ترشتگن تحت فشار هواداران: یا پیشرفت یا خروج ( قسمت دوم)

اگر بخواهیم از ترشتگن انتقاد کنیم، باید از نقاط قوت او نیز قدردانی کنیم که بزرگترین آنها توزیع اوست. خیلی ها از شماره یک بارسلونا به عنوان یکی از بهترین دروازه بان های جهان با قدرت بازی با توپ استقبال می کنند. سطح هوشیاری و هوشیاری او بی رقیب است. پس از لغزش های گاه و بیگاه، پاس تراشتگن با بسیاری از هافبک ها در فوتبال حرفه ای برابری می کند.

بسیاری او را دارای ژن بارسایی می دانند. در واقع، متس اغلب مرکز شوخی هایی است که احتمال بازی او در خط هافبک را شامل می شود. اما اتفاقاً این بخشی از مشکل است. او یک هافبک نیست. اگر چه که هر دروازبان بارسا باید در بازی با توپ مهارت داشته باشد، اما نقش اصلی او اجتناب از دریافت گل است.

شکل اخیر ترشتگن باعث شده است که او در این جنبه اساسی به شدت شکست بخورد. او در این فصل لیگ به طور میانگین 1.2 گل در هر 90 گل دریافت کرده است. او همچنین در PSxG خود (گل های مورد انتظار پس از ضربه) با عدد 1.6 عملکرد ضعیفی داشته است. یعنی 1.6 گل بیشتر از حد انتظار دریافت کرده است. برای درک این موضوع، PSxG او در فصل 18-2017 7.7 و بسیار عالی بود
این افت در فرم نیز تدریجی نبوده است . اعداد آماری او از فصل معجزه آسای 18-2017 رو به کاهش بود. بنابراین، این سؤال پیش می‌آید: چرا او در وهله اول رو به افول است؟ اوج یک دروازه بان در اوایل 30 سالگی است و نه در سن 26 سالگی. یک پاسخ ممکن به ذهن می رسد: آسیب دیدگی.

تاثیر صدمات
ترشتگن همیشه در دروازه بارسلونا حضور داشته است. از این رو، می توان به خاطر نادیده گرفتن مشکلات زانو که در چهار سال گذشته با آن دست و پنجه نرم می کرد، بخشید. ممکن است فرم ضعیف او بدون توجه به مصدومیت باشد، اما احتمال تاثیر آن را نمی توان رد کرد.

قبل از سال 2018، این آلمانی هرگز بیش از 24 روز در فصل را از دست نداد. با این حال از آن زمان، او به ترتیب 31، 78 و 103 روز از میادین دور بوده است. با گذشت هر سال، شدت مصدومیت او بیشتر شده است. هر تابستان، باشگاه تأیید می کند که این بازیکن آلمانی در طول فصل "با درد" بازی کرده است.

این چه تأثیری بر ترشتگن دارد؟ برای پاسخ به این موضوع باید طرز فکر یک دروازه بان را درک کنیم. مهار کردن یک شوت شامل سه مرحله مهم است: پیش بینی، تصمیم گیری و شیرجه. قسمت اول همه چیز در مورد مهاجم و تلاش برای پیش بینی حرکات او است. آیا او قصد دارد یک شوت زود هنگام از پست نزدیک بزند یا اینکه وقت خود را صرف کرده و آن را به گوشه بالایی بزند؟

هنگامی که یک دروازه بان پاسخی داشت، قدم بزرگ بعدی تصمیم گیری در مورد نحوه واکنش است. صرفاً دانستن مسیر توپ مانع گلزنی نمی شود. شما باید قضاوت کنید که چه زمانی نیاز به شیرجه دارید، و به چه روشی باید بدن خود را باز کنید تا بزرگترین ناحیه جلوی دروازه را بپوشانید. در نهایت شیرجه می آید، جایی که شما بر اساس قضاوت خود عمل می کنید و به سمت توپ حرکت می کنید. زمان بندی نیز بسیار کلیدی است. آسیب زانو میتواند بر مرحله‌ی سوم مؤثر باشد و احتمالا هم هست، عدم توانایی پرتاب خود با قدرت لازم به این معنی است که هدف خود را از دست خواهید داد. مهمتر از همه، چنین وضعیتی ممکن است بر مراحل دیگر نیز تأثیر بگذارد.

مشکل در تصمیم‌گیری به طور طبیعی برای اکثر بازیکنان اتفاق می افتد و می توان آن را از طریق تجربه بهبود بخشید. در مورد دروازبان اما به نظر می رسد در حال کاهش است. با این حال، با تجزیه و تحلیل عمیق تر، این نتیجه گیج کننده به یک اتفاق مورد انتظار تبدیل میشود.