آنالیز کامل بازی دیناموکیف 0-4 بارسلونا ؛ رهایی موقت از فشار با جوانان

اختصاصی بارسا نیوز - دو تیم بارسلونا و دیناموکیف پس از پیروزی 2-1 بارسلونا در دیدار رفت در نیوکمپ ، به مصاف هم رفتند.

هر دو تیم بازیکنان زیادی را به دلیل مصدومیت و یا همه گیری ویروس کرونا در اختیار نداشتند ، در نتیجه با توجه به ترکیب جوان بارسلونا این بازی امیدوارکننده به نظر نمی آمد.

بعد از نیمه اول و بازی برتر بلوگرانا ، سرانجام آبی اناری ها در نیمه دوم تفاوت ها را ایجاد کردند. در این مطلب به تحلیل تاکتیکی بازی دیناموکیف و بارسلونا خواهیم پرداخت.

 سیستم تیم دیناموکیف 

شاگردان لوچسکو بازی را با سیستم های 2-4-4 و 1-1-4-4 آغاز کردند. بنجامین وربیچ اغلب به عنوان مهاجم نوک تخصصی بازی می کرد و بویالسکی به عنوان هافبک تهاجمی بیشتر به عقب باز می گشت تا وظایف دفاعی را ادا کند.

خط هافبک 4 نفره دیناموکیف بسیار متلاطم بود. دنیس هارماش کمربند میانی را محکم می کرد در حالی که شپلف برای پیوستن به حملات بیشتر در میانه پیش می رفت. 

همانطور که نقشه زیر به ما نشان می دهد این خط هافبک متلاطم از ویژگی های تیم دیناموکیف است.

دیناموکیف به طور مشخصی از جناح چپ حملات بهتری انجام می داد. در واقع فولبک و وینگر سمت چپ دیناموکیف یعنی د پنا و کاراوائف بسیار دفاعی تر از شاراپنکو و کدزیورا در سمت راست بودند.

یک دلیل دیگر موضوع بالا این بود که شپلف یکی از دو هافبک میانی بود که وظایف هجومی بیشتری داشت ، در سمت راست یک گزینه پاسکاری بود که از هارماش که گزینه پاسکاری در سمت چپ بود ، جلوتر بازی می کرد.

دلیل دیگر این بود که بارسلونا دو بازیکن به نام های فیلیپ کوتینیو و پدری داشت که هم می توانستند پشت مهاجم باشند و هم وینگر چپ. به همین علت چرخش های زیادی می توانست در سمت چپ بارسلونا ایجاد شود و این می توانست یک مزیت برای ایجاد خطر برای بارسلونا باشد.

 سیستم تیم بارسلونا 

بارسلونای کومان در تمام طول فصل سخت به سیستم 1-3-2-4 با دو هافبک محوری پایبند بوده است. این مسابقه هم از این قاعده مستثنی نبود ، زیرا کارلس آلنیا و میرالم پیانیچ جای فرنکی دی یونگ و بوسکتس را پر کرده بودند.

پدری و کوتینیو به دلیل اینکه توانایی حمله از چپ و مرکز را داشتند ، مدام جا به جا می شدند. 

در سمت راست فرانسیسکو ترینکائو تمایل دارد که جلو برود و فضا را برای خود محدود کند تا راه برای سرجینیو دست باز شود. در شکل زیر نقشه پاس بازیکنان بارسلونا را مشاهده می کنید.

همانطور که از بلوگرانا انتظار می رفت ، بازیسازی از عقب یک اولویت بود. در میانه زمین آلنیا و پیانیچ توپ را به گردش در میاوردند و تلاش می کردند با پاس های بین خطوط پدری یا کوتینیو را صاحب توپ کنند.

چیزی که به بارسلونا بسیار کمک کرد ، سرعت بالای کارلس آلنیا بود. محصول لاماسیا در اوج بازی خود قرار داشت و سازگاری او با سبک و شیوه پاسکاری بارسلونا به تیم کمک های زیادی کرد.

در نیمه دوم بازی با تعویض های بیشتر کومان سیستم بارسلونا به 2-4-4 تغییر کرد و متئوس فرناندز و آلنیا هافبک های میانی بارسلونا بودند.

تضاد بین وظیفه دو هافبک آشکار بود ، در حالی که متئوس بیشتر بالا می ماند و آلنیا برای جمع آوری و پخش توپ دوندگی بیشتری به خرج می داد. این شکل البته آنچنان موثر نیست ، اما با وجود ناامیدی و تخلیه اوکراینی ها جواب داد.

 ساخت و مشخصات پاسکاری 

بارسلونا از نظر شکل ظاهری کاملا انحراف داشت. تعداد حمله های سمت راست از سمت چپ بیشتر بود. در نیمه اول فیرپو بیشتر به عقب زمین می رفت و نفوذهای کمی  داشت ، اما نیمه دوم با حضور آلبا نفوذ های بیشتری صورت گرفت.

این انحراف بازی بیشتر به موقعیت و تصمیم مدافع چپ بستگی داشت ، در حالی که کوتینیو و پدری مدام جا به جا می شدند و منتظر نفوذ مدافع چپ تیم بودند.

این موضوع در نقشه حرارتی بازیکنان بارسلونا نشان داده شده است :

در بارسلونای کومان معمولا یک هافبک میانی بیشتر در مرکز می ماند و دیگری بیشتر وظایف هجومی را انجام می دهد ، اما این بار هر دو هافبک بسته به شرایط پیش روی می کردند و برای ایجاد خطوط جدید از هم دور می شدند.

این موضوع شبیه کار و سیستم کومان در تیم ساوتهمپتون بود ، جایی که هر دو هافبک محوری بسیار فعال و مرجعی برای دریافت پاس ها و انتقال توپ بودند.

با نگاهی به فعل و انفعالات اوکراینی ها ، آن ها به ندرت به کناره ها روی می آوردند و پاس مستقیم در دستور کار آن ها قرار داشت. دو تصویر پایین این موضوع را به وضوح نشان می دهد که دیناموکیف پاس های عمودی و سریع را در دستور کار خود قرار داده بود که در یک سوم پایانی بازی می توانست برای بلوگرانا مشکل ساز شود.

 آمار بازی 

در نیمه دوم بارسلونا عملکرد درخشانی ارائه داد تا بازی را به سود خود به پایان ببرد. بارسلونا بازی را قدرتمند به پایان رساند. در زیر به آمار بازی نگاه کوتاهی می اندازیم :

بارسلونا نه تنها از مالکیت زیادی در این بازی برخوردار بود ، بلکه شوت های زیادی نیز نسبت به حریف خود به سمت دروازه روانه کرد. 

آبی اناری ها در پرسینگ بسیار بهتر از دیناموکیف بودند و همچنین به دیناموکیف اجازه دادند 76% پاس صحیح داشته باشد و شدت پرس بالا را حفظ کردند . ( تیم با میزان کمتر PPDA بیشتر پرس کرده است ).

در تصاویر بعدی به کیفیت موقعیت های ایجاد شده و نمودار XG نگاهی خواهیم انداخت :

همانطور که مشاهده کردید بارسلونا با ایجاد موقعیت های گل زیاد و استفاده سودمند از آنها ( تبدیل موقعیت ها به گل ) کاملا شایسته پیروزی خود بود. به وضوح مشخص است که تمام موقعیت های باکیفیت آبی اناری ها در نیمه دوم ایجاد شده است.

برتری بارسلونا در استفاده از مناطق مهم زمین و پاسکاری در یک سوم دفاعی خود نیز در شکل زیر کاملا مشهود است. 

با این حال شاید مشکل نیمه اول اینجا بود که بارسلونا بیشتر اوقات را در نیمه زمین حریف سپری می کرد ، اما نتوانست موقعیت خاصی ایجاد کند. در بعضی اوقات در نیمه اول شوت از راه دور بهترین راه ممکن بود ، زیرا بلاتکلیفی و تمایل به پاسکاری زیاد عملا نتیجه ای نداشت.

 نحوه به گل رسیدن و حملات 

در اینجا نگاهی به گل های تیم بارسلونا خواهیم انداخت. نیمه اول فقط به ضربات بی کیفیت محدود می شد و مهارت لازم برای شکستن قفل دروازه دیناموکیف در نیمه دوم به دست آمد.

تعویض دقیق پاس با پدری ، دست و بریثویت باعث شد که دست عملا توپ را از بین پاهای بریثویت در محوطه جریمه گرفته و آن را تبدیل یه گل کند.

گل دوم بلافاصله پس از گل اول از راه رسید. کرنر آلنیا با اثر اسکار مینوئزا در جلوی دروازه به بریثویت رسید و او هم به سرعت به توپ ضربه زد. بریثویت پس از این گل با خطای پنالتی که بر روی خودش انجام شد توانست در این مسابقه دبل کند.

آنتوان گریزمان به عنوان بازیکن تعویضی به بازی آمد و با به ثمر رساندن گل چهارم و پایانی در اواخر بازی اعتماد به نفس خود را تقویت کرد.

جدا از این اگر ریکی پویگ در نیمه دوم یک موقعیت عالی را از دست نمیداد ، الان تعداد گل های بارسلونا بیشتر بود. به دنبال تجمع و یک کار پیچیده و شگفت انگیز استحکام دیناموکیف از هم گسیخته شد ، اما پویگ از فاصله نزدیک موفق به گلزنی نشد.

به هر حال این موارد گواهی بر این موضوع بود که جوانان بارسلونا نیز می توانند فوتبال زیبایی را به نمایش بگذارند.

 دفاع 

بارسلونا برخلاف همیشه در خط دفاع یک روز آسان را پشت سر گذاشت. آن ها نسبت به بازی با اتلتیکو مادرید پرس سنگین تری را به اجرا گذاشتند که نمودار PPDA زیر این موضوع را نشان می دهد.

بارسلونا به لطف بازی دادن به بازیکنان جوان توانایی حفظ شدت بازی در تمام طول مسابقه را داشت . تصویر زیر نقشه حرارتی خط دفاعی بارسلونا است :

پرس بارسلونا بیشتر فشار را در میانه زمین به تیم کیف وارد می کرد و همین موضوع باعث می شد که تیم اوکراینی به کناره ها متمایل شود و بخواهد از توپ های بلند استفاده کند.

کیف در چند تلاش برای خروج از پرس که از کناره ها و توپ های هوایی استفاده کردند با سد لنگلت و مینگوئزا مواجه شدند. در مواردی هم که دیناموکیف کاملا از پرس در می آمد ، مینگوئزا مهارت های درخشانی در دفع شوت ها و پاس های حریف از خود نشان داد. 

تصویر زیر نمودار پاس های ناموفق دیناموکیف را نشان می دهد و مشخص می کند که تیم اوکراینی چه طور برای فرار از پرس به توپ های بلند روی می آورد که اغلب هم در این کار ناموفق بودند.

در مورد کیف آن ها زیاد پرس نکردند و بارسلونا مشکلی برای پاسکاری و بازیسازی از عقب نداشت. نمودار پاس های ناموفق بلوگرانا در تصویر زیر مشخص است :

مناطق عمده پرس سفید و آبی ها مرکز زمین و یک سوم دفاعی بارسلونا بود. آن ها در نیمه اول تلاش کردند که پیش روی بارسلونا را محدود کنند و موفق هم شدند.

آن ها در نیمه اول لایه لایه دفاع می کردند و با سانترهای دست هم برخورد خوبی داشتند و آن ها را نرتب دفع می کردند. الیته بارسلونا در نیمه دوم با حرکات پیچیده و ترکیبی بهتر قفل دفاع دیناموکف را باز کرد.

 لاماسیا و جوانان در خط مقدم 

اسکار مینگوئزا و سرجینیو دست شایسته اشاره ی ویژه ای هستند. مینگوئزا در دفاع آرام و سازمان یافته بازی کرد. او در پاسکاری ، قطع پاس ، قطع توپ های هوایی عالی بود. مینگوئزا از نظر بدنی در هیچ دوئلی کم نیاورد و چند بلاک توپ خوب داشت.

دست برای رنگ و بو دادن به حمله تیمش از سرعت بالای خود استفاده کرد و بیشترین کیفیت او نیز در بخش هجومی است. او از این که بازیکنان زیادی را مشغول خود کند ترسی ندارد و راحت با پدری و ترینکائو حرکات ترکیبی انجام میداد. دست کاملا شایسته به ثمر رساندن اولین گل خود در لباس آبی اناری یا بهتر است بگوییم مشکی و طلایی بارسلونا را داشت.

کارلس آلنیا نیز نمایش درخشانی داشت. او با نمایش بسیار مطمئن و متشکل و با دقت پاس 99.1% ( 106 پاس صحیح از 107 پاس کل ) ارزش های خود را اثبات کرد. او نبض خط هافبک را در اختیار داشت و 2 پاس کلیدی هم به ثبت رساند.

ریکی پویگ بلاخره دقایقی برای بازی کردن برای تیم بارسلونا به دست آورد. بعد از تغییر سیستم به 2-4-4 ریکی برای آبی اناری ها به میدان آمد. با این حال ریکی در بهترین حالت خود نبود و می توانست یک گل به ثمر برساند.

کنراد دلافوئنته و متئوس فرناندز هم اولین بازی خود را برای بارسلونا انجام دادند ، البته زمان محدود بازی کردن آن ها نمی توانست چیزی را به وضوح اثبات کند.

 نتیجه گیری 

اواخر هفته گذشته برای آبی اناری ها سخت بود. آن ها در برابر اتلتیکو مادرید تسلیم شدند و دو کاپیتان و اعضای ارشد تیم خود یعنی جرارد پیکه و سرجی روبرتو را از دست دادند. لیونل مسی و فرنکی دی یونگ در این بازی استراحت داشتند و سرخیو بوسکتس به علت مصدومیت قبلی غایب بود.

با توجه به تمامی موارد بالا بازی دیشب یک نمایش فوق العاده از جوانان بارسلونا بود. آن ها اعتماد به نفس خود را افزایش دادند تا با اطمینان به مصاف اوساسونا بروند.