برای خالق بلوگرانا؛ خوان گامپر که بود و چه کرد؟!

هانس مکس یا به قول اسپانیایی ها خوان گامپر بزرگترین پسر و سومین فرزند آقای آگوست گامپر و روزینه اما هائسیگ بود. مادرش را در 8 سالگی به علت سل از دست داد تا به همراه پدرش برای یافتن شغلی بهتر برای اداره خانواده 6 نفره خود از شهر کوچک وینتردر به بازل سوئیس مهاجرت کرد. در نوجوانی هانس بیشتر به دو و میدانی و دو چرخه سواری مشغول بود و آن طور که بعد ها در مصاحبه ای یه آن اذعان کرد به انجام هر ورزشی از راگبی گرفته تا تنیس و حتی گلف روی آورده بود، به غیر از فوتبال. اما داستان از آن جا آغاز شد که حضور او در شهر بازل با اندامی ورزیده و آماده همراه با پا گرفتن تیم فوتبال بازل همراه شد تا پسرک داستان ما شانس خود را در فوتبال نیز امتحان کند و اینجا بود که وی توانست با هوش و استعداد بالای خود خیلی زود به بازوبند کاپیتانی این تیم دست یابد و از طرفی با استفاده از دستمزد نه چندان بالایش، باشگاه اف سی زوریخ سوئیس را به همراه تنی چند از دوستانش پایه گذاری کند.

در سال 1898 خوان که برای انجام چند معامله و تجارت شکر به آفریقا سفر کرده بود، در بازگشت به خانه تصمیم گرفت تا به دیدار خاله اش در شهر بارسلونا برود و این سفر آغاز ماجراجویی او در این شهر تاریخی لقب گرفت. اتفاقی که بعد ها از آن به عنوان دست سرنوشت یاد کرد.وی پس از آمدن به بارسلونا تحت تاثیر فرهنگ و زبان مردمان این سرزمین قرار گرفت و تصمیم گرفت تا ادامه زندگی و تجارتش را در این شهر دنبال کند.در 22 اکتبر 1889 و پس از نزدیک به یک سال حضور در بارسلونا و در حالی که علاوه بر تجارت به عنوان خبرنگار اختصاصی برای روزنامه ای در سوئیس نیز مشغول به کار بود به ناگاه آگهی را در روزنامه لس دپورتیوو مشاهده کرد که در آن خبر از تاسیس یک باشگاه فوتبال در این شهر خبر داده بودند. وی در حالی که تنها 23 سال سن داشت و با توجه به تجربه موفق اش در تیم های بازل و زوریخ سوئیس در روز 29 نوامبر سال 1899 با گیمناسیو سوله موسس اولیه بارسلونا برای سرمایه گذاری در این تیم به توافق رسید تا یکی از پرافتخارترین باشگاه های دنیای فوتبال متولد شود.گامپر در اولین اقدام خود برای این باشگاه به علت علاقه به تیم سابقش بازل سوئیس پیراهن راه راه آبی و اناری را برای این تیم انتخاب کرد و به عنوان کاپیتان و سرمربی تیم با دعوت از هم بازیان سابقش در سوئیس تیم فوتبال بارسلونا را تشکیل داد. وی در حدفاصل سال های 1899 تا 1903 و در اوج دوران جوانی در 51 مسابقه برای بارسلونا به میدان رفت و توانست با به ثمر رساندن بیش از 100 گل اولین افتخار تاریخ این تیم را که قهرمانی در رقابت های کوپا ماکایا که تنها تورنمنت فوتبالی در ایالت اتالونیا به حساب می آمد و همچنین نایب قهرمانی اولین دوره رقابت های کوپا دل ری در سال 1902 برساند.



آگهی تاسیس باشگاه بارسلونا در روزنامه لس دپورتیوو

گامپر در مجموع در 5 دوره مختلف و البته کوتاه ( 1908 تا 1909، 1910 تا 1913، 1917 تا 1919، 1921 تا 1923، 1924 تا 1925) ریاست باشگاه را در دست گرفت. در آن سال ها به وی همچون ناجی تیم نگاه می شد و هر بار که بارسا در هز زمینه ای چه از نظر فنی و چه از نظر اقتصادی داخل یا خارج از زمین به مشکل می خورد، همگان به یاد او می افتادند. وی در دوران حضورش به عنوان ریاست باشگاه توانست تا با توسعه زمین کارر اینداستریا اولین استادیوم تاریخ باشگاه بارسلونا را با ظرفیت 6 هزار نفر در سال 1909 برپا سازد و پس از آن نیز در سال 1922 اولین کانون هوادارای باشگاه را با نزدیک به 10 هزار نفر تشکیل داد و در نهایت استادیوم تاریخی و معروف لس کورتس را در همان سال با ظرفیت 20 هزار نفر بر پا ساخت. گفتنی است استادیوم لس کورتس که بعد ها ظرفیتش تا 60 هزار نفر نیز افزایش یافت، تا سال 1957
و قبل از منتقل شدن بازی های خانگی بارسلونا به نیوکمپ همچنان مورد استفاده قرار می گرفت.

او همچنین پائولینیو آلکانتارا مهاجم اسپانیایی - فیلیپینی آن دوران را که توانست با به ثمر رساندن 369 گل در 357 مسابقه( البته تا قبل از ظهور پدیده ای به نام لیونل مسی) بهترین گلزن تاریخ باشگاه را در سال 1917 به خدمت گرفت و توانست با درخشش او بارسلونا را سه بار به عنوان قهرمانی رقابت های کوپا دل ری، معتبرترین تورنمت آن روزهای فوتبال اسپانیا پیش از آغاز رقابت های لالیگا در سال 1929 برساند،اما با کسب همه این افتخارات سرانجام داستان زندگی پرزیدنت گامپر هرگز نشانی از دوران موفقیت آمیزش در مستطیل سبز نداشت.

وی در نهایت و در 30 جولای 1930 در حالی که 53 سال بیشتر نداشت، پس از شکست خوردن تلاش هایش در راه استقلال کاتالونیا و افزایش شدید مشکلات باشگاه و بسته شدن 6 ماهه استادیوم لس کورتس پس از سپری کردن یک دوره افسردگی شدید، تصمیم گرفت تا با خاتمه دادن به زندگی خود و پس از یک خودکشی شبانه خانه اش را از نزدیکی ساختمان مرکزی باشگاه بارسلونا به قبرستان معروف مونتجوئیک در این شهر منتقل کند.
در سال 1966 میلادی انریک یائودت ریاست آن زمان باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت تا در دیداری نمادین و پیش از آغاز رقابت های فصل جدید، جامی را برای یادبود خوان گامپر برگزار کند. این جام در ابتدا با شرکت چهار تیم برگزار می شد، اما در این سال ها به علت فشردگی برنامه های پیش فصل تیم، تنها در یک مسابقه خلاصه شده است. هر چند که علاوه بر انجام این مسابقه، این جام که همواره اولین بازی فصل جدید بارسلونا در استادیوم نیوکمپ است شامل مراسم های دیگری از جمله معارفه بازیکنان جدید، یادبود ستارگان قدیمی و برگزاری آیین های سنتی کاتالونیا نیز می شود.

پ.ن: آخرین بازی بارسا در جام گمپر با پیروزیه 2-1 برابر آرسنال به پایان رسید.
امیدوارم خوشتون اومده باشه
عکس در کامنت