نظر می رسد گروه فعلی بازیکنان دفاعی با کارت گرفتن بیگانه نیستند. لنگلت هم کارت زرد دریافت کرده بود آن هم در مسابقه لالیگا . دست ، روبرتو و پیکه هم همگی با 4 بازی کارت زرد دریافت کرده اند و این هنوز نشان دهنده ضعف دفاعی در توپ های عمقی و جا ماندن های مکرر است. 

کوتینیو بسیار خوب بازی کرده است و در کیفیت او تردیدی وجود ندارد. البته نقش او در تیم کومان هم یک کنجکاوی تاکتیکی شیرین برای سرمربی هلندی است. او به جای یک بازیکن صرفا مرکزی گاهی پست شماره 10 را اشغال می کند و به سمت چپ متمایل می شود. 

گاهی اوقات این تغییر موضع کوتینیو باعث هم پوشانی او با فاتی می شود. واضح است که آبی اناری ها در تلاش هستند تا بتوانند از سمت چپ هم موقعیت هایی را ایجاد کنند تا وابستگی به لیونل مسی کمتر شود.

این سیستم برای جواب دادن کامل به یک مهاجم و بازی مستقیم بیشتری نیاز دارد. اگرچه تا اینجا این سیستم برابر رقبای ضعیف جواب داده است اما باید دید عدم مهارت بارسلونا در بازی مستقیم در برابر تیم های مدعی هم مشکل ایجاد می کند یا خیر.

 تعویض ها 

داستان این بازی بدون ذکر نکات تعویض ها ناقص خواهد بود. جونیور فیرپو از مصدومیت برگشته بود و به همراه عثمان دمبله و پدری در دقیقه 60 به زمین آمد. رونالد آرائوخو به دلیل اخراج پیکه به میدان آمد و سرخیو بوسکتس هم برای کنترل هر چه بیشتر زمین جای میرالم پیانیچ را گرفت.

گل اول پدری برای بارسلونا به اضافه حرکت و گل عثمان دمبله برای بارسلونا هم از نکات دیگر تعویض ها بود. پاس گل این گل را لیونل مسی به عثمان دمبله داد تا بار دیگر زبردستی خود در بازیسازی و پاس گل را نشان دهد.

 نتیجه گیری 

پس از نمایش نه چندان خوب در برابر تیم ختافه حالا بارسلونا با روحیه ای خوب به پیشواز ال کلاسیکو می رود. پرس خوب ، گلزنان متعدد بازیهای خوب و ... . تقریبا همه چیز به جز کارت قرمز خوب بود. 

دو بازی هفته ی آینده سخت خواهند بود و محک جدی برای دو رونالد تیم یعنی رونالد آرائوخو و رونالد کومان می باشد.