تاریخچه و داستان هواداری من از بارسا

اول از همه ی درود میفرستم به همه هوادارای عزیز بارسا تو سایت بارسا نیوز چه اونهایی که موافق نظرات من هستند چه اونهایی که مخالف.
مدتها بود ی همچین مطلبی را میخواستم بگذارم (فقط جهت معرفی خودم) که متاسفانه تا امروز به هر دلیلی نشده بود بگذارم. عکس شناسنامه ام را میخواستم بگذارم که به دلیل حضور تو ماموریت کاریم در دسترس نبود و عکس پاسپورتم را گذاشتم.
زمستون سال 1372 با تاسیس شبکه سوم سیما شروع نمایش فوتبالهای خارجی تو ایران بود. قبل از اون یادم میاد که فوتبالها به صورت خلاصه و با تاخیر از شبکه اول پخش میشد به جز بازیهای استقلال و پیروزی و تیم ملی و جام جهانی و یورو که پخش زنده داشت. کمتر پیش میومد که بازیهای باشگاههای اروپا را مستقیم نشون بده. مثلا یادم میاد اگه ی بازی پخش مستقیم داشت روی صفحه تلویزیون مینوشتند (مژده, مژده : پخش مستقیم فوتبال بین تیم های .......).
اما وقتی سال 1372 شبکه سه تاسیس شده و بازیهای باشگاهی اروپا پخش زنده داشت یواش یواش فوتبال دوستای ایرانی بیشتری هوادار تیمهای اروپایی شدند. که یکی از اونها خود من بودم. اولین بازی بارسا را که دیدیم همون زمستون سال 1372 با رعال بود که البته با تاخیر نمایش داده شد و بارسا اون بازی را 5 بر صفر از رعال برد. که روماریو هت تریک کرد و کومان ی ایستگاهی عالی گل زد. اون روز من از بازی تیم بارسای کرایوف خوشم اومد ولی نه اینکه مثل الان هوادار آتیشی بارسا باشم. بعد اون بازی من رفتم مدرسه (کلاس اول راهنمایی بودم) و به هم کلاسی هام گفتم من طرفدار تیم بارسا هستم.البته اون موقع هیچی از هواداری و معنی ایش نمیدونستم. بیشتر میخواستم کلاس بگذارم که من فوتبال خارجی میبینم و طرفدار ی تیم خارجی ام.اون سالها کمتر کسی پیدا میشد هوادار ی تیم خارجی باشه و بیشتر ایرانی ها طرفدار استقلال و پیروزی و تیم ملی بودند. اونهایی هم که فوتبال خارجی دنبال میکردند بیشتر طرفدار آث میلان و منچستر و لیورپول و ... بودند و اون سالها هواداری بارسا و رعال خیلی مثل الان مد نبود.
تصویر بعدی که از بارسا تو ذهنم میاد مربوط میشه به بهار سال 1373 که روز پایانی لیگ اسپانیا بود و بارسا باید سویا را میبرد و از اون طرف منتظر میموند تو بازی همزمان لاکرونیا مقابل والنسیا امتیاز از دست بده تا بارسا قهرمان بشه.
اون شب بازی را من کنار دایم که بزرگتر از من بود خونه پدر بزرگم دیدم (فکر کنم با تاخیر پخش شد) که بارسا 5 بر 2 سویا را برد و لاکرونیا با والنسیا بدون گل مساوی شد و بارسا قهرمان شد. (هنوز تصویر از دست دادن پنالتی لاکرونیا تو دقایق پایانی و خوشحالی مدیران وقت بارسا تو ذهنم هست).
بعد از اون بازی فینال چمپینوزلیگ بارسا و میلان بود که بارسا رو اشتباهات مضحک زوبی زارتا دروازبانش و نیمکت نشین کردن اشتباه لادروپ توسط کرایوف بازی را باخت. همین لادروپ که با کرایوف به مشکل خورده بود فصل بعدش رفت رعال و رعال ما را پنج تایی کرد. با لادروپ 5 بر صفر رعال بردیم و بدون لادروپ ی چمپیوزلیگ از دست دادیم و ی الکلاسیکوی بد داشتیم.
اما شروع هواداری شدید من از بارسا از سال 1996 با بارسای زنده یاد سر بابی رابسون و حضور رونالدوی برزیلی و فیگو تو بارسا همراه بود. سالی فوق العاده واسه بارسا بود. بارسای رابسون فوق العاده زیبا و تماشاگر پسند بازی میکرد. که بارسا اون سال با رابسون قهرمان جام یوفا و کوپا شد و لیگ را فقط با اختلاف دو امتیاز از دست داد. با رفتن رونالدو و سر بابی رابسون در انتهای فصل ی کم دلسرد شدم. اما فن خان و ریوالدو اومدند و بارسا هجومی تر شد.و هر چه میگذشت من بیشتر دل بسته بارسا میشدم. تا سال 2000 که سال سیاه بارسا شروع شد. کاتالان ها به حضور هلندی های زیاد تو بارسا اعتراض کردند و خواستار حضور بازیکنای اسپانیایی به جای هلندی ها توی تیم شدند.
جوزپ لوییس نونیز مدیر وقت بارسا بعد از 22 سال مدیریت از بارسا رفت و گاسپارت با شعار جذب زیدان (که خود زیدان هم علاقه حضور تو بارسا را داشت که حتی تیتر زوزنامه های اون موقع شده بود که زیدان که رعالی ها به خیالشون اسطورشون هست گفته بود دوست داره تو بارسا بازی بکنه) اومد شد مدیر بارسا.
زیدان که نیومد هیچ فیگو را هم گاسپارت از دست داد (یادم روزنامه خبر ورزشی اون سال تیتر زد : هوادارای بارسا ; خدا فیگو را نمیبخشد) فن خال و بیشتر هلندی ها هم رفتند و شدیم تیمی در حد والنسیای کنونی که بیشتر واسه سهمیه میجنگیدیم که اگه ریوالدو هم اون دو سال نداشتیم سهمیه هم نمیگرفتیم. که همین طور هم شد و گاسپارت سال 2002 ریوالدویی را که ی تنه برزیل را قهرمان جام جهانی کرده بود را مجانی داد به میلان و فصل و بعدش سهمیه لیگ قهرمانان هم نگرفتیم.
یادم میاد اون سالهای 2000-2003 هر وقت صبح یکشنبه یا دوشنبه میخواستم برم دانشگاه و اخبار ورزشی شبکه یک ساعت 7:30 را که گوش میکردم فقط ی جمله تکراری را هر هفته میشنیدم. (تیم نامدار بارسا با نتیجه ..... مغلوب تیم ...... شد. خدا شاهده تو اون سالهای سیاه حتی ی لحظه به ذهنم خطور نکرد که هوادار تیم دیگه ای باشم.
تا اینکه با اخراج گاسپارت و با حضور لاپورتا و ریکارد و رونالدینیو بعد از 5 سال عدم دریافت هیچ جامی دوباره بارسا بر سر زبونها افتاد.
الان خوشحالم که بارسا شده پرطرفدار ترین باشگاه خارجی داخل ایران. تو اکثر نظر سنجی های سیما که من دیدم بالای 50 درصد هوادارها بارسایی بودند. البته امیدوارم به خاطر نتایج ضعیف چند فصل گذشته هوادارای بارسا کم نشوند و کومان دوباره بتونه همون بارسای رویای را بسازه.
ببخشید دوستان اگه طولانی شد.