درباره زلاتان ! (بخش 1)

او فوتبالیستی با نگرش بد است و اعتماد به نفسی بالا در تکبر دارد. بازیکن قد بلندی است که هیچ گاه برابر تیم های انگلیسی خوب بازی نمی کند. کسی است که با هم تیمی هایش دعوا می کند و برای مربیانش کابوس است. آه بله! او گاهی نبوغ خود را آشکار می کند.

همین که او مهاجم پاری سن ژرمن را توصیف می کند لبخندی بر گونه های سوئدی 195 سانتی متری می نشیند.
”همیشه می خوانم که مردم فکر می کنند من بازیکن مغروری هستم. آن ها مرا از خود راضی می دانند. شخصیتم را بد می دانند. این ها را از بچگی داشته ام. اما وقتی با من برخورد دارند می گویند آن صفت ها به من نمی خورد. در جایی که من از آن می آیم هیچ گاه مردم را قبل از دیدارشان قضاوت نمی کنیم. من این کار را هیچ وقت انجام نمی دهم.“

پس زلاتان واقعی کیست؟

”من همیشه خودم را در جایگاه بعدی قرار می دهم. دوست دارم دیگران را خوشحال کنم. هرجا بازی کرده ام قهرمان شده ام. در ده فصل گذشته با پنج تیم متفاوت نه بار قهرمانی لیگ ها را تجربه کرده ام. اما فقط وقتی احساس رضایت می کنم که هم تیمی هایم، هواداران و همه خوشحال باشند. من قلب بزرگی دارم.“

این حقیقت دارد که مدیریت او کار سختی است؟

”نه. این تصویری است که یک نفر از من کشیده و هرجا می روم با من است. اگر از مربیانی که با آن ها کار کرده ام بپرسید فقط یک نفر مرا مشکل خواهد دانست: پپ گواردیولا. البته اگر چیزی برای گفتن داشته باشد که بعید می دانم.“


زلاتان امروز آمده است تا در مورد کتابش ”من زلاتان هستم“ صحبت کنیم. این کتاب داستان پسری است که فقر و تبعیض را دریبل می زند و به یکی از بزرگ ترین بازیکنان دنیای فوتبال تبدیل می شود. همه عناصر یک افسانه مدرن استفاده شده است. هیچ اتفاقی پنهان نمانده، هیچ کلمه ای ناگفته رها نشده و تمامی زوایای فوتبال او در کتاب گنجانده شده است.

سوئدی 31 ساله دو ساعت زودتر از زمان مصاحبه می رسد. لباس تمرینی سوئدی به تن دارد و موهایش را دم اسبی بسته است. مدام به خاطر سرفه هایش که در چند روز گذشته بیشتر شده است عذرخواهی می کند. امیدوار است انگلیسی صحبت کردن قابل قبول باشد و سپس درباره دو پسرش صحبت می کند.

آرام است، فکر بازی دارد، بامزه و درباره وقتش بخشنده است. هیچ کدام از این جلوه ها با آن چه ایبراهیموویچ را در دنیای فوتبال توسط آنانی که زلاتان را ندیده اند توصیف می کند هم خوانی ندارد. قسمتی از آن به رفتار پرخاشگرانه او به عنوان یک جوان بر می گردد.

پسری از مادری کروات و پدری بوسنیایی است که در روزنگارد (محلی برای اقامت اقلیت ها) مالمو بزرگ شده است. آن ها خارجیانی بودند که موازی با ساکنان اصلی سوئدی زندگی می کردند. والدین او در دوسالگی زلاتان جدا می شوند و محل زندگی او جایی مثل زمین جنگ بود، محلی که به جای در آغوش کشیده شدن کتک می خورید.