آنالیز کامل بازی کادیز 2-1 بارسلونا ؛ روند نوسانی در لالیگا ادامه دارد !

اختصاصی بارسا نیوز - تیم بارسلونا با شکست 2-1 برابر کادیز با 12 امتیاز نسبت به اتلتیکو مادرید در رده 7 جدول لالیگا قرار دارد. اگرچه بارسلونا یک دوره انتقال را پشت سر می گذارد و واقعا انتظارات نباید زیاد باشد ، اما عملکرد تیم ناامید کننده بود.

در تحلیل زیر به نقص های بارسلونا و البته عملکرد قابل توجه تیم کادیز خواهیم پرداخت.

 سیستم و ساختار تیم کادیز 

تیم کادیز آلوارو سرورا با سیستم 2-4-4 در اغلب فصل بازی کرده است. سبک بازی آن ها مبتنی بر انتقال مستقیم توپ ، دفاع کردن زیاد نسبت به حمله ، استفاده از هافبک های کناری است. مهاجمان تیم کادیز در دفاع شرکت می کنند و تلاش در قطع توپ دارند.

فیلیپ مالباشیچ که همیشه بازیکن فیکس بود در این بازی جای خود را به آلوارو خیمنز داد و در سیستم 1-4-1-4 تنها محور تیم کادیز جنس یونسن بود. 

سیستم 1-4-1-4 یک مزیت بسیار خوب دارد. بازیکنان بین خطوط وظیفه ایجاد فاصله را دارند و باید همراه با چهار هافبک دیگر اطمینان حاصل کنند که حریف نمی تواند از میانه میدان پیشروی کند.

اگرچه یونسن این کار را با 4 توگیری ، 3 بار دور کردن توپ از محوطه جریمه و 1 بار بلا کردن شوت عالی انجام داد ، اما خط هافبک تخت تیم کادیز هم به او بسیار کمک کرد. در خط هافبک تیم کادیز الکس فرناندز هافبک میانی چپ و یان بودیگر هافبک میانی راست بودند.

در تصویر زیر خط هافبک 5 نفره تیم کادیز را مشاهده می کنیم جایی که یانسن پایه این خط هافبک است و عقب تر از سایر هافبک ها بازی می کند. موقعیت یانسن به موقعیت مهاجمین بارسلونا بستگی دارد.

این نکته کومان چند بازیکن را که تمایل به بازی در وسط زمین یا پست پشت مهاجم را دارند با هم بازی داد به نقشه کادیزی ها کمک کرد. وقتی توپ به نیمه فضاها می رسید بودیگر و فرناندز بسته به جناح حرکت می کردند و با فشار بر خط مهاجم بارسلونا تیم را مجبور کردند تا بازی را به کناره منتقل کنند. زمانی که توپ به جناحین می آمد خط هافبک کادیز به حالت 4 نفره یا 5 نفره تخت بازمی گشت.

در تصویر بعد نمونه ای دیگر از ساختار تیم کادیز را خواهیم داشت که در آن یونسن باز هم عقب تر از سایرین بازی می کرد. نکته جالب این است که کادیز توانست تا حد زیادی از مالکیت بارسلونا در نیمه فضاها جلوگیری کند.

نکته مهم دیگر قطع پاس های بین خطوط بارسلونا توسط شاگردان سرورا بود و به همین دلیل بارسلونا نمی توانست بازی مستقیم را در دستور کار قرار دهد و مجبور به انتقال توپ به وینگرهای تیمش بود.

زمانی که بارسلونا حمله می کرد زرد پوشان کادیز آرایش خود به سیستم 1-5-4 تغییر داده و دفاع می کردند و صبورانه منتظر فرصتی برای ضدحمله که سبک بازی آن ها است می شدند.

نکته دیگری که در تصویر بالا مشخص است فشرده بودن بلوک میانی کادیز است. این دقیقا همان موضوعی است که بارسلونا را مجبور به انتقال توپ به کناره زمین می کند.چیزی که از کومان در بازی شب گذشته انتظار نمی رفت حذف وینگر خود بود ، زیرا به هر حال کادیز راه میانه میدان را بسته بود.

معمولا در چنین شرایطی لیونل مسی به نجات بارسلونا می آمد با داشتن این دانش نسبتا عادی توسط سرمربی کادیز هر زمان مسی توپ را میگرفت حداقل 3 نفر او را احاطه می کردند. تصویر زیر نشان می دهد که کادیز علاوه بر این که سعی در بستن مسی داشت سعی در محدود کردن بازیکنان حاضر در نیمه فضاها داشت.

همانطور که میبینیم تیم کادیز تلاش می کرد بارسلونا را به سمت چپ بکشاند ، آن ها می دانستند با این اوضاع لیونل مسی به میانه می آید و سرجینیو دست در سمت راست تنها می ماند. با این حال بارسلونا می توانست با داشتن وینگرهای طبیعی از این تاکتیک کادیز به سود خود استفاده کند.

سمت چپ بسیار قوی کادیز در مهار لیونل مسی موفق بود. همانطور که در نقشه زیر میبینید لمس مسی در سمت راست بارسلونا بسیار کمتر از میانه میدان بوده است.

 سیستم و ساختار بارسلونا 

بارسلونای کومان همانطور که انتظار میرفت کار را با سیستم 1-3-2-4 آغاز کرد. این در صورتی بود که لیونل مسی و فیلیپ کوتینیو با انتقال به میانه میدان می خواستند فضا را در اختیار سرجینیو دست و جوردی آلبا بگذارند.

استفاده بارسلونا از دو هافبک محوری باعث شد بوسکتس بیشتر در عقب میدان بماند و فرنکی دی یونگ جلو بیاید و در گردش توپ نقش داشته باشد. در حالی که مارتین بریثویت به عنوان مهاجم شماره 9 بازی می کرد ، خط مهاجم 4 نفره بارسلونا بسیار تنگ بود. انگار با وجود لیونل مسی ، فیلیپ کوتینیو و آنتوان گریزمان خط مهاجم بارسلونا در حال جنگ داخلی هستند.

نیمه اول برای بارسلونا ناامید کننده بود و دلیل اصلی آن هم انتخاب بازیکنان بود. سمت چپ تیم کادیز از سمت راست این تیم قوی تر بود. در زمان حمله کادیز بوسکتس در سمت راست قرار داشت و دی یونگ در سمت چپ جلوتر بازی می کرد و همین موضوع باعث تنها شدن بوسکتس می شد.

البته این خطای دی یونگ نبود و با پیش رفتن کوتینیو در سمت چپ باعث می شد نیمه فضای زیادی در زمین بارسلونا به وجود بیاید . همین موضوع باعث پیش آمدن آلبا و گاهی دی یونگ می شد تا فاصله بین خطوط بارسلونا زیاد نشود.  در واقع دی یونگ سعی در پوشش این فضاها داشت.

در نیمه دوم عثمان دمبله و پدری گونزالس ورد زمین شدند و این دو بازیکن انتخاب های خوب کومان بودند و به نظر می آمد که بارسلونا می تواند نبض بازی را به دست بگیرد. 

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید دمبله فضای زیادی را در سمت چپ اشغال کرده است و پدری می تواند در نیمه فضای سمت چپ قرار بگیرد . لیونل مسی با آمدن به وسط زمین بازیکنان زیادی از کادیز را با خود درگیر می کند و فضای بیشتری را برای پدری باز می کند. زمانی که کوتینیو در سمت چپ بازی می کرد به دلیل تمایل فیلیپ به بازی در میانه و حرکتش به میانه کادیز به راحتی او و آلبا را مهار می کرد.

 آمار بازی 

این بازی از آن دسته بازی هایی بود که آمار هیچ داستانی را روایت نمیکند. این بازی با 2 اشتباه فردی ضعیف و عدم تامل در سیستم و چینش تیم بارسلونا انجام شد. همانطور که انتظار می رود بارسلونا مالکیت زیادی دارد و کادیز هم برای دفاع عقب نشست و تلاشی برای بازیسازی نکرد.

در عوض کادیز تمام تلاش خود را روی ضدحملات متمرکز کرد و در این امر موفق نیز بود. در تصویر زیر به آمار نگاهی کوتاه می اندازیم :

بارسلونا 21 شوت به سمت دروازه کادیز زد اما از نظر کیفیت موقعیت های ایجاد شده ضعیف عمل کرد. نمودار XG و تصویر زیر نشان می دهد که کیفیت موقعیت های بارسلونا پایین است. همچنین نشان می دهد که چگونه خطاهای ابتدایی آبی اناری ها به کادیز فرصت گلزنی  داد.

بیشتر بازی در یک سوم و بلوک دفاعی تیم کادیز صورت گرفت. در تسلط دو تیم بر میدان و مناطق مهم آن هم همه چیز به نفع کاتالان ها است.

 گل ها چگونه به ثمر رسیدند ؟ 

خط دفاعی بارسلونا مرتبا کارهای خوب صورت گرفته در دیگر نقاط زمین را با اشتباهاتش خنثی و بی ارزش می کند. این بازی چهارمین بازی در این فصل بود که بارسلونا به علت اشتباهات دفاعی بازی را واگذار می کند.

برای گل اول که در اثر کرنر تیم کادیز به ثمر رسید ، نزدیک بود اسکار مینگوئزا یک گل به خودی بزند که تراشتگن این ضربه او را دفع کرد ، اما در دفع ضربه آلوارو خیمنز که در دهانه دروازه بود ، ناتوان بود.

گل بارسلونا هم با پاس جوردی آلبا به درون محوطه جریمه همراه بود که با برخورد به پای مدافع کادیز تغییر مسیر داد و یک گل به خودی محسوب شد.

با این حال زیاد نگذشت که یک حرکت ترکیبی و عدم هماهنگی وحشتناک در خط دفاعی کار بارسلونا را یکسره کرد. پرتاب اوت آلبا که قرار بود به لنگلت برسد از روی پای او گذشت و تراشتگن را مجبور کرد تحت فشار شدید جلو بیاید . 

آلوارو نگردو هم که توپ را صاحب شده بود دروازه و فرنکی دی یونگ را در پیش داشت که دی یونگ با یک تصمیم عجولانه و ناامید کننده تکل زد و بارسلونا گل دوم را دریافت کرد.

 پرسینگ و دفاع 

از آنجایی که بیشتر بازی در زمین کادیز صورت گرفت ، اصلا تعجب آور نیست که بارسلونا PPDA پایینی را ثبت کند. هر چه PPDA کمتر باشد ، شدت پرس بیشتر است. در واقع این معیار پاس در هر عمل دفاعی است که از بارسلونا 4 و از کادیز 28 بوده است.

بارسلونا پرس خوبی انجام داد و به کادیز اجازه بازیسازی نداد و پاس های ناموفق کادیز این موضوع را نشان می دهد. 

همانطور که مشخص است کادیز سعی در استفاده از پاس های بلند و توپ های مستقیم داشت که اغلب هم ناموفق بود. در معدود موارد موفق هم نفوذ آن ها از سمت چپ زمین بوده است.

آلبرتو پریا در برابر دست و مینگوئزا بسیار خوب عمل کرد. او فرارها و سرعت بسیار خوبی داشت و با دریبل های خیره کننده اش مدافعان آن سمت بارسلونا را تا حدودی درمانده کرده بود.

همانطور که در نقشه زیر مشخص است سمت راست بارسلونا عملکرد دفاعی زیادی دارد در حالی که سمت چپ عملکرد دفاعی را ثبت نکرده است ، زیرا کادیز از آن سمت نفوذ چندانی نداشته است.

از طرف دیگر کادیز از یک بلوک کم عمق استفاده می کرد . آن ها به همین طریق بارسلونا را مجبور به بازی رو به عقب می کردند.

همانطور که در نقشه زیر مشخص است کادیز سعی داشت که به بارسلونا اجازه ندهد که از میانه نفوذ کند و توپ را به یک سوم دفاعی کادیز برساند. آن ها با یک دفاع فشرده و بلوک کم عمق عرصه را بر بارسلونا تنگ کردند.

 تعویض ها ؛ عجیب و غریب و خیلی دیر 

تعویض ها در این بازی بسیار عجیب بود. اسکار مینگوئزا قربانی ورود پدری شد تا فرنکی دی یونگ مجبور شود یک نیمه کامل مدافع میانی بارسلونا باشد. آوردن عثمان دمبله برای استفاده از کناره ها مناسب بود ، اما پدری نتوانست در کنار عثمان از فضاها استفاده کند.

تعویض میرالم پیانیچ و فرانسیسکو ترینکائو بسیار دیر اتفاق افتاد. ناگفته نماند فدا کردن دست برای ترینکائو اصلا درست نبود ، زیرا دست بهترین بازیکن بارسلونا در شب گذشته بود. او فقط به یک وینگر برای فضا نیاز داشت نه اینکه تعویض شود. به همین دلیل بارسلونا در اواخر بازی عملکرد دفاعی خوبی در سمت راشت نداشت.

دی یونگ که مجبور بود مدافع میانی باشد برای پوشش فضاها گاهی به جلو و کناره هم حرکت می کرد. به همین دلیل کادیز به راحتی ضد حمله می زد و بارسلونا در اواخر بازی شانس آورد که نتیجه 2-1 ماند.

 نتیجه گیری 

روند پیروزی ها و کلین شیت های متوالی به پایان رسید. دفاع شکاف داشت و خط حمله فاقد ایده به نظر می رسید. به نظر می رسد به غیر از مسی هیچ کس توانایی خلق ندارد و حتی خود مسی هم مانند قبل این توانایی را ندارد.

مسی در از دست دادن مالکیت و چندین اتفاق بازی مقصر اصلی بود . عملکرد عجیب و ضعیف کومان در لالیگا یکی از بدترین شروع های تاریخ بارسلونا را در این رقابت رقم زد. بارسلونا باید حداقل برای کسب سهمیه خودش را جمع و جور کند.