⚽بخش دوم/موشکافی علمی دید بی نظیر بزرگان فوتبال؛ چه چیزی مسی، پیرلو و ژاوی را متمایز می کند؟

یورده اطلاعات تحقیق را به سه قسمت تقسیم کرد: بازیکنانی که کمتر از بقیه به اطراف نگاه می کردند، بازیکنانی که بیشتر از همه به اطراف نگاه می کردند و بازیکنانی که در بین این دو گروه قرار می گرفتند. میزان پاس های موفق برای گروهی که کمترین توجه را به اطراف داشتند، برابر با 64 درصد بود، گروه دوم و میانه عدد 68 درصد را ثبت کردند و این عدد برای بازیکنانی که بیشترین توجه به اطراف را داشتند، به رقم جالب توجه 81 درصد رسید. نتایج بدست آمده بسیار جالب بود، ولی همچنان دلیلی بر موثر بودن توجه به اطراف در عملکرد بهتر نبود. شاید مثلا 81 درصد پاس های موفق، شامل پاس های کوتاه بی خطر به کناره ها یا روبه عقب می شدند که توپ از آنجا آمده بود. او نتایج تحقیق را براساس پاس های روبه جلوی موفق تغییر داد. نمونه بدست آمده کوچک تر و فقط شامل 55 بازیکن می شد، ولی یافته ها قابل اتکاتر بود. در اینجا (نمودار شماره 2 در کامنت)، بازیکنانی که همیشه به اطراف شان نگاه می کردند، آمار 75 درصد پاس موفق و گروه بی توجه، 41 درصد و تقریبا نصف موفق ترین گروه، پاس سالم داشتند.

یورده بازهم داده ها را تغییر داد و فقط پاس هایی را آنالیز کرد که روبه جلو و در زمین حریف بودند. اینجا هم نتایج (نمودار شماره 3 در کامنت) همان ها و حاکی از آن بود که رابطه مستقیمی بین دید اکتشافی و عملکرد مثبت بازیکنان وجود دارد.

رفتار بصری موثر ارتقا یافته (Increased Visual Efficiency Behaviour)، میزان داده های ذهنی ورزشکاران را بیشتر کرده و منجر به استفاده بهتر از آنها می شود. یورده از آن به عنوان کنترل آینده نگر (Prospective Control) یاد می کند که به معنای توانایی پیش بینی اتفاقات پیش رو است. این مهارت تنها در شرایطی موثر است که کاربردی شود. البته همه چیز سریع تغییر می کند و چیزی که الان کاربردی است، شاید سه ماه دیگر کاربردی نباشد و شاید اگر لمپارد باشید، در 3 ثانیه همه چیز شامل جمع آوری اطلاعات و داده های مربوط به زمین، عوض شود. این مهارت به بازیکن اجازه می دهد قبل از بقیه عمل کند.
یورده بعدا توانست از خود لمپارد در مورد مهارت جستجویش بپرسد. آنها هر دو در یک کنفرانس حضور داشتند که یورده در مورد نتایج تحقیقش، به لمپس توضیح داد. تونی کار، که در روزهای نخست ظهور لمپارد در آکادمی وست هم با او کار می کرد، هم آنجا بود. یورده از لمپارد پرسید چطور آمارش این قدر بالا است:
"نمی دانم از کجا آمده است. شاید با آن متولد شده ام. در هر حال، منطقی به نظر می رسد اطراف را اسکن کنید چون باید بدانید اطراف تان چه خبری است."

این مشکل بزرگ در مورد توانایی بالای بازیکنان سطح بالای فوتبال است. خیلی وقت ها آنها می گویند استعداد ذاتی است یا اینکه نظری ندارند. این صحبت ها کمکی به یورده که می خواهند روند مساله را موشکافی کنند، نمی کند. برای همین وقتی کار وارد بحث شد، یورده فهمید به نتایجی درخور دست پیدا می کند:
"در اولین روزهایی که فرانک لمپارد برای وست هم بازی می کرد، پدرش روی سکوها می نشست و همواره فریاد می زد. همیشه یک چیز را تکرار می کرد: "تصاویر، تصاویر!" او همیشه از فرانک می خواست قبل از گرفتن توپ، تصاویر اطرافش را در ذهنش، داشته باشد."

همه مساله همین بود. لمپارد هم یادش آمد:
"درست است. از آنجا داد می زد و همین را می گفت."

یورده در نهایت به جواب سوالش رسیده بود. لمپارد با این استعداد متولد نشده بود و چندان هم منطقی نبود. او از همان دوران کودکی تشویق به برداشتن تصاویر ذهنی شده بود و هیچ رفتار دیگری را نمی شناخت. یورده در آکادمی آژاکس هم همین چیزها را به کودکان آموزش می دهد. او دو ویدیوی مختلف را به آنها نشان می دهد. یکی مربوط به آندره آ پیرلو است که با پیراهن یوونتوس مقابل تورینو بازی می کند. ریش قابل توجهی به صورت دارد و 35 ساله شده است و نسبت به دوران اوجش، خیلی کندتر شده است. با این حال، همچنان قبل از گرفتن توپ، اطرافش را نگاه می کند. البته به اندازه لمپارد نیست، ولی آن رفتار همچنان مشاهده می شود. وقتی هم که توپ را می گیرد، همه چیز می ایستد. وقتی توپ به پایش می رسد، اصلا حواسش به آن نیست و یک جای دیگر را نگاه می کند. پایش را اصلا نگاه نمی کند و از قبل از گرفتن توپ، به دنبال پاسخ است، به دنبال حرکت بعدی و پاس کلیدی است. می داند توپ در راه است و می تواند جای دیگر را نگاه کند.

ویدیوی دوم مربوط به تمرین گروهی بازیکنان یک تیم در بوندس لیگا است. شش بازیکن در یک دایره حضور دارند و سه توپ بین شان دیده می شود. بازیکنان توپ را بین خودشان ردوبدل می کنند که حرکت ساده ای است. آنها 60 الی 70 بار این کار را تکرار می کنند. کنترل و پاس ها همه بی نقص است. با این حال، هر کدام که توپ را می گیرد، به زیر پایش نگاه می کند. پیرلو این کار را نمی کند؛ خیلی دیگر از بازیکنان هم این چنین نمی کنند. یورده می گوید:
"تمرینی که آنها انجام می دهند، از رایج ترین تمرینات در دنیای فوتبال است، ولی معمولا در بازی ها پیش نمی آید. آنها مهارتی را تقویت می کنند که اصلا نیازی به آن ندارند. تقریبا تمام بازیکنان در بالاترین سطح فوتبال، هر روز بارها و بارها این تمرین را تکرار می کنند. آنها گرم می کنند و توپ را بین خودشان ردوبدل می کنند. در اینجا توانایی کنترل توپ بدون نگاه کردن به آن می تواند به دردبخور باشد. در هر حال، یاد گرفتن چیزی جدید نباید زیاد پیچیده باشد. چیزی که پیچیده است، فراموش کردن مهارتی است که قبلا آن را یاد گرفته اید."

⛳با کلیک روی منبع از بخش سوم این مقاله بازدید کنید.